۰۹ آبان ۱۳۹۳ - ۰۷:۴۸
کد خبر: ۲۲۸۶۱۹
استاد سطح عالی حوزه علمیه کرمان بررسی کرد؛

گناهان کبیره از دیدگاه قرآن

خبرگزاری رسا ـ استاد سطح عالی حوزه علمیه کرمان با ذکر روایتی از امام صادق گناهان کبیره از دیدگاه قرآن را مورد بررسی قرار داد.
عزاداري در مسجد وليعصر کرمان با سخنراني استاد حوزه علميه کرمان عزاداري در مسجد وليعصر کرمان با سخنراني استاد حوزه علميه کرمان
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان حجت الاسلام محمدرضا کمالی استاد سطح عالی حوزه علمیه کرمان شب گذشته در مسجد ولیعصر(عج) کرمان در ادامه تفسیر آیات سوره نجم، گفت: خداوند در آیه 32 افرادی را معرفی کرده و فرموده است که بهترین پاداش را به آن ها خواهد داد؛ این افراد کسانی هستند که از گناهان کبیره و فواحش دوری کنند.
 
 
وی با ذکر روایتی از امام صادق(ع)، گفت: شخصی با نام احمد بن ابی بصری نزد امام صادق وارد شد آیه 32 سوره نجم را تلاوت کرد؛"الذین یجتنبون کبائرالاثم و الفواحش" و گفت می خواهم گناهان کبیره را بشناسم و بدانم چه چیز هایی گناه کبیره حساب می شوند؛ حضرت صادق گناهان کبیره ای را که در قرآن آمده یادآور شده و بزرگترین گناه را شرک معرفی کردند.
 
 
این استاد حوزه علمیه کرمان گفت: تنهایی گناهی که بخشیده نمی شود شرک است مگر این که مشرک قبل از مرگ خود موحد شود و توبه کند؛ نا امیدی از رحمت خدا دومین گناهی است که امام صادق(ع) از آن به عنوان گناه کبیره نام می برند و در روایات دیگر تأکید شده که گناه بسیار بزرگی است.
 
 
وی اظهار داشت: حمیدبن قحطبه از کارگزاران هارون الرشید بوده که اعمال عبادی را انجام نمی داد و از بخشش خداوند نا امید شده بود؛ وی شبی به دستور هارون 40 شیعه علوی را سر برید و یقین داشت که اهل جهنم است؛ خبر نا امیدی او به محضر امام رضا(ع) رسید حضرت فرمود قطع امید او از درگاه خداوند گناهش از کشتن آن 40 مرد بیشتر است.
 
 
این استاد حوزه علمیه در ادامه ذکر گناهان کبیره، اظهار داشت: کسی اگر خودش را از مجازات الهی ایمن بداند گناه کرده و این گناه سومین گناهی است که حضرت صادق(ع) آن را به عنوان گناه کبیره نام برده است؛ در قلب بنده مؤمن دو نور امید و ترس وجود دارد که هیچ کدام بر دیگری فزونی ندارد و تمام حرکات انسان در زندگی بر مبنای نور و ترس است.
 
 
وی در ادامه روایت امام صادق(ع) با ذکر گناهانی که ارتباط به خداوند داشت؛ عنوان کرد: سرپیچی کردن از فرمان والدین گناه چهارمی است که در شماره گناهان کبیره قرار می گیرد؛ انسان هایی که عاق والدین بوده و از آن ها سرپیچی می کنند به شقاوت می رسند اما والدین سعه صدر خود را بالا ببرند و فرزندان خود را عاق نکنند زیرا بلایی بر سر آن ها می آیند که پس از آن خود والدین پشیمان خواهند شد./9704/پ202/ب4
ارسال نظرات