بومی نشدن علوم سبب از بین رفتن نتایج علمی می شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حسین یوسفی، عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد در نشست کرسی آزاد اندیشی با عنوان «تعامل علوم اسلامی و علوم انسانی و مسئله اسلامی سازی» که شب گذشته با حضور حجت الاسلام الهی خراسانی، معاون پژوهش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، به تبیین امکان و امتناع مستقل علوم اسلامی پرداخت و اظهار داشت: اسلامی شدن و بومی شدن علوم ممکن نیست و این امر سبب تخریب علم و ازبین رفتن نتایج علمی می شود.

وی در ادامه به بررسی اسلامی سازی علوم به عنوان یک سنت مستقل پرداخت و تصریح کرد: از جمله ضروری ترین مسائل مطرح در عرصه اسلامی سازی علوم انسانی ارائه تعریف دقیق از علوم انسانی است که علاوه بر ارائه این تعریف جدید نظر در تقسیم بندی علوم به پایه، انسانی و تجربی برای دستیابی به یک نظام علوم انسانی امری لازم است.

استاد دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه با طرح این سؤوال ها که آیا در اصل این تقسیم بندی علوم درست بوده و مورد تأیید مبانی اسلام است یا خیر؟ حال اگر قائل به این نظر باشیم که این شیوه طبقه بندی علوم نیازمند تغییر است، این سؤوال نیز مطرح می شود که تغییر مورد نظر چگونه صورت می گیرد؟ در ادامه این پرسش مطرح می شود که نقش علوم اسلامی در الگوی تقسیم بندی جایگزین چیست؟ تصریح کرد: در واقع برای اسلامی سازی علوم باید یک سنت مستقل علمی ایجاد شود که دراین سنت راجع به مسائل فرهنگی و اجتماعی بحث شود.

وی با بیان این که درحال حاضر در بسیاری از علوم انسانی مثل علوم اجتماعی و روانشناسی می توان به معانی عام و کلی آن اشاره کرد که مفاهیم رایج آن علم را دارد و از سویی به سنت مستقل آن به صورت علم جامعه شناسی ایرانی اشاره کرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد به تعریف علم پرداخت و تصریح کرد: شناخت معتبر نسبت به پدیده های منظم که نتیجه هایش نیز قابل بررسی است و به صورت منظم نیز قابل ارزیابی است علم است و در این حیطه علوم انسانی نیز، علومی است که مربوط به فهم اسلام و مبانی اسلامی در چهارچوب معین هستند.

وی در ادامه با بیان این که در این معنا علم فرعی و غیر فرعی نداریم، اظهار داشت: سطوح اسارت ذهن در اینجا در سطح روش است که نظری است و این ناتوانی و تقلید در نظریه پردازی در کشورهای جهان اسلامی وجود دارد و اکثر مبانی علوم انسانی آنان حتی در قالب های نظریه پردازی کپی است و این درحالی است که در غرب سنت های مستقل علمی با هم انطباق پیدا می کنند و هیچ تقلید و اسارتی نیز وجود ندارد./934/پ203/ب