دنیا بداند روی عزت، استقلال، منافع ملی و ارزش‌های مان معامله نمی‌کنیم
به گزارش خبرگزاری رسا، رییس جمهوری صبح امروز (شنبه) در همایش مدیران ارشد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اشاره به اینکه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران سیاستی بر مبنای تنش‌زدایی و اعتمادسازی با دنیا است، تأکید کرد: دنیا باید بداند ما روی عزت، استقلال، منافع ملی و ارزش‌هایمان معامله نمی‌کنیم.
متن کامل سخنان رییس جمهوری به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین»
«الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیرًا وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ»
امنیت، به عنوان بزرگترین پایه برای حیات، آرامش جامعه و توسعه کشور، محسوب می‌شود. تقریباً بدون امنیت هیچ حرکت مهمی در جامعه امکان‌پذیر نیست و اگر هم باشد با هزینه بسیار گزاف خواهد بود.
امنیت به معنای آن است که مردم نسبت به انواع تهدیدات احتمالی دغدغه خاطر نداشته باشند و احساس آرامش کنند؛ احساس کنند مجموعه مدیریت کشور می‌تواند به خوبی از منافع ملی، ارزش‌های دینی و ملی و همچنین از حقوق مردم، استقلال کشور، وحدت ملی و تمامیت ارضی دفاع کند.
در بخش دفاع در واقع دو ستون وجود دارد؛ یک ستون وظیفه دفاع را بر عهده دارد و عمدتاً پشتیبانی را بر عهده دارد و یک ستون دیگر هم وظیفه دفاع و عمدتاً وظیفه صف را بر عهده دارد. یعنی اگر مثال بزنیم، جبهه و پشت جبهه و میدان نبرد را باید مثال زد؛ نیروهای مسلح ما برای دفاع از کشور در صف مقدم هستند.
ارگانی هم نیاز است تا قدرتی را که در میدان نبرد از کشور دفاع می‌کند، پشتیبانی کند؛ به معنایی نیروهای مسلح برای نیازمندی‌های ضروری‌شان دغدغه خاطر نداشته باشند. دستگاهی که می‌خواهد دغدغه خاطر نیروهای مسلح را بزداید، وزارت دفاع است.
وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، برای تأمین انواع نیروهای مسلح و ایجاد آرامش خاطر آنها برای انجام وظیفه اصلی‌شان است.
سربازان مدافع منافع ملی و صیانت از ارزش‌های ملی و دینی ما هستند
البته دفاع از اهداف ملی و منافع ملی، به عهده یک ارگان یا یک بخش از جامعه نیست. این تنها نیروهای مسلح نیستند که از کشور دفاع می‌کنند. همه باید دست به دست هم بدهیم. دیپلماسی ما، وزارت خارجه ما و همه آنهایی که در روابط خارجی تلاش می‌کنند، سربازان مدافع منافع ملی و صیانت از ارزش‌های ملی و دینی ما هستند. تمام بخش‌های فرهنگی هم این وظیفه را بر عهده دارند و آنها هستند که انگیزه را به نیروهای مسلح می‌دهند.
در جامعه امروز همه به هم وصل هستند. اگر محیط فرهنگی جامعه ما ناسالم باشد روی نیروهای مسلح و خانواده و فرزندان آنها اثر می‌گذارد. این خانواده نیروهای مسلح است که به آنها روحیه می‌دهد و آماده شان می‌کند که به میدان جنگ بروند، والا اگر یک سرباز، امیر، افسر و درجه‌دار و سردار و به معنای عام کلمه اگر یک سرباز به میدان جنگ برود و صدای زنش که نرو و ما را تنها نگذار در گوشش نجوا کند یا صدای فرزند پسر و دخترش که نرو در گوشش زمزمه کند، او در مقایسه سربازی که همسرش گفته برو و من هستم و بچه‌ها را نگه می‌دارم، متفاوت است.
