تغییر مسیر آمریکا به تطویل مذاکرات
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، «حتی با تمدید نیز مذاکرات هسته‌ای ایران احتمالاً با موانعی مواجه شود». این تحلیل یک خبرگزاری معروف آمریکایی است و البته شاید پردهبرداری رسانهای از مسیر اصلی مذاکرات برای تداوم روند فعلی: یعنی مذاکراتی طولانیمدت که ضمن آن هم شالوده تحریم‌ها و در عمل اهرم فشار علیه ایران حفظ و امتیاز‌گیری از آن آسان‌تر شود و در عین حال بعد از هر مذاکرهای جان کری بیاید و ژست بگیرد که جهان با این مذاکرات امنتر شده و ایران به اصطلاح از بمب اتمی خیالی آنها دورتر شده و هم القا شود که امریکا مشتاق مذاکره است و مثلاً عدم انعطاف ایران بر سر چند سانتریفیوژ ناقابل باعث شکست مذاکرات!در امریکا هم تنها و تنها ! مشکل این است که جمهوری‌خواهان سختگیرتر و بدبینتر بر سر کار آمدهاند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس با اشاره به تمدید هفت ماهه مذاکرات ایران و 1+5 (امریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین به علاوه آلمان) برای رسیدن به راه‌حل جامع نهایی نوشت که حتی با تمدید مذاکرات، مذاکرات هسته‌ای ایران احتمالاً با موانعی مواجه شود. طبق این گزارش، دیپلمات‌های غربی نزدیک به مذاکرات روز سه‌شنبه اعلام کردند که توافقاتی بیش از تمدید مهلت مذاکرات تا 30 ژوئن سال 2015 داشته‌اند.
بر اساس ادعای دیپلمات‌هایی که مدام در صدد هستند نشان دهند غرب مشتاق توافق است، «پیشرفت‌های حاصل آمده در مذاکرات از تجدیدنظر آمریکا و همپیمانان این کشور در مواضع‌شان بوده است» و این ایران بوده است که تقاضاهایش «تغییرات اندکی داشته است.»
آسوشیتدپرس همچنین در مسیر القای اینکه روند فعلی تلطیف شده‌ترین اتفاقی است که دولت امریکا به رهبری تلطیف اوبامای دمکرات میتوانست پیش بگیرد، مدعی می‌شود که دولت امریکا ممکن است در خصوص اندازه و ظرفیت برنامه هسته‌ای ایران انعطاف‌هایی داشته باشد اما منتقدان قدرتمند درون امریکا با چنین مصالحه‌هایی موافق نیستند.
چماقسازی از تهدید ضد ایرانی جمهوری‌خواهانی که بعد از انتخابات میان دوره‌ای اخیر اکثریت هر دو مجلس سنا و نمایندگان(کنگره) هم در روایت آسوشیتدپرس به چشم می‌خورد و بازگشایی دور جدید کنگره از اول ژانویه سال 2015 با اکثریت جمهوری‌خواهان خنثی کننده تأثیر وتو «باراک اوباما» بر لایحه تشدید تحریم‌های ایران خوانده شده است.
این گزاره‌های را کنار هم بچینیم باید نتیجه قدیمی اما منطقی بگیریم که معضلات مذاکرات هسته‌ای در هر صورت سیاسی است. باراک اوباما حتی اگر بخواهد در جایگاهی نیست که مذاکرات را به سرانجامی برساند حتی ایران به اقرار همه گزارش‌ها به همه تعهدات توافقنامه‌ها عمل کرده باشد. بنابراین از نظر او و حزب دموکرات بایدآنقدر از رسیدن به هر نوع توافق جامعی طفره رفت و مذاکرات را آنقدر در قالب تمدیدهای چند ماه کش داد که در نهایت کار این کمتر از دوسال اوباما سپری شود و احتمالاً نامزد جمهوری‌خواهان رئیس‌جمهور امریکا شود و در آن صورت ماجرا سروصورتی بیابد. در این روند هم ایران به واسطه تداوم تحریم‌ها همچنان متضرر خواهد شد و به زعم تصمیم‌گیران امریکایی برای امتیاز دادن نرم‌تر و آماده تر.
بوی این چرخش دولت باراک اوباما به سوی تطویل مذاکرات و اینکه توافق جامع زمان می‌خواهد حتی مشام کسانی «کریم سجادپور» کارشناس بنیاد تحقیقاتی «کارنگی» را برانگیخته و این کارشناس ایرانیتبار در خدمت دستگاه دیپلماسی امریکا را واداشته تا همان گزاره منطقی کارشناسان ایرانی را در قالب این سؤال مطرح کند: من نمی‌دانم چگونه می‌شود در برابر مشکل سیاسی راه‌حلی فنی پیدا کرد؟
اما شواهد طفره رفتن دولت اوباما از توافق تنها به گزارش آسوشیتدپرس ختم نمی‌شود. روزنامه امریکایی«لس‌آنجلس تایمز» طی تحلیلی نوشت که احتمال دارد واشنگتن برای شدید کردن تحریم‌ها از گفت‌و‌گو با ایران طفره رود هر چند نویسنده این روزنامه اذعان کرد که بعید است این رویکرد به خاطر فقدان حمایت بین‌المللی در تضعیف اقتصاد ایران کارایی داشته باشد.
به نوشته این روزنامه امریکایی اشتیاق ایران در تعامل هسته‌ای می‌تواند خبر خوبی باشد و بسط دادن طرح مشترک اقدام که تاکنون این کشور آن‌را رعایت کرده، گزینه‌ای مناسب است.
در این گزارش با تأکید بر ارجح بودن تداوم توافق سال گذشته در ژنو آمده است که منتقدین در این‌باره مدعی هستند که بسط دادن طرح مشترک اقدام این امکان را به ایران می‌بخشد تا به تحریم‌ها لطمه وارد کند، اما تخفیف‌های تحریمی ناچیز بعید است به ساختار تحریم‌ها لطمه بزند. طرح اقدام مشترک با وجود تمدید تحریم‌های فعلی خود فشار مناسبی بر ایران خواهد بود. همچنین این رویکرد فرصتی برای آزمودن ایران با ارائه زمان کافی به این کشور خواهد بود و این بهترین گزینه برای امریکا است.
بر اساس این گزارش، دستاورد تمدید توافق موقت این است که می‌توان در کنار دستیابی محدود ایران به منابع مالی مسدود شده‌اش یا اجازه دادن به صادرات نفتی کمی بیشتر، این کشور را به سوی پذیرش با محدودیت‌های بیشتر هسته‌ای پیش برد.
روش تطویل مذاکرا ت از طریق تمدید توافق‌های موقت حتی افرادی چون ریچارد هاس رئیس شورای روابط خارجی امریکا را که گرایشات جمهورخواهانه دارد، راضی کرده است. چنان‌که وی در یادداشتی در نشریه فایننشال‌تایمز با بیان اینکه توافق جامع می‌تواند فعالیت‌های هسته‌ای ایران را محدود کرده و اجازه بازرسی‌های گسترده بین‌المللی را می‌دهد، از تمدید مذاکرات دفاع کرده و می‌نویسد: «این هدف محدود، اما در عین حال آرمان‌گرایانه ارزش آن را دارد که هفت ماه دیگر دنبال شود، هرچند اگر هم در پایان ماه ژوئن به همان دلایلی که توافق برای دومین بار تمدید شد، عنوان شد که به وقت بیشتری نیاز است، نباید متعجب شد»./907/د102/ب6
منبع : روزنامه جوان