حسن خلق و محبت در زندگی برکت را به همراه میآورد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجتالاسلام حسن صدیقین، کارشناس و مبلغ حوزوی ظهر یکشنبه در سخنرانی خود به مناسبت ماه مبارک رمضان در مسجد درب کوشک با اشاره به ضرورت و اهمیت حسن خلق در زندگی گفت: همه ما در زندگی به دنبال برکت هستیم، تلاش میکنیم که در عمر، کار و جنبههای مختلف زندگی برکت را بیابیم.
وی با اشاره به اینکه اگر میخواهیم به برکت برسیم باید از نعمت محبت که خداوند به انسانها داده است استفاده کنیم، ابراز کرد: باید به همه محبت بورزیم، محبت از راه خالص، صحیح و پاکش که خداوند اراده فرموده است، همان محبت در قالب حسن خلق تجلی پیدا میکند.
کارشناس و مبلغ حوزوی با اشاره به اینکه در رأس محبتها، محبت محمد و آلمحمد(ص) قرار دارد، اظهار کرد: یکی از مباحثی که به آن نیاز داریم باصفا و اهل حقیقت بودن است، اگر بخواهیم حقیقتها روی دلها، روی جامعه و جوامع تأثیر کند، باید به معنای واقعی یا علی برسیم و دل را تغییر دهیم.
وی ادامه داد: قیامت و آخرت بزرگ و کبیر همان روح و دل انسان است، اما این قیامت و آخرتی که خداوند در قرآن ذکر میکند، قیامت کوچک است، انسان باید به جایی برسد که با سلامش انسانها را به نام سلام خداوند متوجه کند.
حجتالاسلام صدیقین گفت: در محشر و در قیامت، حضرت صدیقه طاهره(س) منتظر ما هستند، انسان باید متوجه شود خداوند چه صحنههایی را در روز قیامت برای او قرار داده است و باید برای آن روز آماده شود و باید از خرمی وجود حضرت زهرا(س) برای آماده شدن کمک بگیرد.
وی با اشاره به حدیثی با این مضمون که وضو پیش از غذا سبب نابودی فقر و وضو بعد از غذا غم و غصه را نابود میکند، بیان کرد: خود قوانین و احکام شرع یک سبزی زندگی است، که انسان با عمل به آن روح خود را جلا و صفا میدهد.
کارشناس و مبلغ حوزوی ادامه داد: خدا اراده فرموده حب و مودت ذاتش را آشکار کند که به صورت زندگی درآمده است، انسان نباید در زندگی دچار ناامیدی و فقر شود، و فقر تنها فقر مادی نیست، بلکه فقر معنوی نیز از آن اراده شده است.
وی گفت: در این حدیث با یک دید عرفانی غذا خوردن را نیز نوعی عبادت به شمار آورده است، ما هنگامی که در سر سفره افطار هستیم و نوشیدنی و غذا تناول میکنیم، سرسری نخوریم، از خورد و خوراکمان نام خداوند را ببریم تا نمازمان نیز اصلاح شود.
حجتالاسلام صدیقین با قرائت این فراز از دعای ابوحمزه ثمالی که «الحمدلله الذی وکلنی إلیه و لم یکلنی إلی الناس فیهینونی» خاطرنشان کرد: در این فراز میگوییم خداوندا من تو را شکر میکنم که من را به خودت واگذاشتی و به دیگران وانگذاشتی ،در این فراز به کریم بودن خداوند اشاره شده است./914/پ202/ب