باید نیروهای مسلح و بخش دفاع کشور بازدارنده باشند
خانواده‌ای که می‌گوید تو امروز وظیفه سنگینی بر دوش داری و امروز شرف و استقلال ما در خطر است و فرزندش با لبخند گفته پدر خدا به همراهت، برو به وظیفه‌ات عمل کن بسیار متفاوت است.
این دو جور زمزمه در گوش، در دل خیلی متفاوت می‌شود. برای حضور در میدان جنگ جامعه ما به هم متصل است. اگر عالمان ما و اندیشمندان و فرهنگ‌سازان و فیلمسازان و همه آنهایی که در هنر کار می‌کنند، خدای ناکرده به عکس کار کنند و انگیزه لازم را برای دفاع ندهند، آن وقت دفاع سخت می‌شود. یا اگر همه بیایند و انگیزه ایجاد کنند، آن وقت دفاع آسان می‌شود. دفاع به دوش همه ماست.
اما اگر خدای ناکرده دشمن تهدیدش را عملی کند، آن صف مقدم، نیروهای مسلح ما هستند. نیروهای مسلح باید آماده باشند و باید به گونه‌ای عمل کنند که فکر دشمن، نقشه، کردار و رفتار دشمن را عوض کنند. این مهم است و نام آن را بازدارندگی می‌گوییم.
باید نیروهای مسلح ما و بخش دفاع کشور بازدارنده باشند، کاری کنند که تهدید عملی نشود. البته امکان دارد عملی هم بشود و این اوضاع بنابر محاسباتی پیش بیاید.
در رانندگی باید دو کار کرد؛ یک احتیاط و اینکه حواستان به روبه‌رو باشد. شما احتیاط می‌کنید اما طرف مقابل احتیاط نمی‌کند. در برابر دشمن باید دو جور حواسمان باشد. ممکن است احتیاط لازم را بکنیم و آن طرف دچار اشتباه محاسباتی شود.
جنگ وقتی رخ می‌دهد که توازن برقرار نباشد یا دچار اشتباهات شویم. صدام دچار اشتباه محاسبه‌ای شد. هم راجع به تجاوز به ایران هم بعداً راجع به تجاوز به کویت و هم راجع به تجاوز به ملت خودش، در همه اینها دچار اشتباه محاسبه‌ای بود.
اشتباه محاسبه بد دردی است؛ یعنی درست نتواند بیندیشد و تجزیه و تحلیل کند. ممکن است دشمن گاهی دچار اشتباه محاسبه شود. ما باید در قدم اول بازدارندگی را به وجود بیاوریم. بازدارندگی یک بخشش تجهیزات است؛ همه اینهایی که وزیر محترم دفاع الان به آن اشاره کردند همانی که قرآن به ما می گوید وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ. از پیغمبر سوال کردند قوه چیست؟ فرمود رمی، رمی یعنی چیزی که شما پرتاب می‌کنید. یک وقت با دشمن مواجه می‌شوید، حالا گاهی به اصطلاح جنگ تن به تن انجام می‌دهید و یک وقت که به دشمن نرسیدید چیزی را پرتاب می‌کنید؛ آن رمی می‌شود. قدیم تیراندازی بود و مشابه آن. حالا شده است موشک، موشک هوا به زمین، زمین به زمین، سطح به سطح هر کجا. حتی پدافند هوایی و اینها هر کدام رمی است. همه پهپادها و وسایلی که روی آن سوار می‌کنید همه آنها رمی است.
دانش بنیان بودن بسیار مهم است
فرمود قوه یعنی رمی. وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح می‌خواهد نیروهای مسلح را تجهیز کند. خوب تجهیزات تأثیرگذار و درست است. می‌گویند دنیای امروز دنیای سخت‌افزار نیست، نرم‌افزار مهم‌تر از سخت‌افزار است. معنی‌اش آن نیست که سخت‌افزار را کنار بگذاریم. می‌گویند این قدرت هوشمند است، بله نرم‌افزار خیلی نقش دارد و در این سخت‌افزار داخلش نرم‌افزار، تأثیر دارد. یعنی دانش بنیان بودن و نیروی فکر بسیار مهم است. یک بخش تجهیزات است. در تجهیزات هم سرعت، زمان و برد مهم است.
