توسل به پیامبر بعداز وفات آن حضرت
به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، منصور حسینی، محمد انصاری و ضیایی از کارشناسان شبکه وهابی وصال حق و کلمه ؛ با تبعیت از فتوای محمدبن عبدالوهاب بنیانگذار فرقه وهابیت، مدعی شدند توسل به پیامبر (ص) پس از وفاتشان مشروع نیست و در ادامه افزودند: برای مشروعیت این توسل دلیلی از قرآن نداریم.
در حالی این کارشناسان متعصب وهابی چنین می گویند که آیات قرآن صحت توسل پس از مرگ را ثابت مىکند.
خداوند متعال در سوره مبارکه «نساء آیه 64» مىفرمایند: « وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوکَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا؛ و اگر این مخالفان هنگامى که به خود ستم کردند (و فرمانهاى خدا را زیرپا گذاردند) به نزد تو مىآمدند و از خدا طلب آمرزش مىکردند و پیامبر هم براى آنها استغفار مىکرد، خدا را توبهپذیر و مهربان مىیافتند».
توسل فرزندان حضرت یعقوب به آن حضرت براى آن که از خداوند براى ارتکاب گناهشان طلب آمرزش نماید، در سوره مبارکه «یوسف آیه 97 » آمده است « یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا اًّنّا کُنّا خاطِئِینَ » در این آیه پدر را واسطه بین خود و خدا قرار دادند و اگر واسطه گرفتن اشکال داشت باید حضرت یعقوب مىفرمود که خودتان به صورت مستقیم از خدا طلب آمرزش کنید.از اینرو سخن کسانى که مىگویند خواندن غیر خدا جایز نیست ، مطابق این آیه مردود است.
ممکن است کسى ادعا کند که آیه، ظهور در زمان حیات پیامبر (ص) دارد، در حالى که این ادعاى بدون دلیل است زیرا اگر درباره این آیات این ادعا را بکنیم درباره آیات دیگر که احکام و عقائد را در حضور آن حضرت بیان فرموده، مىتوان این ادعا را کرد که این دستورات مخصوص زمان حضور مىباشد و کسى چنین ادعایى نمىکند.
افزون براین ؛ به چه دلیل مخصوص زمان حیات مىباشد؟ آیا در آیه و روایتى آمده است که توسل به زنده جایز و به غیر زنده غیر جایز نیست؟
علاوه بر این؛ به تنقیح مناط و اخذ ملاک مىتوان آن را به عصر بعد از وفاتشان نیز تعمیم داد، زیرا انسان همیشه و در هر زمان گناه کار است و به وسیلهاى نیاز دارد تا او را براى طلب مغفرت از خداوند، واسطه قرار دهد. از همین رو، صحابه بعد از پیامبر با تمسک به این آیه از آن حضرت طلب استغفار مىنمودند. این مطلب على الخصوص با اثبات حیات برزخى و وجود ارتباط بین عالم برزخ و دنیا هموارتر خواهد شد.
بیهقى و ابن ابى شیبه نقل مىکنند: در زمان خلافت خلیفه دوّم قحطى شدیدى بر مردم روى آورد. بلال بن حرث از اصحاب رسول خدا کنار قبر پیامبر (ص) آمد و عرض کرد: اى رسول خدا براى امتت باران طلب کن زیرا آنان نزدیک است که هلاک شوند رسول خدا در عالم رؤیا به او فرمود: زود است که آنان سیراب شوند. در این حدیث بلال به دعاى پیامبر (ص) متوسل شده است.
حضرت على (ع) مىفرماید:
«شخصى سه روز بعد از دفن رسول خدا (ص) وارد مدینه شد و خود را روى قبر رسول خدا (ص) انداخت و خاک آن را بر سر خود ریخت و عرض کرد: اى رسول خدا! گفتى، ما هم گفتارت را شنیدیم، از جانب خداوند بود ما نیز اطاعت کردیم، از جمله آیاتى که بر تونازل شد، اینبود: وَلَوْ أَنَّهُمْاذْ ظَلَمُواأَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ... حال یا رسول الله؛ من به خود ظلم کردهام، آمدهام تا برایم استغفار نمایى. از داخل قبر ندا داده شد که تو به طور حتم بخشیده شدى./9161/خ