صبر در راه تبلیغ دین سخت تر از نبرد در میدان با دشمن است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کاشان، آیت الله علی اکبر سیفی مازندرانی سه شنبه شب در مراسم گرامیداشت فرزندش حجت الاسلام والمسلمین محمد جواد سیفی مازندرانی در مدرسه علمیه امام خمینی(ره) شهرستان کاشان گفت: پیامبر اکرم(ص) در طول رسالت خود به قدری تحمل، خود نگهداری، استقامت و ناملایمات داشت تا جایی که خداوند گفت، ای پیامبر این قدر به خودت زحمت نده که این مردم از رافت، بیان، تبیین و تبلیغ تو هدایت نمی شوند.

وی، صبر در راه تبلیغ دین خدا را سخت تر از نبرد در میدان با دشمن دانست وگفت: هیچ صبری بالاتر از صبر در راه تبلیغ دین خدا نیست چرا که در میدان تبلیغ دین خدا زخم زبان است اما در میدان نبرد با دشمن زخم شمشیر است، از این رو نسبت های ناروایی که به پیامبراکرم(ص) دادند از زخم شمشیر دشمن در میدان نبرد هم سخت تر بود.

وی در ادامه با اشاره به برخی از ویژگی های مثبت مرحوم محمد جواد سیفی مازندرانی در راه تبلیغ دین الهی و نصرت دین خدا گفت: یکی از ویژگی بارز ایشان را که همه شاهد بودند اخلاق متواضع، حسن خلق، مهر ومحبت و صفا با مؤمنان به ویژه با سربازان امام عصر(عج) بود و این مسأله حسن خلق و تواضع از اهمیت بسیاری برخوردار است.

آیت الله سیفی مازندرانی گفت: در آیات قرآن خداوند به پیامبراکرم(ص) می فرماید، اگر با مردم، نرم خو، متواضع، خوش رو و با مهر و صفا و محبت هستی، همه این ها از جانب خودت نیست بلکه از ذات اقدس ربوبیت است که شامل حال تو شده است.

وی افزود: خداوند به پیامبر اکرم(ص) منّت گذاشته است که این ویژگی ها را به او هدیه ای داده است و با مردم خوش رو شده است، لذا باید دید چقدر مهم است که خدا این ویژگی ها را هدیه ای از جانب خودش به پیامبر می داند، بنابراین آنچه از ناحیه خدا باشد اهمیت آن کم نیست و می خواسته است به قدری پیامبر را بالا ببرد که در انجام رسالت او را کمک کند.

خوش رویی برای مبلغ دین ضروری است

آیت الله سیفی مازندرانی در ادامه خوش رویی را برای یک مبلغ و روحانی و عالم بسیار حائز اهمیت و مهم دانست و افزود: اگر پیامبراکرم(ص) خشن و عصبانی و بداخلاق بود، مردم از دور او پراکنده می شدند و اصلا رسالت پا نمی گرفت.

به گفته وی انسان به هر اندازه که عالم باشد اما با مردم و مؤمنان نرم خو، متواضع، خوش رو، خوش برخورد و با مهر و صفا و محبت نباشد، بیان و علم او اثر گذار نخواهد بود و نخواهد توانست جامعه را متحول کند.

وی افزود: در قم اساتید اندکی هستند که بتوانند در تارو پود وجود شاگرد خود اثر کنند و حقایق دین و ارزش های الهی را به خورد جان شاگرد خود بدهند و تمام وجود شاگردان شان را عشق به عالم ملکوت و دین و ارزش های الهی و اهل بیت عصمت و طهارت کند.

آیت الله سیفی مازندرانی یاد آورشد: این که استاد افزون بر درس، حکمت های الهی و حقایق دین و عالم هستی و حقایق غیبی را در جان شاگردش نفوذ بدهد کار بسیار اساسی است و این درسی است که استاد باید با شاگرد خود داشته باشد.