شما یک هواپیما دارید و موشک سوار آن است. موشک شما بردش 40 کیلومتر و موشک دشمن 60 کیلومتر است. وقتی شما پرواز می‌کنید شما را می‌زند. این جنگ دیگر نیست، یک نوع انتحار است.
در آغاز جنگ وقتی هواپیمای اف 14 ما با موشک فونیکس بلند می‌شد همه میگ‌ها فرار می‌کردند. دلیلش قدرت فونیکس بود. اولاً دید راداری‌اش و تجهیزاتی که داشت و بعد هم نوع موشکی که برد و دقتش بیشتر بود.
شما هر چه بتوانید زمان را کوتاه کنید موفق‌تر هستید. برد، زمان و دقت تعیین‌کننده است. دقت خیلی مهم است. خدا شهید تهرانی را رحمت و مقامش را زیاد کند. امروز یادی از ایشان کردم. گفتم شهید تهرانی نیست که من ازش سوال کنم. همیشه در دبیرخانه شورای امنیت ایشان را صدا می‌زدم و دقیق‌ترین حرف را این مرد می‌زد. صاحبنظر بود و دقیق حرف می‌زد. یک کاری می خواستیم انجام دهیم، به من می‌گفت اینجوری نیست و این که من می‌گویم است. درست می‌گفت. خیلی مهم است که ما چگونه سلاحی تولید کنیم و این سلاح دارای چه برد و دقتی باشد و چه توانمندی برای دفاع از خودش داشته باشد. این موشک شما باید از خودش دفاع کند و الا به درد نمی‌خورد و می‌رود منحرف می‌شود. باید اول از خودش بتواند دفاع کند.
نمی‌خواهم به دوران هشت ساله جنگ تحمیلی اشاره کنم. بعضی از چهره‌هایی که زیارت می‌کنم در دوران دفاع مقدس هم آنها را زیارت کرده‌ام. بنابراین از تجهیزات می‌گذریم. از تجهیزات مهم‌تر، نیروی انسانی است. در جنگ تجهیزات پیروز نمی‌شود، نه اینکه ما تجهیزات را نمی‌خواهیم حتماً می‌خواهیم، ولی آنچه ما را پیروز می‌کند، نیروی انسانی است. انسان‌ها هستند که پیروز خواهند شد.
البته نیروها به تجهیزات نیاز دارند؛ آنها را باید تأمین کنیم. روحیه و آموزش شما باید بهترین باشد. اگر نفر شما آموزش ندیده باشد، همه زحمات هدر می‌رود. اگر خوب آموزش دیده باشد و تجهیزات هم خوب باشد و روحیه نداشته باشد، با اولین گلوله توپی که در 200 متری به زمین بخورد خودش را می‌بازد از اینها مهم‌تر انگیزه است. انگیزه چیست؟ نام خدا نیاورد، نان خدا نیاورد، اگر انگیزه نان و نام شد، به درد نمی‌خورد.
