حکمت و هدف جهان آفرینش
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام رضا محمدی، کارشناس مسائل اعتقادی در برنامه پرسمان اعتقادی که از رادیو معارف پخش میشد به ارائه بحث حکمت و هدف جهان آفرینش پرداخت و گفت: مسأله فلسفه حیات، مسأله مهمی است و انسانها در مورد آن سه نظر دارند.
وی ادامه داد: گروه اول میگویند «زندگی همین است، حیات و مرگ در همین دنیا است و بعد از این ما بعثتی نخواهیم داشت، در نظر اینها زندگی برای انسان و حیوان فرقی ندارد»، گروه دوم یک قدم از اینها بالاترند و اینکه بگوییم شما با حیوانات فرقی ندارید آنها را خوشحال نمیکند و از طرفی چون مبنای ماتریالیستی در اینها نیز هست یعنی اصالت را به ماده میدهند مبتلای به حیرت و سر گردانی میشوند و ادعای پوچ گرایی میکنند.
حجتالاسلام محمدی ابراز داشت: گروه دوم به جز اهداف حیوانی هدفی برای حیات سراغ ندارند و از طرفی این هدف آنها را راضی نمیکند و اعتفاد دارند که بین حیات انسان و حیات حیوان فرق است، اما چون بعد متعالی و معنوی حیات که غیر مادی هست را درک نکردهاند، در نتیجه منکر وجود هر نوع هدف و فلسفه برای زندگی میشوند و حتی آفرینش انسان را خبط طبیعت میدانند.
این کارشناس حوزوی اظهار داشت: دسته دیگر کسانی هستند که زندگی دنیایی را پرتوی از لطف خدا میدانند، چون با بعد متعالی حیات آشنا شدند، در ماوراء عالم دنیا و ماده، عالم دیگری را باور دارند و معتقدند که هستی منحصر به ماده نیست فلسفه حیات را محدود به زندگی دنیا نمیدانند، بلکه حقیقت حیات را در عالم دیگری جستوجو میکنند که زندگی دنیا در مقایسه با آخرت بازیچهای بیش نیست.
وی ابراز داشت: آیه 64 سوره عنکبوت میفرماید «زندگی دنیا جز لهو و بازیچه چیزی نیست و یقیناً آن زندگی اخروی است که حیات حقیقی است اگر علم داشتند»، این گروه زندگی دنیا را به منزله یک مدرسهای میدانند که انسان در این مدرسه کمالات را کسب میکند که در حیات واقعی از این کمالات استفاده کند و اینان کسانی هستند که جهان بینی الهی دارند و تربیت یافته قرآن و اسلام هستند.
حجتالاسلام محمدی اظهار داشت: تردیدی نیست که عالم دارای هدفی حکیمانه است، چون جهان فعل خدا است و خدای حکیم فعل غیر حکیمانه نخواهد کرد، بنابراین سراسر آفرینش هدفمند است، دلیل دیگری که میشود اقامه کرد خود وجدان و تجربه است ما به هر چیزی که در عالم نگاه کنیم، آن را با هدف و حکمت خواهیم دید.
این کارشناس حوزوی در پاسخ به پرسش «آیا خداوند عالم، به مجموع اعمال این دنیا و اعمال ما در برزخ پاداش میدهد؟» گفت: خیر، چون دنیا دار تکلیف است و در برزخ تکلیفی نیست و اختیار هم وجود ندارد که انسان انجام بدهد یا انجام ندهد، اما کسانی در آنجا تقاضای برگشت به دنیا را دارند تا کارهایی که انجام ندادند را انجام دهند، پس اگر در عالم برزخ امکان عمل کردن بود تقاضای بازگشت معنا نداشت.
وی در پایان گفت: به دو شرط در برزخ کمبودهای انسان کم کم جبران میشود، یکی این است که مؤمن باشد در این صورت اگر برزخ آن جهنم هم باشد آن برزخ کم کم او را پاک میکند تا شایستگی بهشت را پیدا کند ولی باید زمینهاش را فر اهم کرده باشد که شروعش از دنیا است. /9194/پ202/ن