۰۲ مهر ۱۳۹۱ - ۱۴:۱۸
کد خبر: ۱۳۹۸۲۴
آیت الله جوادی آملی:

روحانی اگر سالک و عامل باشد جامعه معطر می‌شود

خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت الله جوادی آملی گفت: مشکل ما معممین مشکل علمی نیست؛ مشکل ما مشکل عملی است. اگر ما سالک باشیم جامعه معطر خواهد شد. آنچه که گفتیم عمل کنیم و تا به چیزی عمل نکنیم آن را نگوییم.
درس تفسير قرآن کريم آيت الله جوادي آملي در مسجد اعظم قم درس تفسير قرآن کريم آيت الله جوادي آملي در مسجد اعظم قم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جوادی آملی امروز در جمع علما و روحانیان حوزه علمیه به ادامه تفسیر سوره مبارکه قصص در مسجد اعظم قم پرداخت و گفت: باید توجه داشت مستضعفانی که خدا در آیه «و نرید أن نمن علی الذین استضعفو فی‌الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین» به آنان اشاره می‌کند، تنها در زمین مستضعف هستند، اما در آسمان دارای عظمت و بزرگی محسوب می‌شوند.
این استاد تفسیر حوزه علمیه ابراز داشت: کسی که در ملکوت دارای عظمت و بزرگی نباشد، به امامت نمی‌رسد، از این آیه بزرگی مستضعفان در نزد اهل آسمان دریافت می‌شود.
این استاد عالی حوزه علمیه قم با اشاره به آیه «و نمکن لهم فی‌الارض و نری فرعون و هامان و جنودهما ما کانو یحذرون» گفت: شیخ طوسی در تفسیر تبیان «جنودهما» را انصار حضرت حجت می‌داند و این تعبیر درست است به دلیل اینکه فعلی که در این آیه استفاده شده، مضارع است و دلالت بر گذشته و آینده می‌کند؛ یعنی اینکه ما به وسیله مستضعفان فرعون‌ و هامان‌های هر عصر را دفع می‌کنیم.
وی به قرائت آیه‌ «لقد من الله علی المؤمنین اذ بعث فیهم» پرداخت و  ادامه داد: هر نعمتی را منت نمی‌گویند، نعمت بزرگ را منت می‌گویند، مساله حکومت عدالت و ظلم‌ستیزی از نعمت‌های بزرگ ذات اقدس اله است و خداوند از این نعمت‌ها به تعبیر منت یاد می‌کند.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به داستان انداختن حضرت موسی(ع) به رود نیل خاطرنشان کرد: اگر فرعون گوش به سخن خداوند نمی‌دهد، دریا می‌دهد، خدا به مادر حضرت موسی(ع) وحی می‌کند که کودک‌ات را در دریا- که همان رود نیل است- بینداز و «لاتخافی و لاتحزنی»، و هراسناک نباش برای اینکه هیچ چیز را از دست نمی‌دهی؛ خوف نسبت به قضیه‌ای که در آینده اتفاق می‌افتد واقع می‌شود و حزن درباره از دست‌ دادن چیزی در گذشته معنا می‌یابد.
وی افزود: ذات اقدس اله چند جور وحی دارد، یک نوع از وحی مخصوص انبیا است و شامل دیگران نمی‌شود، اما یک نوع وحی به صورت الهامات علمی و ابتکارات در آثار فقها و متکلمین نمودار می‌شود، کسی بگوید من مطلبی را خودم فهمیدم، حرف غیرمعقولی است. خدای سبحان انسان را آفرید در حالی که «من بطون امهاتکم لاتعلمون شیئا» این به وجود آمدن فعل یک مبدأ فاعلی می‌خواهد.
حضرت آیت الله جوادی آملی اظهار داشت: مشکل ما معممین مشکل علمی نیست؛ مشکل ما مشکل عملی است. اگر ما سالک باشیم جامعه معطر خواهد شد. آنچه که گفتیم عمل کنیم و تا به چیزی عمل نکنیم آن را نگوییم. چون به خلوت می‌رسیم کار دیگر نکنیم؛ اگر این چنین باشیم فرشته می‌شویم و اگر چندهزار فرشته در ایران زندگی کنند ایران خود به خود معطر می‌شود.
وی افزود: معتادان که مشکل علمی ندارند، آن‌ها علم کافی دارند اما از علم کاری ساخته نیست؛ اراده و اخلاص و نیت کار عقل عملی است و این عقل عملی اگر به اسارت وسوسه و شیطنت درآمده باشد، دیگر از دست کسی کاری ساخته نیست: «کم من عقل اسیر تحت هوی امیر»
این استاد عالی حوزه علمیه قم ادامه داد: خدای سبحان اگر ببیند شخصی آنچه که فهمید درست عمل کند به او ده برابر می‌دهد: «من جاء بالحسنه فله عشر امثالها...» گاهی از نظر علمی یکی را بحرالعلوم و علامه می‌کند، و گاهی نیز از نظر عملی یکی را مادر موسی می‌کند.
وی با اشاره به آیه «و اوحینا الیهم فعل الخیرات»، بیان داشت: خداوند به بعضی‌ها فعل و انجام دادن کاری را الهام می‌کند؛ این وحی اگر علمی باشد هم حوزه اندیشه را روشن می‌کند و اگر وارد قلمرو اراده بشود هم اراده و اخلاص را روشن می‌کند، هم حوزه اندیشه را؛ مادر موسی(ع) نه پیامبر بود و نه از امامت و رسالت سهمی داشت و خداوند در حوزه اراده به او وحی فرستاد./914/پ202/ج
ارسال نظرات