آن انگیزه‌ای که می‌تواند ما را پیروز کند در برابر دشمن هر چه قدر قدرت داشته باشد، آن انگیزه ایمان و اتکا و امید به حق و امید به خداوند است. خیلی از این چهره‌ها را ما در هشت سال دفاع مقدس دیدیم چه روحیه، انگیزه، ایمان و اخلاصی داشتند. آن نیروی انسانی، آموزش‌دیده، با روحیه، دارای انگیزه الهی که ما تجهیزات لازم هم در اختیار او بگذاریم و امکانات لازم البته نیروی انسانی است، باید غذا، امکانات، سنگر مناسب برایش درست شود؛ همه اینها نیاز است. ما باید نیاز و آنچه او نیاز دارد برایش تأمین کنیم، اما اوست که پیروز می‌شود ما کمک و پشتیبانی‌اش می‌کنیم. حتی نیروهای ستادی، یک معنا پشتیبانی‌کننده‌اند گر چه آنها راهنمایی‌کننده هم هستند، تدبیر می‌کنند اما آن کسی که می‌جنگد کسی است که در خط مقدم است. همه به یک نوعی پشتیبانی می‌کنیم یکی پشتیبانی فکری، نقشه، اطلاعاتی می‌کند، همه اینها هست در کنار هم. ولی نیروی انسانی اساس است برای بازدارندگی. آن چیزی که حریفان، رقیبان، دشمنان حساب اصلی خواهند کرد، اول نیروی انسانی ماست.
حضور و پشتیبانی مردم، یکدلی، همدلی، همبستگی، اتحاد و انسجام در بازدارندگی بسیار مهم است
بعد از آن هم تجهیزات است. در مسأله بازدارندگی، حضور و پشتیبانی مردم، یکدلی، همدلی، همبستگی، اتحاد و انسجام بسیار مهم است. وقتی نیروی مسلح خیلی هم قوی باشد، اگر مردم از نیروی مسلح جدا باشند، آن نیروی مسلح نیروی پیروزی نیست. ما باید ملت واحد و امت واحد باشیم. همه باید در کنار هم باشیم. نیروی مسلح باید تکیه‌گاه مردم باشد و مردم احساس کنند اگر یک روز بر فرض خطری بخواهد پیش بیاید اینها هستند. احساسشان احساس تکیه‌گاه در روز خطر باشد. هر قدر نیروهای مسلح ما مردمی‌تر و به نفع مردم باشد این را مردم احساس می‌کنند.
نیروهای مسلح از همه توانشان استفاده کنند
وقتی زلزله و سیل می‌آید، نیروهای مسلح کمک می‌کنند و این چقدر زیبا و قشنگ است. مردم حس می‌کنند نیروهای مسلح در گرفتاری و مشکل حضور دارند. با هلی کوپتر، نیروی انسانی، هواپیما، قایق و هر چه دارد می‌آید پای کار برای رفع گرفتاری.
اَللّهُمَّ ارْزُقْنا ما دعا می‌کنیم همینجور بشود و هست انشاءالله.
نیروهای مسلح از همه توانشان استفاده کنند. در این جلسه فرصت نیست که بخواهم درباره اوضاع کشور بگویم. در این 6 ماه برای من کاملاً ملموس شد کجا هستیم و چه وضعی داریم. این معنایش این نیست که ما به آینده امید نداریم. کاملاً امیدواریم و انشاءالله از همه مشکلات عبور می‌کنیم.
روز به روز مردم احساس آسایش و امنیت بیشتری خواهند کرد. همه دست به دست هم در کنار هم باشیم. دولت به تنهایی قادر نیست و همه باید دست به دست هم بدهیم. دولت هم یک خادم است از خادمان این ملت.
نکته سوم، مردم هستند. آن که دشمن را می‌هراساند، یک ملت یکپارچه، نیروهای مسلح در کنار مردم، مردم در کنار نیروی مسلح و بعد هم یک فرمانده معنوی و عادل مورد اعتماد جامعه و مردم است. خیلی مهم است که چه کسی فرماندهی می‌کند. در زمان هشت سال دفاع مقدس آن چیزی که همه را دلگرم می‌کرد، دستور و فرمان امام بود. امام یک نظامی نبود، اما امام شخصیتی والا و مورد اعتماد همه بود. البته خدا هم همیشه کمکش می‌کرد. وقتی او گفت باید حصر آبادان شکسته شود کار انجام شد. ممکن است یک فرمانده دیگر هم بگوید اما وقتی امام گفت چیز دیگری است. امام که می‌گفت همه باورشان می‌شد. می‌دانستند که اگر امام می‌گوید انگیزه مادی و شخصی و فردی ندارد. برای رضای خداست و برای انجام وظیفه است.
