دستاوردهای دفاع مقدس در کلام رهبر معظم انقلاب

عبدالرضا بختیاروند/

 

دوران 8 ساله دفاع مقدس یکی از برگهای زرین تاریخ ایران است که رشادتها و دلیرمردی های بی شماری را به تصویر کشید. در این 8 سال اگر چه زخمهای زیادی بر پیکر ملت ایران وارد گشت اما نتیجه هایی به دست آمد که چنان عظمت و شکوهی دارد که علی رغم شبهه پراکنی های دستگاه های تبلیغاتی و دنباله های داخلی آنان، و بی مهری های برخی از ناآگاهان، چون خورشید می درخشد و تا به امروز نتایج و ثمرات خود را به رخ جهانیان کشیده است.

 

بی شک ملت ایران پیروز بزرگ این جنگ بود و تمام دشمنان و بدخواهان آن، که صدام به منزله عروسک خیمه شب بازی آنان محسوب می شد، مقهور عظمت، بزرگی و صلابت این ملت و رهبر الهی آن شدند.   

در این نوشتار با بازخوانی سخنان رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه ای، که در دوران جهاد و مبارزه در خطوط مقدم بودند و پس از آن، در سنگر رهبری و مدیریت جامعه با نگاه کلان و راهبردی به مسائل داخلی و بین المللی می نگرند، برخی از دستاوردهای دفاع مقدس را بر می شمریم:

 

 

یکی از مهم ترین ارکان پایداری در یک جامعه، وجود همبستگی و یکدلی بین اجزاء آن می باشد. قرآن کریم در این باره می فرماید: " همگى به ریسمان خدا ، چنگ زنید، و پراکنده نشوید"[1]

" و خدا و پیامبرش را فرمان برید و با یکدیگر ستیزه و کشمکش مکنید که سست و بددل شوید و نیرو و دولتتان برود، و شکیبایى کنید، که خدا با شکیبایان است."[2]

 

اتحاد باعث اقتدار یک جامعه می شود و وجود اختلاف و درگیری باعث از بین رفتن عزت و ابهت جوامع بشری می باشد.

 

انقلاب اسلامی حاصل اتحاد یک ملت برای دستیابی به آرمان هایی بود که سال ها دولت های مستکبر و دست نشاندگان آن ها مانع تحققش می شدند. آرمان هایی چون"استقلال،آزادی و جمهوری اسلامی".

بعد از پیروزی انقلاب، حمله ی نظامی عراق، شور دیگری در بین اقشار مردم به وجود آورد و عشق حفظ آرمان هایی که برایش جان و مال داده بودند اتحادشان را دو چندان نمود.

 

مقام معظم رهبری در تبیین تبلور روح وحدت و یکدلی در جمع خانواده های شهداء فرمودند:

«شما جمع حاضر ....پدران و مادران چنین جوانانى هستید که از نقاط مختلف کشور، از اقوام گوناگون کشور و از شهرهاى مختلف کشور در میان شما هستند؛ از فارس، از عرب، از ترک، از کرد، از ترکمن، از بلوچ. کدام ملت یک چنین ترکیب شگفت‏آورى را در خود دارد؟ من در همین سفر کردستان خانواده‏اى را زیارت کردم که شش فرزندشان در راه خدا شهید شده بودند. قبلاً هم البته این خانواده را من دیده بودم. این سفر دیدم پدر و مادر این خانواده از دنیا رفته‏اند. یاد این بزرگان، یاد این مردان و زنان دلاور، یعنى پدران و مادران شهدا مثل یاد خود شهدا همیشه زنده است. اینها از خاطره‏ى یک ملت و یک تاریخ هرگز نخواهد رفت. ما در تاریخ، چیزهائى مربوط به صدر اسلام می خواندیم که اعماق آن را درک نمی کردیم؛ مثل داستان به نظر مى‏آمد؛ اما امروز در ملت خود، در کنار خود، افرادى را مى‏بینیم که از لحاظ فداکارى، از آن زنان و آن مردان که یاد آنان در تاریخ اسلام، هزار و چهارصد سال باقى مانده، بالاترند. اینها صبرشان از آنها بیشتر است. آنها نفس گرم رسول خدا را می دیدند، پیغمبر را به چشم می دیدند، در رکاب او می جنگیدند، اینها با هزار و چهارصد سال فاصله، «و امنّا به و لم‏نره صدقا و عدلا» - که در دعاى سمات است - با این ایمان مستحکم اینجور ایستادند؛ این چیز کمى است؟ ملت ایران اینجور پیروز شد عزیزان من!»[3]

 

بشر در طول تاریخ به فراخور نیازهای مادی و دنیوی خود، فکرش را به کار می انداخت تا با اختراعی جدید، قدمی به سوی رفاه و تکنولوژی بردارد.به عبارت دیگر"نیاز مادر اختراع های بشری است."

