گاهی برای یاری دین با خونفشانی باید تبلیغ کرد
حجت الاسلام احمد پاکدلنیا، جانباز جنگ تحمیلی و استاد حوزه علمیه، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، به بیان حال و هوای عزاداری در دوران دفاع مقدس پرداخت و گفت: پیش از عملیات، لشکر امام حسین(ع) در اردوگاه شهید عرب در منطقه دارالخوئین گردانها حضور داشتند و هر گردان 15 تا 20 سوله و هر کدام یک دسته وجود داشت.
وی با اشاره به دستهای عزاداری در اردوگاه خاطرنشان کرد و گفت: شبهای محرم در سولههای مختلف به سینه زنی پرداخته و در آنجا یک گروهان به عزاداری مشغول میشدیم.
استاد حوزه علمیه قم به بیان ویژگیهای شهید محمود استیکی پرداخت و گفت: ایشان به عنوان فرمانده بسیار پافشاری میکرد که دسته عزاداری در اردوگاه راه بیندازیم و این عمل موجب شور حسینی و معنویت خاصی در بین رزمندگان اسلام میشد.
وی به سخن امام خمینی(ره) در این رابطه اشاره کرد و گفت: این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است، گریه بر امام حسین(ع) گویی گریهای بر مظلومیت است و هدف این است با گریه پشت ظالم را به لرزه در بیاوریم.
جانباز جنگ تحمیلی با بیان حالات شهدا در جبهه گفت: رزمندگان شهید خودشان راه شهادت را انتخاب کرده بودند و نزدیک عملیات که وضعیت بحرانی میشد چهرهها برافروختهتر شده و بچهها نوارنیتی ویژهای پیدا میکردند.
وی در ادامه افزود: دشمن در یکی از عملیاتها دشمن به ما پاتک زد؛ در همان شرایط یکی از رزمندگان پیشانی بندی را به سر بست، به خود عطر تیروز زد و با حالتی که گویا میخواست به مهمانی برود، به سوی خدا رفت و شهادت را به جان خرید.
پاکدلنیا با تأکید بر این که هدف از قیام کربلا همان اهدافی بود که پیامبر(ص)دنبال میفرمود، گفت: امام حسین(ع)برای احیای دین خدا و انجام احکام الهی به پا خاست؛ یاری دین خدا معمولا با تبلیغ دین و گاهی نیز تنها با خون دادن یا اسارت در راه حق تعالی امکان پذیر است./978/ت302/ف