فرماندهی بسیار مهم است. خوشبختانه امروز بعد از آنکه امام ارتحال فرمودند خلف صالحی جای او را گرفت که نیروهای مسلح و مردم ما امروز همین اعتماد را دارند و این ارزشمند و مهم است. مهم است که چه کسی فرمان می‌دهد و می‌گوید برو، بجنگ و بایست. یک وقت یک فرمانده عادی است و یک وقت فرمانده فقیه است.
دل آدم چقدر قرص می‌شود در پیشگاه خدا و چقدر حجت دارد. هر چه می‌خواهد بشود، معلول شود، راحت‌تر صبر می‌کند . شهید شود پیش خداوند مقرب‌تر است. امروز بحمدالله همه اینها کنار هم قرار گرفته است. نیروی انسانی خوب، مردم در صحنه، تجهیزاتی که روز به روز بهتر و بهتر و آماده‌تر می‌شود. و فرماندهی نیروهای مسلح.
جمهوری اسلامی ایران خواهان تنش نیست
اینها همه در کنار هم قرار گرفته و بازدارندگی به وجود آورده است. اما نکته بعدی در بازدارندگی، نوع رفتار ما با دیگران است. گاهی وقت‌ها آدم قصدی ندارد و نمی‌خواهد بجنگد. یک جوری طرف حرف می‌زند که تهدید محسوب می‌شود. تهدید این نیست که شما موشک پرتاب کنید. تهدید این نیست که یک رزمایش بزرگ درست کنید که طرف بترسد که رزمایش در جای خودش یک ضرورت است. شما قصد جنگ ندارید یا بدتر است آمادگی جنگ هم نداشته باشید. بی‌خودی طرف را تحریک می‌کنید، به گونه‌ای که طرف شما می‌خواهید ضربه بهش بزنید و خود این می‌شود عامل تهدید.
خیلی مهم است. اشتباه محاسبه که می‌گویم در نوع جمله بندی و در نوع حرف زدن و نوع سخن گفتن و موضع گرفتن سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران سیاستی است بر مبنای تنش‌زدایی و اعتمادسازی با دنیا. این نه اینکه تاکتیکی و با شعار باشد جمهوری اسلامی ایران خواهان تنش، ادامه تنش و افزایش تنش با دیگران نیست دنبال ساخت اعتماد با همه بویژه با همسایگان خود است.
البته شرطش آن است که دنیا بداند ما روی عزتمان، استقلال‌مان، منافع ملی‌مان، ارزش‌هایمان معامله نمی‌کنیم. آنها خط قرمزهای ماست. اگر دشمن، رقیب و دوست اینها را بدانند، فقط مسأله ما این است حاضریم با همه حرف و صحبت کنیم. اگر مشکلی است برادرانه و دوستانه و از موضع برابر با احترام متقابل حل و فصل می‌کنیم.
عزت، استقلال، منافع ملی و حفظ ارزش‌‌ها خط قرمزهای ماست
خط قرمزهای ما همین‌هاست، عزت، استقلال، منافع ملی و حفظ ارزش‌هاست. اینها خط قرمزهای ماست ما نمی‌گذریم از اینها. و الا می‌خواهیم حرف بزنیم، تعامل کنیم دوستی متقابل داشته باشیم. این می‌شود بازدارنده خودش. شما وقتی نسبت به کشورهای دیگر به گونه‌ای رفتار می‌کنی و عمل و اعمال سیاست و اقدام می‌کنی که او حس می‌کند که شما قصد ضربه زدن به او را نداری می‌خواهی همزیستی مسالمت‌آمیز داشته باشی. و الا اگر او احساس کند که ضربه بهش می‌خواهی بزنی او خودش را آماده می‌کند. این وسط یک شلیک نابجا همه باروت را به شعله تبدیل می‌کند و همه چیز را به هم می‌زند.
