جایگاه مقام امامت در اسلام

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمد جواد حاج علی اکبری، رییس مرکز رسیدگی به امور مساجد در مراسمی که شب گذشته در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی(سرچشمه) برگزار شد، ضمن عرض تبریک عید غدیر خم گفت: خداوند متعال اهمیت جایگاه امامت و مسؤولیت آن را در دوران و داستان حضرت ابراهیم برای همگان آشکار کرده است، حضرت ابراهیم جز پیامبران برگزیده است و خداوند برای اینکه او را به مقام امامت برساند مورد امتحانات زیادی قرار می دهد، از انداختن او به آتش تا ذبح فرزندش.

حجت الاسلام حاج علی اکبری در ادامه افزود: هنگامی که حضرت ابراهیم تمام امتحانات را پشت سر گذاشت خداوند  فرمود: «من تو را پیشوای مردم قرار دادم»، حضرت ابراهیم از خداوند پرسید: «آیا می شود این مقدار برای نسل من هم باشد؟» پاسخ مه مثبت است نه منفی؛ خداوند به شاخص ها اشاره می کند و می فرماید: «شرایطی دارد که مهمترین آن این است که شرک نه در قلب، نه در ذهن و نه درعمل او ذره نباشد، اگر در نسل تو چنین کسی باشد که این شرایط را داشته باشد به این مقام می رسد البته با امتحانات بسیار».

وی ادامه داد: مقام امامت و ولایت از نظر قرآن کریم فراتر از مقام نبوت و رسالت است و خود رسول و نبی اگر بخواهد به این جایگاه برسد باید از مراحلی عبور کند؛ سلسله پیامبران طی شد تا به حضرت محمد(ص) رسید و خداوند فرمود:« محمد آخرین پیامبر و خاتمه دهنده این سلسله است» در این سلسله مسأله که روشن است مرگ پیامبران است و قرآن در این مورد حتی به پیامبر اکرم هم اشاره می کند؛ در این سلسله تمامی پیامبران با توجه به این موضوع قبل از مرگ کسی را به عنوان وارث انتخاب می کردنند و اگر مقام امامت داشتند او را به عنوان خلیفه بعد از معرفی میکردند، همچونحضرت موسی؛ این مسئله وقتی به پیامبر خاتم رسید اهمیت آن دو چندان شد زیرا که دیگر پیامبری نخواهد آمد، پیامبر نیز برای اینکه باید نور ولایت و هدایت تا آخر عمر بشریت بتابد نیاز به وارث داشت و ایشان بیش از همه به فکر آینده بودند، ماموریت ایشان برای تعیین جانشین از روزی که دعوت آشکار کرد شروع شد که همان جلسه مشهوریست که از اقوام خود شروع کردند، که فقط حضرت علی در آن جلسات اعلام آمادگی کرد.

رییس مرکز رسیدگی به امور مساجد در ادامه اظهارداشت: پیامبر اعظم (ص) در تمام مدت 23 سال مدینه و مکه در هر موقعتی از آینده و ولایت حضرت علی(ع) و یازده فرزند ایشان با اسم و مشخصات سخن می گفتند و آنقدر این مطالب زیاد بودند، حتی با وجود دخالت منافقان و مخالفان برای حذف این مطالب از تاریخ موفق نشدند و حتی کتاب های اهل سنت نی پر از این احادیث (مانند: کتوب ابن الحدیده) است،ابن الحدیده در جلد 9 از 20 جلدی کتاب خود صفه های 166، 167، 168 ذیل یکی از خطبه های حضرت علی(ع) در ادامه می نویسد:« اگر علی با این فصاحت و بلاغتی که دارد و تمام علما به کمک او آیند و در باره ارزش های علی بنویسند اندکی از بسیاری که پیامبر درباره علی گفته نخواهد رسید».

وی ادامه داد: پیامبر همان طور که گفته شد به هر مناسبتی از حضرت علی می گفت، تا زمانی که به او خبر نزدیکی پایان عمرش داده شد و مامویت پیدا کرد که حج آخر را انجام دخد و همه مسلملنان با خبر از این موضوع شدند که پیامبر به حج می آید ولی این حج آخر اوست، پیامبر باید تمام حرف هایی که در تمام مناسبات فرموده را به همه مسلمانان بگوید و حضرت علی را وارث معرفی کنند؛ حج انجام شد و پیامبر هنوز ماموریتش را انجام نداده، تا در راه بازگشت د غدیر پیامبر دستور ایستادن می دهد و می فرماید شرایط را آماده کنند؛ جمعیت شکل گرفت آن منبر درست شد، پیامبر بالای منبر رفتند، خطبه ای خواند و از آغاز فعالیت های توحیدی خود را بازگو کرد و از توحید و رسالت گفت و از مخاطبان با بط سخنانش شهادت گرفت، سپس حضرت علی(ع) را فراخواند و دست حضرت را بالا بردند و آن جمله تاریخی را فرمودند« مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ».

وی با بیان رخ داد غدیرخم گفت: پیامبر بعد از اتمام این ماموریت آرامشی در خود احساس کردند زیرا که خداوند فرموده بود، این کار تو معادل تمام آن 23 سال است و اگر آن را به درستی انجام ندهی تمام زحماتت هیچ است؛ غدیر پایان یافت ولی خیلی ها به ولایت توجه نکردند و فتنه ای به پا شد که قرن ها بشریت را از حیاط پاک و ولایت دور نکه داشت تا اینکه آخرین امام آمد، شرایط محیا نبود و مامور به غیبت شد و بشریت محروم ماند از دست رسی مستقیم و آن شد که شد، غیبت طولانی اما پیامبر و اولیاء خدا آسوده خاط بودند زیرا که طرح شعادت بشر با غدیر شاخص گذاری شد و حتی برای عصر غیبت نسخه غدیر اعلام شد« ولایت فقه و مرجعیت»؛ تا هرچه غیبت طولانی شد بشریت بی راهنما نماند.

وی با بیان اینکه در قرآن کریم آمده اگر همه شما از ولایت و غدیر رو برگردانید، خداوند قومی را خواهد آورد که عاشق خداهستند و مشخصات این قوم جهاد در راه خداست، در برابر مومنان خاک سار و در برابر دشمنان و کفا سخت اند و این خواست خداوند است و به هر کس که بخواهد می دهد؛ چشم تاریخ به دنبال آمدن این قوم بو که از راه برسد و دعوت پیامبر را لبیک خواهد گفت؛ از پیامبر پرسیدند نشانه های این قوم چیست؟ پیامبر آن نشانه هارا با سلمان فارسی برایشان گفت؛ قرن ها گذشت ولی خبری از آن قوم نبود، تا آن که در قرن چهادهم آن قوم یک باره همرا با سیدی که روح خدا نام داشت برخواست، کسانی آمدند که در پای حضرت علی هم جان دادند هم نفس و کوتاه نیامدند و یک عصر جدید را شروع کردند./9664/پ202/ب4