قرون اخیر شاهد تحولات علمی و صنعتی فراوانی برای بشر بوده است.این تکامل علمی و صنعتی امانتی از جانب آفریدگار بی همتای جهان و استفاده از آن حق تمام انسان های روی زمین است؛ اما به خاطر روحیه قارونی و شعار ناپسند او که می گفت:" این مال و ثروت فراوان به علم و تدبیر خودم به من داده شد"[4] و در برابر این نعمت، احساس تکلیفی نسبت به دیگران نداشت؛ این تکامل ابزاری دربردگی جوامع ضعیف و استثمار آن ها گردید.

 

چپاول گرانی که تاکنون ایران را با دیکتاتوری گوش به فرمان شاه و اطرافیان مزدور و بی کفایتش-غارت می کردند،به تحریم های خود شکل علنی دادند. بلوکه کردن اموال بانک ها و شرکت های ایرانی، تحریم فروش به ایران و خرید کالاهای ایرانی، اخلال در رفت و آمد های ایرانیان و نیازهای نظامی ایران گوشه ای از این دسیسه ها بود.

 

اما ایران اسلامی، نه تنها در برابر این فشارها زانو خم نکرد،بلکه با تکیه بر یاری و نصرت الهی در سایه رهبری ولایت فقیه روز به روز قله های علم و فناوری را بیشتر در نوردید.

 

مقام معظم رهبری در آغاز هفته دفاع مقدس و بیان هدیه های آن به نظام اسلامی فرمودند:

«هفته‏ى دفاع مقدس آغاز می شود. دفاع مقدس جهاد بزرگ دینى و ملى ملت ایران بود. ملت ایران روح اعتماد به نفس ملى را به وسیله‏ى هشت سال دفاع قدرتمندانه توانست در خود تقویت کند، توانست استعدادها را در خود شکوفا کند، توانست ظرفیتهاى ناشناخته‏ى خود را بشناسد. جوانهاى ما در جنگ تحمیلى، چه در نیروهاى مسلح - ارتش و سپاه - و چه در بسیج عظیم مردمى - بسیج مستضعفان - توانستند چهره‏اى را از ایران نشان بدهند که ده‏ها سال بود - شاید بشود گفت دویست سیصد سال بود - که از ایران چنین چهره‏اى دیده نشده بود. اگر شما مى‏بینید امروز ملت ما و جوانان ما با ظرفیت عظیم استعداد خود در میدانهاى دانش و فناورى حضور دارند، بخش عمده‏اى از این مرهون دفاع مقدس است. آنجا بود که ملت ایران آگاه شدند، دانستند که چه ظرفیتى دارند، چه قدرتى دارند. آنهائى که به جمهورى اسلامى حمله کردند، به خودشان وعده دادند که سه روز دیگر، یک هفته‏ى دیگر، یک ماه دیگر، تهران را فتح خواهند کرد! امروز از آن روزها نزدیک به سى سال گذشته است؛ ملت ایران روزبه‏روز مقتدرتر و قوى‏تر شده است؛ این درخت روزبه‏روز تناورتر و ریشه‏دارتر شده است و آن مفلوکهائى که آن خیالهاى باطل را کردند، هر کدامشان در کنجى به زباله‏دان افتادند و نابود شدند. بعد از این هم همین جور خواهد بود.»[5]

 

 

در تمامی دوران ها، کشورهایی هستند که به دنبال غارت و چپاول ملت های ضعیف می باشند. هر کشور آرمان طلب و آزادی خواهی، باید برای مقابله با آنان و دفاع از حیثیت و حریم میهنش قوی ترین نیروها را آماده نماید. این آمادگی انسانی و تسلیحاتی باید چنان ترسی در دل دشمنان ایجاد کند که آن ها حتی فکر تجاوز به این مرز و خاک را به ذهن خود راه ندهند.

 

خداوند متعال در قرآن کریم ضمن دعوت مومنان به آماده سازی خود برای نبرد با دشمنانشان می فرماید:"هر نیرویى در قدرت دارید، براى مقابله با آنها [دشمنان‏]، آماده سازید! و (همچنین) اسبهاى ورزیده (براى میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید...."[6]

 

ایران اسلامی در دوران دفاع مقدس،با کشوری مبارزه می کرد که از سوی غرب دچار دوپینگ تسلیحاتی شده بود. محسن رفیق دوست، از جمله پیشگامان تهیه تسلیحات جنگی در زمان دفاع مقدس چنین می گوید: « زمانی که جنگ آغاز شد ما سلاحی به مفهوم واقعی نداشتیم که مقابل صدام بایستیم، بعنوان مثال لشکر 92 زرهی خوزستان فقط دو تانک آماده به خدمت داشت، اما ما سه چیز داریم که هیچ کشوری ندارد امام ، امت و غیرت....»