ما اساساً با همه کشورهای جهان و همسایگان به فکر منافع مشترک هستیم. اینقدر منافع مشترک با همسایگان زیاد است که اگر یک گوشه‌ای مسأله کوچکی هم باشد قابل حل است. می‌توانیم با برادری و دوستی اگر مشکلی هست حل و فصل کنیم. اساس سیاست خارجی ما و بعد رفتار و گفتار ما باید این باشد. حالا من سه نکته را می‌گویم که این هم به بحث بازدارندگی کمک می‌کند.
ما در نیروهای مسلح و در دفاع و در میدان رزم چند تا خط قرمز داریم. بهش نزدیک نمی‌شویم. این را باید همه دنیا بدانند. ما دنبال تهاجم به هیچ‌کس نیستیم. 35 سال گذشته ما به کسی تهاجم کرده‌ایم؟ روزهای سختی برای همسایگان ما بوده من نمی‌خواهم اسم ببرم در این 35 سال جمهوری اسلامی ایران قصد تهاجم نداشت. پس این کشور صادقانه می‌گوید دنبال تهاجم نیست نه این 35 سال؛ اساساً ایران در 200 سال گذشته به کسی تهاجم نکرده است.
ما نه چشم طمعی به ثروت دیگران داریم و نه به سرزمین دیگران. به هیچ‌عنوان البته اجازه تجاوز نمی‌دهیم به هیچ کس اگر هم کسی بخواهد تجاوز کند قاطعانه می‌ایستیم و با او برخورد می‌کنیم همین طور که در دفاع هشت ساله این کار را کردیم و هر روزی که لازم باشد این کار را می‌کنیم.
ما یک ملت بزرگ با سابقه تاریخی، فرهنگی، انقلابی، مسلمان، عاشق پیامبر و اهل بیت، تابع قرآن این ملت که زیر بار تحمیل و تجاوز نمی‌رود طبیعی است. اما قصد تجاوز به کسی و کشوری را ندارد. این خط قرمز ماست. ما دنبال دفاع هستیم. ما دنبال سلاح کشتار جمعی نیستیم نه به خاطر اینکه فلان قطعنامه و کنوانسیون چه می‌گوید. البته ما این کنوانسیون را امضاء کردیم. حتی اگر این کنوانسیون هم نبود و ان پی تی و سی دبلیو هم نبود اعتقاد و ایمان و فقه ما، اصول ما به ما می‌گوید دنبال سلاح کشتار جمعی نباشیم.
حالا این تبلیغات غلطی که ایران دنبال سلاح هسته‌ای و سلاح کشتار جمعی است. اگر ایران دنبال اینها بود می‌رفت میکروبی درست می‌کرد. حتی در جنگ هم نرفت دنبالش. حتی آنهایی که در جنگ به ما شیمیایی زدند ما نرفتیم مقابله به مثل انجام دهیم. شرافتمندانه ما ایستادیم و دفاع کردیم. سلاح کشتار جمعی برای ما خط قرمز است. فتوای مقام معظم رهبری هم همین است اصول ما هم همین را می‌گوید.
و این خودش برای جهان بازدارنده است. یعنی دنیا باید لمس کند که جمهوری اسلامی ایران هرگز دنبال سلاح کشتار جمعی نیست.
و سومین خط قرمز ما در زمان جنگ و در زمان دفاع هر زمانی که باشد اصول اخلاقی ماست. ما اصول اخلاقی را نقض نمی‌کنیم نه اینکه کنوانسیون ژنو به ما چه گفته، اینهایش برای ما خیلی مهم نیست. ما نسبت به اسیر، با احترام با اسیر برخورد می‌کنیم دیدید در جنگ تحمیلی این کار را ما کردیم.
