عالم هستی آگاهانه و دائم در حال تسبیح خداوند است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، خانم حیدری، استاد حوزه و دانشگاه، امروز در سلسله نشست های تفسیری ویژه برنامه ماه رمضان مدرسه علمیه حضرت خدیجه(س) مشهد که در حسینیه نصرت برگزار شد، گفت: تمام عالم شعور دارند و دارای ادراک هستند که آیات متعددی این مطلب را اثبات می کند.
وی با اشاره به آیه «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّیْرُ صَافَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَفْعَلُون،َ آیا ندانستهاى که هر که [و هر چه] در آسمان ها و زمین است براى خدا تسبیح مىگویند، و پرندگان [نیز] در حالى که در آسمان پر گشودهاند [تسبیح او مىگویند]؟ همه ستایش و نیایش خود را مىدانند، و خدا به آنچه مىکنند داناست». عالم هستی، تسبیح خداوند متعال را می کنند و به این تسبیح خود علم دارند.
حیدری با اشاره به این که حتی جمادات و موجودات فاقد شعور هم، در حال تسبیح خداوند متعال هستند، ابراز کرد: عده ای بر پیامبر(ص) وارد شدند و گفتند: چگونه بدانیم تو پیامبر خدایی؟ حضرت یک مشت سنگ ریزه از زمین برداشتند و فرمودند: «اینها شهادت می دهند که من رسول خدا هستم. آن گاه سنگ ریزه ها در دست پیامبر(ص) تسبیح گفتند و شهادت دادند که او رسول و فرستاده خدا است.
وی خاطرنشان کرد: انسان ها نباید به تسبیح خود مغرور شوند؛ چرا که عالم هستی هر لحظه تسبیح خداوند را انجام می دهند و تسبیح این موجودات حقیقی است و مجازی نیست و درک آن برای عقل سنگین است؛ اما سنگین بودن آن دلیل نمی شود که آن را رد کنیم.
موجودات نظام هستی خاضعانه خداوند را تسبیح می کنند
این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد اظهار کرد: جنبندگان آسمان و زمین، سجده خاضعانه و غیر مستکبرانه به درگاه خداوند می کنند؛ « وَلِلّهِ یَسْجُدُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مِن دَآبَّةٍ وَالْمَلآئِکَةُ وَهُمْ لاَ یَسْتَکْبِرُونَ، و آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین از جنبندگان و فرشتگان است براى خدا سجده مىکنند و تکبر نمىورزند».
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: امام صادق(ع) می فرماید: «مَا مِن طیر یصاد فِی برٍ ولا بحرٍ وَ لا یصاد شَیء مِن الوحش الا بِتَضییعه التسبیح؛ هیچ پرنده در خشکی و دریا و هیچ حیوان وحشی صید نمی شود، الاّ با تباه کردن تسبیح»، انسان نیز زمانی به دام شیطان می افتد که از یاد خدا غافل شود.
وی تصریح کرد: خداوند متعال در آیه 36 سوره زخرف می فرماید: «وَمَن یَعْشُ عَن ذِکْرِ الرَّحْمَنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ، و هر کس از یاد [خداى] رحمان دل بگرداند، بر او شیطانى مىگماریم تا براى وى دمسازى باشد»؛ بنابراین لازم است هر آن چه ما را از یاد خدا غافل می کند از آن دوری کنیم.
این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد اظهار کرد: ذکر تنها ذکر زبانی نیست؛ بلکه اعضا و جوارح انسان نیز باید متوجه این ذکر باشند، انسان نباید تنها در زمان گرفتاری و مشکلات به یاد پروردگار باشد؛ بلکه در زمان شادی نیز نباید خدا را فراموش کند./1309/پ202/ب5