«بانوی مبارکه» لقبی که انجیل برای حضرت خدیجه گذاشت

خبر گزاری رسا ـ معاون امور خانواده جامعة المصطفی با بیان اینکه حضرت خدیجه (س) از اسوه های دین مبین اسلام است اظهار داشت: حضرت خدیجه(س) در انجیل به بانوی مبارکه و همدم حضرت مریم(س) یاد شده است.

حجت الاسلام داوود زارع، معاون امور خانواده جامعة المصطفی العالمیة،در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا بیان داشت: یکی از مسائل فراموش شده در نزد مسلمانان به خصوص شیعیان مقام حضرت خدیجه(س) به عنوان ام المومنین، همسر پیامبر(ص)، مادر حضرت زهرا(س) و یکی از چهار زن برتر دو جهان است.

القاب حضرت خدیجه(س)

وی با بیان این که نسل حضرت خدیجه(س) از جانب پدر و مادر به حضرت ابراهیم و اسماعیل(ع) برمی گردد و به همین دلیل ایشان و پیامبر را «دخترعمو و پسرعمو» خطاب می کردند به القاب حضرت اشاره داشت و گفت: حضرت خدیجه(س) در انجیل به بانوی مبارکه و همدم حضرت مریم(س) یاد شده است.

معاون امور خانواده جامعة المصطفی «غراء» به معنای ارجمند را از القاب دیگر حضرت یاد کرد که در دعای ندبه حضرت ولی عصر(عج) آمده و اضافه کرد: در عصر جاهلیت که عصر فساد نیز بوده ایشان را «طاهره» و «سیدة النسوان» به معنای بانوی زنان می نامیدند و لقب «کبری» را پیامبر بعد از ازدواج با ایشان اعطا کردند که شاهد بزرگی حضرت خدیجه است.

وی با اشاره به خواستگاری حضرت خدیجه(س) از پیامبر(ص) گفت: طبق آنجه در جامعه مرسوم است که مرد به زن اظهار علاقه می کند ایشان با تحقیقی که نسبت به مقام پیامبر داشتند و خواب های صادقه ای که دیده بودند با علم و ایمان کامل به پیامبر پیشنهاد ازدواج دادند.

حجت الاسلام زارع در ادامه به نقل از مرحوم حجت الاسلام فاکر، بیان داشت: خلفای اموی و عباسی در دو سیاست با هم هماهنگ بودند با تمام اختلافاتی که داشتند«یکی در احیای عایشه و دوم فراموشی و خدشه وارد کردن به مقام فاطمه زهرا(س) و حضرت خدیجه (س)» است.

وی با بیان این که حکومت اموی و عباسی تا آنجا که می توانستند نقصان و خدشه بر مقام حضرت وارد می کردند، افزود: از تحریفات تاریخی که در تاریخ بیان شده ازدواج حضرت خدیجه قبل از پیامبر و سن ایشان هنگام ازدواجشان با پیامبر مکرم اسلام بوده است که محققین از اهل تسنن و تشیع این را قبول ندارند،حتی ابن شهرآشوب به طور قطعی سن حضرت را هنگام از دواج با پیامبر 28 سال ذکر می کند و ایشان را «عزراء» یعنی دوشیزه خوانده است.

اهداف حکومت اموی و عباسی از خدشه وارد کردن به مقام حضرت فاطمه و خدیجه

مبلغ حوزه علمیه قم هدف اقدامات حکومت عباسی و اموی را پنهان کردن فضائل اهل بیت(ع) دانست و خاطرنشان کردند: فضیلت تراشی برای جناب عایشه و از طرف دیگر تحریف و فراموشی فضایل اهل بیت، چون حضرت خدیجه(س) به عنوان ام المؤمنین و مادر حضرت فاطمه (س) که از نسل ایشان اهل بیت(ع) به دنیا می آیند می خواستند خدشه به این ذریه طاهره وارد کنند.

وی با تاکید بر این که حضرت در آن زمان ثروتمندترین فرد جزیرة العرب بوده نه یکی از ثروتمندان ابراز داشت: دلیل این ثروت زیاد ناشی از تدبیر و هوشمندی ایشان است، در تاریخ است که ایشان فقط 80 هزار شتر داشتند که به انتقال اموال ایشان بین شهرهای مختلف اقدام می کردند و 400 کنیز به اداره این اموال گمارده بودند و حتی حضرت امکان این را داشتند که تمام مردم جزیرة العرب آن زمان را در خانه خود مهمان کنند.

