اصل تکلیف افتخاری برای امت اسلام و سبب باز شدن راه سعادت برای انسان ها است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در ادامه سلسله دروس اخلاق ماه مبارک رمضان با موضوع شرح دعای 45 صحیفه سجادیه با عنوان دعای وداع رمضان که در دفتر رهبر معظم انقلاب در قم برگزارشد، گفت: تعبیرات ادبی بسیار زیبایی درباره ماه مبارک رمضان در این دعا به کار رفته است.

وی افزود: امام سجاد(ع) در این دعا ماه مبارک رمضان رابه عنوان موجودی عاقل تصور کرده، او را خطاب قرار داده و با این ماه مبارک سخن می گوید و از فراق آن ابراز ناراحتی می کند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که اصل تکلیف و وظیفه ای که از سوی خداوند برای انسان ها قرار داده شده نعمتی بسیار بزرگ است، اظهار داشت: برخی تصور می کنند تکلیف مسأله ای شاق و سخت است که به سبب آن انسان از خداوند طلبکار می شود.

وی ادامه داد: تکلیف افتخاری برای امت اسلام و سبب باز شدن راه سعادت برای انسان ها است، از همین رو انسان ها نه تنها طلبکار نمی شوند بلکه بدهکار خداوند نیز هستند؛ بنابراین انسان باید بابت این نعمت بزرگ شکرگزار باشد.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با بیان این که اختصاصی بودن ماه مبارک رمضان برای امت اسلام شرفی بزرگ برای آنان است، ابراز داشت: اگر خداوند متعال روزه را واجب نمی کرد مؤمنان برای انجام این کار انگیزه پیدا نمی کردند و از نعمت محروم می شدند.

وی عنوان کرد: همین که این تکلیف ها بر انسان واجب شده نعمت و منتی بزرگ از سوی خداوند است، حال آن که عمل چه حرام، مکروه، مستحب یا واجب باشد نفعی برای خداوند ندارد؛ این لطف بزرگ خداوند نسبت به انسان است که برای محروم نماندن او تکالیف را واجب کرده است.

آیت الله مصباح یزدی خاطرنشان کرد: فراهم شدن اسباب و وجود توفیق برای انجام کارها مسائلی است که شکری دیگر می طلبد، اگر کمک خداوند متعال نبود انسان ها در انجام عبادات نیز نا موفق بودند؛ از همین رو انسان در انجام عبادت نیز به خداوند نیاز دارد.

وی اضافه کرد: قرب الهی بارها به مناسبت های گوناگون بیا شده است، قرب و بعد نسبت به اشیا و حوادث فرض شده که قرب مکانی و قرب زمانی نامیده می شود؛ بدون شک قربی که مطرح می شود از این دسته ها نیست.

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان این که رابطه ای که آفریننده با مخلوق داردهیچگاه بین دو مخلوق وجود ندارد، گفت: همه عالم با اراده آفریننده موجود هستند، اگر اراده خداوند نباشد تمام قالب ها فرو می ریزد.

وی افزود: مخلوقات عالم تجسم اراده الهی هستند، از همین رو نمی توانند از خدا دور باشند؛ دور بودن مخلوقات از آفریننده برابر با نیستی آنان است، همانگونه که انسان به اراده خود نزدیک است خداوند نیز نسبت به مخلوقات خود نزدیک است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که قرب دیگری به معنای نزدیک شدن به خدا وجود دارد، اظهار داشت: این قرب از نوع قرب مکانی و زمانی نیست، درباره این قرب دو معنا ذکر شده است؛ نخستین معنا این است که قرب به عنوان تعبیری مجازی به کار رفته است که این نوع تعبیر امری اعتباری بوده و واقعیت آن مستجاب الدعوه بودن است.

وی ادامه داد: از بسیاری از روایات استفاده می شود که قرب تنها به معنای مستجاب الدعوه بودن نبوده بلکه مسأله ای بیش از آن است، کسانی که به درجه ای از این قرب برسند احساس می کنند که به خداوند نزدیک شده اند که این یک شهود و معنویت نورانی است.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با بیان این که گاهی انسان حالتی پیدا می کند که گویی با خداوند فاصله ندارد، ابراز داشت: این موضوع معرفت و امری ادراکی است، انسان حالتی پیدا می کند که می یابد با خداوند متعال فاصله ای ندارد.

وی عنوان کرد: قائلین می گویند چنین درکی به اندازه ای لذت دارد که هیچ لذتی به آن نمی رسد، اگر کسی تصمیم گرفت به خداوند نزدیک شود در همان لحظه به خداوند قرب پیدا کرده است؛ نزدیک شدن به کسانی که مقام عالی دارند بسیار سخت است اما هر کس نزدیک شدن به خداوند را طلب کند او را می یابد.

آیت الله مصباح یزدی خاطرنشان کرد: افسوس که غالب انسان ها تصوری از این مسأله ندارند چه برسد به این که نسبت به آن اراده داشته باشند، البته هیچکس نباید از فضل الهی نا امید شود، فضل و کرم الهی شامل همه می شود./1323/پ201/ش