شب قدر فرصت نجواهای خالصانه الهی است
حجت الاسلام سیدحسین سیدیثانی، دبیر ستاد تفسیر قرآن آذربایجانشرقی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، با بیان اینکه دقایق و ساعات شب قدر بسیار سرنوشتساز و مهم در عاقبت انسان است، اظهار داشت: شب قدر، بزرگترین، شریفترین، پر ارجترین و پر رمز و رازترین شبها در گردونه زمان است.
وی با بیان اینکه بشر هنوز از درک حقایق شب قدر غافل است، خاطرنشان کرد: امام صادق(ع) شب قدر را قلب ماه مبارک رمضان معرفی کردهاند، به عبارتی اینگونه می توان دریافت که شب قدر؛ شب دریافت پاسخ در پی نجواهای خالصانه الهی است، لیلة القدر بهترین شب سال است که خداوند متعال در قرآن آن را شبی پربرکت دانسته و ارزش آن را برتر از هزار ماه بیان میکند.
این استاد حوزه و دانشگاه لازمه شناخت حقیقت و اسرار شب قدر را پاکی دل از زنگار گناهان و عمل به واجبات دانست و گفت: همه مقدرات بندگان نیز در طول سال در این شب رقم میخورد، همچنان که امام هشتم فرمودند؛ «خداوند در شب قدر آنچه را از این سال تا سال بعد پیش خواهد آمد مقدر میفرماید از زندگی یا مرگ، از خوب یا بد یا روزی، پس آنچه خداوند در این شب مقرر فرمود، وقوع آن حتمی خواهد بود.
حجت الاسلام سیدیثانی در پاسخ به این سؤال که رقم خوردن تقدیر در شب آیا با اراده انسان در عالم هستی منافات دارد؟ گفت: این امر هیچ گونه تضادی با آزادی اراده انسان و مسأله اختیار ندارد زیرا تقدیر الهی به وسیله فرشتگان طبق شایستگیها و لیاقتهای افراد و میزان ایمان و تقوا و پاکی نیت و اعمال آنهاست.
وی ادامه داد: بدون شک مفاهیمی چون وعده و وعید، انذار و بشارت، کیفر و پاداش در قرآن و روایات بدون اراده و اختیار انسان بی معنا خواهد بود. حضور انسان در محافل شب قدر، عبادت و دعا و ... جلوههایی از حضور اراده و اختیار انسان است. بزرگترین اشتباه درباره حقیقت مشیت الهی این است که گروهی خود را صاحب همه چیز میدانند.
این استاد حوزه و دانشگاه تبریز خاطرنشان کرد: این عده تصور میکنند خداوند به صورت مطلق همه کارها را به بندگان خود واگذار کرده است؛ پس نه ثواب و عقاب در کار است و نه مسؤولیت و اخلاق. این در حالیست که گروهی دیگر نیز فکر میکنند انسان موجودی مجبور است که هیچ اختیار و آزادی ندارد و همه چیز از سوی قضا و قدر تعیین میشود.
حجت الاسلام سیدیثانی ادامه داد: حقیقت امر، مسألهای میان این دو نظر است یعنی نه جبر قضا و قدر و نه واگذاری مطلق به بندگان، چراکه بعضی از کارها را ما به خواست و اراده خودمان انجام میدهیم و در بعضی دیگر از کارها اراده و خواست ما مطرح نیست./853/ت302/ب4