کارشناس مسائل دینی افزود: حضرت خدیجه وقتی که با پیامبر(ص) ازدواج کردند تمام اموال خود را در اختیار ایشان قرار داد و پیامبر با این که مالک تمام دارایی ها بود اما در بعضی امور اجازه می خواست.

ثروت حضرت خدیجه

وی با بیان این که عمده ثروت حضرت در سه سالی بود که مسلمانان در شعب ابی طالب محاصره شدند مصرف شد تاکید کرد: ثروت ایشان اکثرا برای مصارف زکات به عنوان مثال بدهکار ها،ایتام، مهاجرین، تالیف قلوب کفار و غیره خرج می شد.

حجت الاسلام زارع بیان داشت: در هنگام رحلت این بانوی بزرگوار از ثروت شان فقط دو پوستین یکی زیرانداز و دیگری روانداز مانده بود.

وی با اشاره به سخن علامه مامقانی صاحب رجال تنقیح المقال مبنی بر اینکه «و کفاها شرفا فوق شرف أن الاسلام لم یقم الا بمالها و سیف علی بن ابی طالب کما روی متواترا» گفت: از افتخارات این بانو همین بس که مال خود را به تمامه تقدیم اسلام کرد.

محبت پیامبر اسلام نسبت به حضرت خدیجه

معاون امور خانواده جامعة المصطفی ابراز داشت: پیامبر اکرم(ص) هر ساله در سالروز رحلت ایشان برای آن حضرت اشک می ریخت که کمتر کسی را داریم که پیامبر این گونه از او یاد کنند و هر گاه قربانی برای خداوند متعال انجام می دادند قسمتی از گوشت آن را برای دوستان آن حضرت می فرستادند و هنگامی که علت آن را جویا کی شدند پیامبر می فرمود «إنی لأحب حبیبها» من دوست داران خدیجه را دوست می دارم.

وی افزود: در زمان حیات حضرت خدیجه یگانه همسر پیامبر بودند و بعد از ایشان پیامبر(ص) چند سال ازدواج نکردند و ازدواج های بعدی پیامبر بنا به مصالحی بوده که در روایات و تاریخ وجود دارد.

حجت الاسلام زارع اظهار داشت: نکته جالب توجه این که مهریه حضرت خدیجه بعد از رحلت ایشان به حضرت فاطمه بخشیده شد که فدک را به این منظور به حضرت داد و فرمود« همانا مادرت خدیجه بر عهده پدرت دارای مهریه ای است، اینک پدرت همین فدک را به همین علت در اختیار تو قرار داد و آن را به تو بخشید تا برای تو و برای فرزندانت بعد از تو باشد.

حضرت خدیجه در نگاه اهل بیت

کارشناس مسائل دینی تاکید کرد: اهل بیت(ع) به انتساب به ایشان افتخار می کردند آن چنان که یا امام حسن(ع) در مقابل بعضی معاندین می فرماید«جدتی خدیجه و جدتک نثیله» جده من خدیجه است و جده تو زن ناپاک است، امام حسین(ع) در مقابل لشکریان یزید به این مطلب اشاره داشتند و یا امام سجاد در میان یزیدیان در شام این گونه به انتساب شان به حضرت خدیجه(س) افتخار می کردند«نحن احق بالمودة جدنا رسول الله و جدتنا خدیجه»

وی در پایان به مقام شفاعت ایشان در روز قیامت اشاره کرد و گفت: در روایتی آمده حضرت خدیجه همراه با پنج تن آل عبا در بالای دژی که میان اهل جهنم و بهشتیان است قرار می گیرند و شفاعت می کنند.

حجت الاسلام زارع از دیگر مقامات حضرت خدیجه(س) را رجعت ایشان بعد از ظهور امام عصر(عج) عنوان کرد و ابراز داشت: یکی از چهار بانوی برتر اسلام حضرت خدیجه می باشند اهل بیت(ع) این را فرموده اند برای اینکه ایشان را برای زندگی روزمره خودمان اسوه قرار دهیم./921/ت301/س

گزارش خطا

ارسال نظرات