به مناسبت شهادت امام حسن مجتبی؛
ویژه‌نامه«بغض خاموش مدینه» در فضای مجازی منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه‌نامه «بغض خاموش مدینه» به مناسبت شهادت امام حسن مجتبی(ع) در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه‌نامه «بغض خاموش مدینه» شامل کلیپ ها، نواهنگ‌ها، تصاویر ویژه، موبایل اسلامی، قفسه، در لا به لای متون، آورده‌اند که، زمزمه احساس و ویژه‌نامه‌های پیشین در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
زمانه غدار، شهادت امام مظلوم، همواره در محضر خدا، کدام غذا مهم‌تر است، چرا سکوت چرا فریاد، بر سر خوان کریم آل رسول، محبوب مصطفی این گونه زیست و امام دوم خداوند را چگونه می دید از موضوعات مطرح‌شده در بخش در لا به لای متون این ویژه‌نامه است.
در بخش آورده‌اند که این ویژه نامه موضوعاتی همچون این کودک معلم است یا شاگرد، حق و باطل در بارگاه پادشاه روم، خضر نبی از او می پرسد، تسلیم امام خود باش و صلح من و قیام موعود به چشم می خورد و دوباره کسی ز اهل کساء، جزای آن همه آقایی، خورشید سخاوت، شاه بی لشکر، روضه مکشوف، یک اتفاق و مرد جمل در بخش زمزمه احساس این ویژه‌نامه آمده است.
بر سر خوان کریم آل رسول
در بخش لا به لای متون ویژه نامه بغض خاموش مدینه در ذیل موضوعی می خوانیم: امام حسن علیه السلام در نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجرى به دنیا آمد، در حالی که شباهت زیادى به جدش رسول خدا صلی الله علیه وآله داشت، سال‌ها در کنار جدش رسول خدا صلی الله علیه وآله و پدرش علی مرتضی علیه السلام زندگی کرد، و پس از شهادت پدر بزرگوارش، رهبرى شیعیان را عهده‌دار شد.
اگر بخواهیم دوران زندگی امام حسن علیه السلام را بررسی کنیم ایشان هفت سال از زمان پیامبر صلی الله علیه وآله را درک کردند ، بعد از رحلت و اتفاقاتی که افتاد و امام علی علیه السلام به انزوا رفتند حدود سی سال در دروان خانه نشینی و خلافت ظاهری حضرت همراه و یاور پدر بزرگوارشان بودند و بعد از شهادت امیر مومنان علیه السلام حدود ده سال پرچم ولایت و امامت را به دوش داشتند و تنها شش ماه از این مدت را در مسند و کرسی خلافت ظاهری حضور داشتند و بعد از آن مسأله صلح با معاویه پیش آمد.
اگر به این سیر تاریخی و منابع تاریخی توجهی داشته باشیم می بینیم حجم اطلاعاتی که از سیره عملی امام مجتبی علیه السلام و حتی امام حسین علیه السلام گزارش شده است نسبت به رسول مکرم اسلام یا امام باقر و امام صادق و برخی دیگر از ائمه معصومین علیهم السلام زیاد نیست اما با این همه آنچه که به ما رسیده است بسیار راهگشا است .
یکی از جنبه های آگاهی بخشی اهل بیت علیهم السلام، صدور کلمات حکمت آمیز است که به ویژه در فرهنگ ادبی عرب، جایگاه ویژه ای داشته است، از رسول خدا صلی الله علیه وآله نقل شده که فرمود: «انّ الله أجرى على ألسن أهل بیتى مصابیح الحکمة». اما وقتی از میراث حکمی امامان یا اولیاء الهی سخن می گوییم، مراد از حکمت چیست.
حکمت نه فلسفه است و نه وحی مستقیم الهی، حکمت معارف برخاسته از فطرت پاک الهی است، وقتی گفته می شود که لقمان حکیم است، دقیقا به همین معنا است، حکمت برآیند معرفتى توحید، شریعت و اخلاق است که خداوند روى آن تکیه مىکند. فهمى اخلاقى از معارف توحیدى، چیزی که خیر کثیر، کوثر خوانده شده است«وَمَنْ یُۆْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَیْراً کَثِیرا».
خداوند درباره لقمان می فرماید: «وَلَقَدْ آتَیْنَا لُقْمَانَ الْحِکْمَةَ»، در این آیه، امام کاظم علیه السلام معنای حکمت را برای هشام بن حکم، به معنای فهم و عقل دانسته‌اند.
امام دوم، خداوند را چگونه می دید
در موضوع دیگری از بخش لا به لای متون این ویژه نامه امده است: یکی از بهترین شواهد و دلایل شخصیت والای امام حسن مجتبی علیه السلام این است که وی از همان آغاز جوانی، بلکه کودکی، آنچه را که از زبان پیامبر صلی الله علیه و آله گرفته بود، سخاوتمندانه در اختیار دیگران قرار می‌داد، ابن الصباغ مالکی درباره این کلاس پر خیر و برکت می نویسد: «درباره حسن بن علی که درود بر او باد نقل شده است که در مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله می نشست و تشنگان معارف اسلامی گرداگردش می نشستند، او به گونه ای سخن می گفت که تشنگان علم و معرفت را سیراب کرده و ادله و براهین دشمنان را باطل کند.