برخورد ما حتی با متجاوزین شرافتمندانه بود. شهرهای ما را زدند یکسال، دو سال، سه سال و چند ماه و ما جواب ندادیم هر چه خدمت امام مطرح می‌شد امام می‌گفتند شما شهرهایشان را نزنید بعد استدلال کردند اگر این کار را نکنیم جوانب دارد مردم ما هر روز دارند کشته می‌شوند و خانه‌ها دارد ویران می‌شود برای اینکه جلوی دشمن را بگیریم و آنها ادادمه ندهند تازه امام اجازه داد فرمود 48 ساعت قبل باید اعلام کنید اگر شهری را می‌خواهید بزنید در رادیو اعلام کنید به مردم آن شهر بگویید، می‌دانید این کار چقدر سخت می‌شود؟
اما این کار شد، پس خط قرمز ما، اصول اخلاقی ما است که روی آن ایستاده‌ایم. ما در مجموع می‌توانیم امروز در برابر همه آنهایی که خدای ناکرده چشم طمع و چشم خیانت به جمهوری اسلامی دارند با اقدامات بازدارنده‌مان به آنها بگوییم باید فکر، نظرتان و رفتارتان را تغییر دهید و در این راستا وزارت دفاع مسئولیت خاصی را بر دوش دارد.
قدم‌های بسیار خوبی در تجهیزات و نوآوری‌های دانش بنیان برداشته شده است
در بحث بازسازی بسیاری از چیزهایی ما داریم که باید خوب بازسازی کنیم واقعاً به خاطر تحریم و فشار و شرایطی که بوده شاید نمونه باشیم که ما یک تجهیزاتی که برای 40 الی 60 سال پیش است باز نگهش داشتیم به روز کرده‌ایم و تغییرات لازم داده‌ایم و از آن استفاده می‌کنیم باید هم بازسازی کنیم و هم نوسازی و به روز کنیم تجهیزات را که این کار را جزو نیروهای مسلح و بویژه وزارت دفاع است.
در تجهیزات و نوآوری‌ها مخصوصاً در دانش بنیان قدم‌های بسیار خوبی برداشته شده است. قبل از ورود به جلسه من نمونه‌هایی را در نمایشگاه دیدم کار بسیار بزرگ و ارزشمندی است اگر به انقلاب برگردیم زمین تا آسمان فرق کرده است وضع ما.
آن شرایطی که آن زمان داشتیم و شرایطی که امروز داریم این بسیار ارزشمند است البته نکته‌ای که من قبلاً به آقای دکتر دهقان گفتم ما در همه این مسایل چه در زمینه تحقیقات، فناوری‌های مختلف و چه در زمینه عمل و ساخت همیشه باید بنشینیم و اولویت‌ها را مد نظر قرار دهیم چون امکاناتمان نامحدود نیست امکانات ما محدود است نیروی انسانی ما محدود هستند اولویت بسیار مهم است که امروز تمام توان و قوا و امکاناتمان را صرف این سه کار کنیم و این دو کار کنیم. این سه اولویت دارد بر آن بیست تا. حالا اگر رسیدیم به بقیه می‌رسیم فعلاً این سه تا مهم‌تر است.
مسأله اولویت بسیار مهم است البته ما کمتر رسیدیم بحث کنیم در این زمینه، خود نیروهای مسلح، ستاد فرماندهی کل قوا، رییس ستاد محترم که اینجا در خدمتشان هستیم اینها همه کار و تلاش می‌کنند جای تردید نیست. اما باید در یک فضایی دولت و نیروهای مسلح البته ما مکانی داریم که همه در دور هم گرد بیاییم. قانون پیش‌بینی کرده و آن شورای عالی امنیت ملی است. آنجا نیروی مسلح، کشوری، لشکری، قوا همه کنار هم هستند. اولویت‌بندی مسأله مهمی است و انشاءالله این را در فرصت مناسب دنبال می‌کنیم که بیشترین تلاشمان را بگذاریم برای قسمت‌هایی که ضرورت‌های بیشتری دارد.