در بین فقها عده زیادی بودند که درسشان در جان شاگردان نفوذ می کرد

به گفته وی، در بین فقها، عده بسیاری بودند که درس شان در جان شاگردان شان نفوذ می کرد، اگر چه امروز کم رنگ شده است، لذا این عنصری بود که در وجود مرحوم محمد جواد سیفی مازندرانی وجود داشت و من بارها شاهد بودم که طرف مقابل به او اهانت می کرد اما او با لبخند خود او را متحول می کرد.

وی گفت: در قرآن سفارش شده است، اگر به تو جسارتی شد و اهانت کردند، تو برنگرد با او تندی کن، بلکه توباید دفع به احسن کنی چرا که دفع به احسن معجزه می کند و آنچه بین تو او از قبل به عنوان کینه دیرینه ای بوده است، ناباورانه تبدیل به دوستی با صفا و صمیمی می کند، لذا ما چنین قرآن و اسلامی داریم.

وی افزود: رسول اکرم(ص) می گوید، اگر کسی به یک آیه از قرآن کفایت کند و راه سعادت را پیدا کند، همین یک آیه قرآن کافی است.

آیت الله سیفی مازندرانی همچنین یادآورشد: آنچه من طی دوران طلبگی محمد جواد دیدم، اخلاص بود و در تدریس و تعلم و تعلیم و در تبلیغ و سایر مسائل به غیر از نصرت الهی و رضایت الهی نبود و درهیچ تبلیغی حتی یک باردرخواست مبلغ و پاداشی  نکرد و آنچه به او داده می شد برای افراد نیازمند و یا حوزه های علمیه در مناطق محروم هزینه می کرد.

وی افزود: من بارها به ایشان و سایر فرزندانم در جلسات درس فقه و اصول و جلسات دیگر گفتم سنت پیامبراکرم(ص) این بود که در درون ضمیر خود درخواست نداشت و همه از عالم تا خاتم و همه ائمه نیز این گونه تبلیغ دین می کردند و مخاطبان آنها تصور نمی کردند که مال و اجری از آنها انتظار دارند، که اگر انتظار داشتند کارهای آنها اثری نداشت.   

زاهد کسی است که در مقابل مصیبت رسیده از جانب خدا محزون نشود

آیت الله سیفی مازندرانی درادامه با اشاره به این که مصیبتی که به انسان وارد می شود دو نوع مصیبت است یاد آورشد: یکی از مصیبت های وارده به انسان بر اثر بی احتیاطی و خطا و لغزشی است که به آن مبتلا می شود که روایت است در آخر زمان بسیاری از مصیبت ها بر اثر گناهان و کثرت گناهان است.

وی افزود: نوع دوم مصیبت هایی که به انسان وارد می شود از جانب خدا است که این مصیبت، سعادتی برای رشد و کمال بنده خدا است، که خداوند می گوید هدف و غرض ما از این مصیبت ها به بندگان خود برای این است که در مقابل ناملایمات و مصیبت های ناگوار روزگار، غمناک و ناراحت و محزون نشوند و تأسف نخورند چرا که همان گونه که در مقابل نعمت ها و خوشی ها و پست و مقام ها و مال و ثروت نباید خوشحال شود در برابر مصیبت های که  از جانب خدا است ونیز نباید در مقابل از دست رفته ها اندوه و غمی به خود راه دهید.

وی افزود: حضرت علی(ع) می گوید اگر می خواهید بدانید زهد چگونه در انسان تولید می شود و اگر می خواهید ببینید چه کسی زاهد است، آن کسی که گوشه عزلت بگیرد این زهد نیست، چرا که زاهد کسی است که دو ویژگی داشته باشد، یکی در برابر مصیبتی که از جانب خدا می رسد محزون نشود و دیگری در مقابل نعمت و مال و ثروت فخر نفروشد و خوشحالی نکند و همان حالتی را که در اوج مصیبت دارد در اوج شادی و مال و مقام و ثروت هم داشته باشد، این انسان زاهد است./1307/پ201/ب4