امام حسن مجتبی علیه السلام از دوران کودکی سفره علمی خود را پهن کرده و با نقل آیات شریفه و سپس نقل حدیث از پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه و آله خدمت بزرگی به تشنگان علم و معرفت کرد، به ویژه در 10 سال آخر که حوادث دردناکی به مسلمانان، خاصه پیروان اهل بیت علیهم السلام روی آورده بود، امام با حلم، بردباری، صبر و حوصله ای که از خود نشان می دادند، خویشتن را برای هر نوع پاسخگویی آماده ساخته بودند.
برخی از بزرگان شیعه همانند شیخ طوسی در رجال خود، نام برخی از این شخصیت‌ها را به عنوان اصحاب امام آورده است که تعداد آنها از چهل و یک نفر نمی گذرد.
اگر چه جای این سؤال هست که چگونه یاران امام حسن علیه السلام از چهل و یک نفر تجاوز نمی‌کردند، در حالی که امام نزدیک پنجاه سال در بین امت اسلامی زندگی می کردند و چرا یک مرتبه تعداد 450 یار که برای امیرمؤمنان علیه السلام ثبت شده، به چهل و یک نفر می رسد و چرا این عدد نسبت به امام حسین علیه السلام هم به دو برابر، بلکه بیشتر می رسد و چرا با مقایسه با یاران امام زین العابدین علیه السلام یاران او یک چهارم است علت چیست و چرا چنین شده است.
احتمال دارد شیخ طوسی فقط نام راویان از اصحاب امام حسن علیه السلام را آورده باشد، به دلیل این‌که در بخش آخر کتاب خود به نام عده‌ای اشاره کرده است که از معصومین علیهم السلام روایت نکرده‌اند و احتمال دارد امام در زمانی می زیسته که بیشتر اصحاب پیامبر صلی علیه و آله بودند، و آنها به هر دلیلی از حضور در پای درس امام حسن علیه السلام و یا نقل روایت از او، خودداری می کردند و نیز محتمل است که تبلیغات سوء معاویة بن ابی سفیان تآثیر خود را گذارده باشد.
تسلیم امام خود باش
در بخش آورده‌اند که این ویژه‌نامه در موضوعی با عنوان تسلیم امام خود باش این چنین آمده است: جابر بن عبداللّه انصارى آن پیرمرد صحابى که سلام رسول خدا صلى الله علیه و آله را به پنجمین امام ، حضرت باقرالعلوم علیه السلام رسانید حکایت می‌کند: سوگند به حقانیت خداوند و حقانیت رسول اللّه، جریانى بسیار عجیب از امام حسن صلوات اللّه علیه دیده ام ، که بسیار مهم و قابل توجه است .
گفت : بعد از آن که بین آن حضرت و معاویه آن قضایاى مشهور واقع شد و در نهایت بین آن دو، صلح گردید، و بر من بسیار سخت و گران آمد و همه اصحاب و اطرافیان آن حضرت نیز از این امر ناراحت و سرگردان بودند، تا آن که روزى به خدمت حضرتش وارد شدم ، آن بزرگوار فرمود: اى جابر، از من دلگیر و افسرده خاطر مباش و هرگز فرموده جدم ، رسول اللّه صلى الله علیه و آله را از یاد مبر، که فرمود: فرزندم حسن سید جوانان اهل بهشت است و خداوند به وسیله او بین دو گروه عظیم از مسلمان ها صلح ایجاد کند.
جابر گوید: این توجیه ، آرام بخش دردهایم نگردید و با خود گفتم منظور پیغمبر خدا صلوات اللّه علیه این مورد نبوده است، چون این حرکت سبب هلاکت مؤمنین خواهد شد.
در همین لحظه امام حسن مجتبى علیه‌السلام دست خود را بر سینه من نهاد و فرمود: هنوز مشکوک هستى، گفتم بلى، فرمود: آیا دوست دارى رسول اللّه صلى الله علیه و آله را شاهد بگیرم تا مطالبى را از وى بشنوى.
جابر گوید: از پیشنهاد حضرت ، بسیار تعجب کردم که ناگاه متوجه شدم ، زمین شکافته شد و از درون آن رسول خدا به همراه على بن ابى طالب و جعفر و حمزه صلوات اللّه علیهم، خارج شدند و من مبهوت و متحیر، به آن ها خیره شدم .
امام حسن مجتبى علیه السلام اظهار داشت : یا رسول اللّه، جابر نسبت به طرز عملکرد و برخورد من با معاویه مشکوک شده است و تو خود از قلب او آگاه ترى.
در این هنگام پیغمبر خدا صلوات الله علیه لب به سخن گشود و فرمود: اى جابر! مؤمن نخواهى بود، مگر آن که تسلیم ائمه خود باشى و افکار و نظریات شخصى خود را کنار گذارى و سپس افزود: اى جابر، آنچه فرزندم حسن انجام داد، تسلیم آن باش و بدان که عملکرد و کارهاى او بر حق است و او با این کار مؤ منین را زنده کرد و بدان آنچه را که او انجام داد از طرف من و از طرف خداوند متعال بوده است.
عرض کردم : یا رسول اللّه، من تسلیم امر شما شدم ، بعد از آن مشاهده کردم که به سمت آسمان بالا رفتند و دیدم که آسمان شکافته شد و آنان درون آن وارد گشتند.
ویژه‌نامه «بغض خاموش مدینه» به مناسبت شهادت امام حسن مجتبی(ع) در فضای مجازی به تهیه‌کنندگی و تنظیم ابوالفضل صالح صدر در بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان به نشانی www.tebyan.netمنتشر شده است./907/ت302/پ
ارسال نظرات