 

او در ماجرای معروف "خرید سیم خاردار " می گوید: «خرید سیم خاردار ماجرای جالبی دارد ما از یوگسلاوی سابق سه کامیون سیم خاردار خریدیم و پس از گذراندن از مرز اتحاد جماهیر شوروی به پشت مرز با جمهوری آذربایجان رساندیم، اما به دستور کاخ کرملین، سیم خاردارها توقیف شد. البته ما متوقف نشدیم و تسلیحات خود را از کشورهای کره شمالی، بلغارستان، لهستان، مجارستان، آلمان شرقی، سوئیس، آرژانتین، چین و بصورت قاچاق از انگلیس تهیه می کردیم»[7]

 

یکی از برکت های هشت ساله دفاع مقدس، تجربه عملی جنگ، ارتقاء توان نظامی و خودکفایی نظامی جمهوری اسلامی بود. ایران اسلامی در حال حاضر دارای پتانسیل بسیاری عظیمی است که بنابر تحلیل بسیاری از کارشناسان، حمله نظامی به ایران بیش از پیش منافع غربی ها را به خطر خواهد انداخت.

 

روزنامه ی آمریکایی کریستین ساینس مانیتور، در تاریخ 21 ژوئن سال 2008 هشدار داد که نیروهای ایرانی می توانند در صورت حمله احتمالی به آنها، به نیروهای آمریکا در خلیج[فارس]، عراق و افغانستان و آن هم به وسیله سلاحهای غیر کلاسیک حمله کنند، همچنین ایران قادر است در دقیقه نخست آغاز هر جنگی علیه آن، 11 هزار موشک شلیک کند». ساینس مانیتور تصریح کرد: همچنین اسرائیل نیز در تیررس موشکهای شهاب 3 است و حزب ا... لبنان نیز می تواند هر نقطه از اسرائیل مانند تأسیسات هسته ای دیمونا را هدفگیری کند.

 

آنتونی کوردزمن، تحلیلگر مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی واشنگتن می گوید: ایران می تواند نقاطی در ساحل خلیج [فارس]و خلیج عمان را هدف قرار بدهد و از جزایر خود در بندر عباس در نزدیکی تنگه هرمز نیز به عنوان پایگاهی دریایی و هوایی بهره ببرد. مگنوس رانسترب، عضو مرکز مطالعات «تهدیدهای نابرابر» دانشکده دفاع ملی (دانشگاه) استکلهم سوئد می گوید: یک چیز برای دستگاه اطلاعاتی آمریکا بسیار مهم است و آن پیش بینی واکنش ایران است. بی تردید سناریوی حمله به ایران برای هر کارشناس راهبردی، کابوسی وحشتناک است چون ما وارد برهه زمانی مبهمی می شویم.»[8]

 

مقام معظم رهبری،در دیدار فرماندهان وخلبانان نیروى هوائى ارتش در این باره فرمودند:

«در درون و در عمق ارتش جمهورى اسلامى، انسانهاى مؤمن، انسانهاى مستقل و آزاده، بسیار زیاد بودند، که با همان آرمانهاى ملت ایران زندگى می کردند، با همان آرمان ها تلاش می کردند؛ منتها فرصت هائى لازم بود تا اینها بتوانند خود را نشان بدهند. یک چنین ظرفیت عظیمى در ارتش بود. مردم این ظرفیت را نمی شناختند. حرکت آن روز جوانان نیروى هوائى - که من از نزدیک شاهد آن بودم - یک هویت جدیدى را براى ارتش تعریف کرد؛ این مسئله‌ى مهمى است. بعد هم همین هویت در طول سالهاى بعد - چه در طول دوران جنگ هشت ساله و دفاع مقدس، چه بعد از آن، و چه قبل از آن - روزبه‌روز تقویت شد. و می خواهم عرض کنم که حتّى سالهاى بعد، درخشندگى و نمایانى این هویت بیشتر هم شد.»[9]

 

 

برخی عناصر سطحی نگر و ساده اندیش، جنگ هشت ساله ای را که دشمنان بر ما تحمیل کردند، شکست و از دست دادن فرصت ها تفسیر می کردند.

 

دولت موقت با استناد به رویه ها و مقررات پذیرفته شده بین المللی تکیه بر صدور انقلاب و حمایت از نهضتهای آزادی بخش را مغایر اصل عدم مداخله در امور داخلی سایر کشورها می دانست و معتقد بود به جای تکیه بر صدور انقلاب بهتر است جامعه ای نمونه و الگو بسازیم تا دیگران آن را سرمشق قرار دهند و از آن تقلید کنند. دکتر یزدی وزیر خارجه دولت موقت به صراحت اعلام کرد که : ما قصد صادر کردن انقلاب خود را نداریم .