چون وقت محدود است؛ بقیه مباحث را خلاصه می‌کنم. مسأله دیگری که مهم است اینکه چگونه بتوانیم خدمت به نیروهای مسلح را در اوضاع امکانات کشور بهتر انجام دهیم.
در این باره یک بار با وزیر محترم دفاع صحبت کردیم که چه کار باید کرد. شما بدانید که اگر این روند بخواهد ادامه پیدا کند، من کل کشور را عرض می‌کنم، همین روند را اگر اصلاح نکنیم، در همان مقطع چشم‌انداز بیست ساله می‌رسیم به نقطه‌ای که هر چه در می‌آوریم باید به بازنشستگان حقوق بدهیم. باید این را حل کنیم و انشاءالله حل خواهیم کرد. در بخش نیروهای مسلح هم باید همین کار را کرد. این تبدیل به احسن کردن در نیروهای مسلح خیلی جای کار دارد. به هر حال، قانون گفته شما پادگان‌هایی در شهر دارید که اگر بروید بیرون شهر، هم آن پادگان نوسازی می‌شود، ساختمانی که سال‌ها گذشته است. با این کار به شهر و خودتان کمک کرده‌اید.
قانون هم این را گفته و مصوب کرده که پادگان‌ها از شهر بروند. می‌دانم اجرای این کار سخت است و آسان نیست ولی به دنبالش برویم و اینها را عملیاتی کنیم.
نکته آخر صادرات وزارت دفاع است که به فکر صادرات محصولش در منطقه و دنیا باشد. این کار نه از لحاظ مادی بلکه از لحاظ ارتباط اهمیت دارد.
ببینید جایی که ما سلاح می‌خریم و می‌فروشیم، یعنی روابط از حد عادی بالاتر است. یک چیز شبه استراتژیک و راهبردی است. خیلی مهم است از لحاظ سیاست خارجی که صادرات را افزایش دهید و بالا ببرید و همانطور هم که اشاره کردند همکاری با بقیه بخش صنعت و دانشگاه‌ها.
باید کاری کنیم که در زمان صلح وزارت دفاع ما بیشتر به کشور، صنعت و محیط زیست و همه نیازمندی‌هایی که ما داریم کمک کند. امروز در همان بخش بحث شد که ناچاریم برای رفع آلودگی شهر بزرگی مثل تهران، استفاده شود که موتور سیکلت برقی با باطری کار کند بخش بزرگی از آلودگی هوا برای موتور سیکلت است. خودرو و بقیه‌چیزها هم همین‌طور.
در رفع آلودگی‌ها محیط زیست و صنعت، وزارت دفاع می تواند کمک کند و در بقیه بخش‌ها هم همین‌طور است.
و بالاخره دیپلماسی دفاعی. در دیپلماسی دفاعی، ناوگان شما وقتی حرکت می‌کند و بازدید می‌رود و با رسته‌های نظامی رفت و آمد می‌کند؛ خود وزیر دفاع و مسئولان نیروهای مسلح، نوع گفتار و گفتمان با دنیا مهم است. دیپلماسی دفاعی می‌تواند برای حراست از کشور بازدارندگی و روابط بهتر با دنیا بسیار موثر باشد.
آرزوی من توفیق بیشتر برای همه شما عزیزان است؛ همه نیروهای مسلح، مدیران ارشد و عزیزانی که در وزارت دفاع هستید. مخصوصاً آنهایی که در زمینه صنایع دفاعی تلاش می‌کنند. آرزوی توفیق بیشتر، سلامتی، خدمت بیشتر و انشاءالله در کنار این تلاش‌ها، ایران عزیز، انقلاب اسلامی و نظام اسلامی عزیز ما سرافراز باشد.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
/924/د102/ج