۱۴ آبان ۱۳۹۳ - ۱۰:۴۲
کد خبر: ۲۲۹۴۳۷
استاد اخلاق حوزه علمیه:

اعتقادات و اعمال رفیق ابدی انسان هستند

خبرگزاری رسا ـ استاد اخلاق حوزه با بیان این که اعتقادات و اعمال رفیق ابدی ما هستند، گفت: این رفیق را انسان می سازد و پرورش می‌دهد و حاصل عملکرد او در دنیا است.
جاودان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدعلی جاودان استاد اخلاق حوزه علمیه تهران، شب گذشته در مراسم سوگواری سالارشهیدان سیدالشهدا(ع) که در حسینیه زاهد برگزار شد، با اشاره به نحوه دادن جزا از منظر قرآن گفت: در قرآن به دو گونه از جزا اشاره شده یکی جزایی که در برابر عمل می دهد و دیگری خود عمل است که به شما بازگردانده می‌شود.

 

وی در ادامه افزود: کسی به نزد پیامبر آمدند و مسلمان شد، او را برای آموختن قرآن نزد استاد فرستادند، او بعد از یاد گرفتن سوره زلزال از کلاس بیرون رفت، به او گفتند هنوز تمام نشده، او در جواب گفت چرا تمام شد، من هرچه نیاز بود در دو آیه آخر این سوره یافتم، هرکس حتی ذره ای خوبی و بدی کند جزای آن را می‌بیند؛ قیامت روزی است که هرچه انجام داده ایم را آن جا می‌یابیم، اگر کار خوب کرده باشیم مشتاق آن هستیم و اگر بد باشد می‌خواهیم از آن فرسنگ ها فاصله بگیریم.

 

این استاد حوزه با اشاره به رابطه قرآن و احادیث بیان داشت: رابطه قرآن و احادیث مانند ساختمان است که قرآن همچون ستون های یک ساختمان و احادیث دیگر اجزای آن هستند، هیچ ساختمانی بدون ستون بنا نمی‌شود، همچنین ستون به تنهایی ساختمان نمی‌شود؛ قرآن لازم و ضروریت اما کافی نیست، قرآن در کنار احادیث گویاتر و قابل درک تر است؛ البته سخنان پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) جدا از سخنان قرآن و خداوند نیست، پیامبر(ص) که از خود سخنی نمی گفتند و همه را از خداوند از طریق جبرائیل آموخته بودند و اهل بیت(ع) هم از پیامبر(ص) آموختند.

 

آیت الله جاودان با توجه به روایتی از پیامبر اظهار داشت: شخصی نزد پیامبر آمد و از پیامبر خواستار معجزه‌ای شد تا بهره مند شوند، وی به پیامبر گفت ما بیابان نشینیم و معلوم نیست دوباره شما را کی می‌بینیم، نصیحتی به ما بگویید، پیامبر فرمود: دنیا یکسان نیست، روزی ثروت، روز دیگری فقر، روزی زندگی و روز دیگر مرگ است؛ بدانید که در کنار این دنیا آخرت هم هست؛ هر چیزی مراقبه دارد، هرچیزی حسابگری دارد و هر کار خوبی ثوابی به دنبال دارد و هر بدی یک عِقاب دارد و هر عملی که انجام می دهی نوشته و ثبت می‌شود، با تو کسی است که هیچ گاه ازتو جدا نمی شود، رفیقی است که تنها او در قیامت همراه توست و هنگامی که تو را در قبر می گذارند او نیز همراه تو می‌آید، اگر با این غریب و رفیق خوب باشد به تو خوبی می‌کند و اگر بد باشد تورا آزار می‌دهد.

 

وی ادامه داد: در قیامت وقتی از تو می‌پرسند درباره او سوال می‌کنند، این رفیق را شما می‌سازید و پرورش می‌دهید سعی کنید که جز خوب آن را قرار ندهیم، این رفیق حاصل اعمال شماست و هرچه که می کنید در او تجلی پیدا می‌کند؛ هنگامی که بنده مومن پس از مرگ وارد قبر می‌شود قبر به او خوش آمد می‌گوید و می‌گوید به خدا قسم وقتی تو بر روی زمین راه می‌رفتی من تورا دوست می‌داشتم، حال که در درون من هستی این دوستی را برایت آورده‌ام؛ قبر تا آنجایی که چشم کار می‌کند برای او باز می شود، سپس دری باز شده و جایگاه او در بهشت نمایان می سازد، زیبا چهره ای که تا به حال به زیبایی او ندیده بیرون می‌آید و این زیبا چهره حاصل اعمال خوب مومن است، سپس روح او را در بهشت  قرار می دهند.

 

این استاد حوزه درباره رفتار زمین در برابر بد کاران تصریح کرد: اما وقتی انسان بد کاری وارد قبر شود، قبر به او می گوید خوش نیامدی، من هنگامی که بر روی زمین راه می‌رفتی از تو بدم می‌آمد و حال این بدی را به تو نشان می‌دهم، سپس دیواره های قبر تند و بسته می‌شود، دوباره باز می‌شود و دری گشوده می‌شود که جایگاه جهنمی‌اش را به او نشان می دهد، از در فرد بد چهره ای بیرون می‌آید، به زشتی او در تمام عمر خود ندیده و این فرد اعمال بد اوست، سپس روح او را گرفته و در جهنم قرار می‌دهند؛ انسان ذره ذره خوبی ها را جمع می‌کند و نباید آن‌ها را از دست دهد، هرچقدر خوبی بیشتر جایگاه و بهشتی زیبا تر برای اوست./827/پ202/ب4

ارسال نظرات