حقیقت سعادت، عاقبت به خیری است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سید حسن مرتضوی، استاد خارج فقه حوزه خراسان امروز در پایان درس خود در مدرسه آیت الله خوئی (ره) با اشاره به کلام امام سجاد (ع) در صحیفه و طلب عاقبت به خیری از سوی ایشان گفت: این مضمون صحیفه مبارکه  یک بحث کلی و یک بحث جزئی دارد. بحث کلی این فرمایش در آیات زیادی از قرآن هم آمده در سوره یوسف آیه 101 « رَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْکِ وَ عَلَّمْتَنِی مِن تَأْوِیلِ الأَحَادِیثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنتَ وَلِیِّی فِی الدُّنُیَا وَالآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» که به این مضمون حضرت یوسف می‌فرماید: خدایا تو که این همه به ما علم دادی این همه ملک هم دادی ما یک آرزو داریم آن هم این که عاقبت به خیر شویم.

استاد خارج فقه حوزه علمیه خراسان گفت:  آیه 7 از سوره آل عمران هم این معنی را دارد  راسخین در علم ترس دارند از عاقبت سوء  و همچنین  آیه 132 از سوره بقره حضرت ابراهیم وصیت می کند که « وَ وَصَّى بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَیَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَکُمُ الدِّینَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ» همه این آیات و ده ها آیه این هشدار را می دهند که شما یک خطر در پیش دارید که یکی از راه های رفع آن همین دعا کردن است.

استاد عالی حوزه خراسان ابراز داشت: روایتی در تحف العقول دارد در وصایای امیرالمومنین(ع) به امام حسین(ع) که در آن وصیت آمده و « ...فکم من عاکف علی ذنبه ختم له بخیر، و کم من مقبل علی عمله مفسد فی آخر عمره، صائر الی النار،»

وی افزود: امام (ع) در فرمایشی دیگر می فرماید حقیقت سعادت این است که انسان عاقبت به خیر شود و حقیقت شقاوت عاقبت به سو است. مصادیق این دو مفهوم هر کدام یک  کتاب پرحجم می شود ختم به سوء و ختم به خیر.

آیت الله مرتضوی  با اشاره به داستانی از بحارالانوار که پیامبر با اصحاب از جایی عبور می کردند، عده ای تورات می خواندند پیامبر بر این‌ها وارد شد یکی از این افراد که مسن بود آیات مربوط به ایشان را قرائت کرد و شهادتین گفت بعد هم فوت کرد پیامبر خطاب به اصحاب گفت برادرتان را جمع کنید و به عبارتی نماز بخوانید بر او  و در قبرستان مسلمین دفن کنید. نکته اینجاست که این شخص یک عمر یهودی بود و در آخرین لحظه عاقبت به خیر شد و مسلمان از دنیا رفت.

وی افزود : اگر سراغ این گونه روایات بروید خیلی زیاد است و همچنین نافع است البته باید نویسنده کتاب جلوی خوف و رجاء  را بگیرد و متعادل همان که روایات است را بیان کند.

آیت الله مرتضوی در پایان با اشاره به داستان شلمغانی  که عاقبت به خیر نشد گفت: بهترین مصداق جریان ابوجعفر محمدبن علی شلمغانی است که در بحار آمده است. خیلی داستان تکان دهنده است در زمانی که حسین بن روح معذور از حضور در بین مردم بود واسطه بین امام (ع) و مردم بود آن جریان زراری رو ملاحظه کنید این  گونه مقام را داشت  که سوال را طرح نکرده از امام جواب آورد همین شخص با مقام سفارتی که بین امام و مردم داشت  حسد به حسین بن روح پیدا کرد و رفت کارشکنی کرد در پیش طائفه بنی بسطام بود شروع کرد به منکرات  و حرفایی زد که از ناحیه مقدسه لعنش صادر شد و حکومت زمان او را به قتل رساند .

وی افزود:  بنابر این دقت کنیم که به اعمال خود نباید مغرور شویم  یک عمر عاشورا بخوانیم یا درس بخوانیم بعد شلمغانی شویم جریان زبیر هم اهم از این است بنابر این در برخی از ادعیه داریم که به ما یاد می دهد «اللهم انی أعوذ بک من العدیله » مرحوم مجلسی می گوید من العدیله یعنی برگشت  از حق به باطل مثل جریان شلمغانی و زبیر و صدها جریان دیگر که در تاریخ موجود است./933/پ202/ع