 

آقای منتظری در سخنرانی 22 بهمن 67 با تفسیری غلط از جنگ، آن را چنین تبیین نمودند: ... دشمنان ما که این جنگ را تحمیل کردند، آنها پیروز از کار درآمدند و چقدر نیرو و جوانان از دست ما رفت و چه شهرهایی که خراب شد، چقدر شعارهایی دادیم که غلط بود و خیلی از آنها ما را در دنیا منزوی کرده، در جنگ خیلی اشتباه کردیم و خیلی جاها لجبازی کردیم. به حرف و تذکرات افراد عاقل در داخل و خارج که وساطت کردند توجه نکردیم ...»[10]

 

اما حضرت امام(ره) فضا را به گونه ای دیگر ترسیم می نمودند. ایشان در منشور روحانیت، با همان صلابت همیشگی -که خصوصیت بارز مردان خداست- فرمودند:ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده‏ایم، ما مظلومیت خویش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نموده‏ایم، ما در جنگ، پرده از چهره تزویر جهانخواران کنار زدیم ... ما در جنگ ابهت دو ابرقدرت شرق و غرب را شکستیم، ما در جنگ ریشه‏هاى انقلاب پر بار اسلامى‏مان را محکم کردیم ... ما در جنگ به مردم جهان و خصوصاً مردم منطقه نشان دادیم که علیه تمامى قدرتها و ابرقدرتها سالیان سال مى‏توان مبارزه کرد، جنگ ما کمک به افغانستان را به دنبال داشت، جنگ ما فتح فلسطین را به دنبال خواهد داشت، جنگ ما موجب شد که تمامى سردمداران نظامهاى فاسد در مقابل اسلام احساس ذلت کنند ... جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام شدنى نیست، جنگ ما جنگ فقر و غنا بود، جنگ ما جنگ ایمان و رذالت بود و این جنگ از آدم تا ختم زندگى وجود دارد. چه کوته‏نظرند آنهایى که خیال مى‏کنند چون ما در جبهه به آرمان نهایى نرسیده‏ایم، پس شهادت و رشادت و ایثار و از خودگذشتگى و صلابت بی فایده است! در حالى که صداى اسلام خواهى آفریقا از جنگ هشت ساله ماست، علاقه به اسلام‏شناسى مردم در امریکا و اروپا و آسیا و آفریقا یعنى در کل جهان از جنگ هشت ساله ماست....»[11]

 

همچنین در پیامی که در جریان پذیرفتن قطعنامه صادر کردند، بیداری اسلامی را این گونه پیش بینی نمودند:من با اطمینان می گویم اسلام ابرقدرت ها را به خاک مذلت می نشاند؛ اسلام موانع بزرگ داخل و خارج محدوده خود را یکی پس از دیگری برطرف و سنگرهای کلیدی جهان را فتح خواهد کرد...

 

....انشاءاللّه روزی همه مسلمانان و دردمندان علیه ظالمین جهان فریاد زنند و اثبات کنند که ابرقدرتها و نوکران و جیره خوارانشان از منفورترین موجودات جهان هستند ... البته ما این واقعیت و حقیقت را در سیاست خارجی و بین الملل اسلامی مان بارها اعلام نموده ایم که درصدد گسترش نفوذ اسلام در جهان و کم کردن سلطه جهانخواران بوده و هستیم.حال اگر نوکران امریکا نام این سیاست را توسعه طلبی و تفکر تشکیل امپراتوری بزرگ می گذارند، از آن باکی نداریم و استقبال می کنیم. ما درصدد خشکانیدن ریشه های فاسد صهیونیزم، سرمایه داری و کمونیزم در جهان هستیم. ما تصمیم گرفته ایم، به لطف و عنایت خداوند بزرگ، نظامهایی را که بر این سه پایه استوار گردیده اند نابود کنیم، و نظام اسلام رسول اللّه- صلی اللّه علیه و آله و سلم - را در جهان استکبار ترویج نماییم. و دیر یا زود ملتهای دربند شاهد آن خواهند بود.

 

مسلمانان جهان و محرومین سراسر گیتی از این برزخ بی انتهایی که انقلاب اسلامی ما برای همه جهانخواران آفریده است احساس غرور و آزادی کنند ... مسلمانان تمامی کشورهای جهان! از آنجا که شما در سلطه بیگانگان گرفتار مرگ تدریجی شده اید، باید بر وحشت از مرگ غلبه کنید، و از وجود جوانان پرشور و شهادت طلبی که حاضرند خطوط جبهه کفر را بشکنند استفاده نمایید.

 

....امروز جنگ حق و باطل، جنگ فقر و غنا، جنگ استضعاف و استکبار، و جنگ پابرهنه ها و مرفهین بی درد شروع شده است و من دست و بازوی همه عزیزانی که در سراسر جهان، کوله بار مبارزه را بر دوش گرفته اند و عزم جهاد در راه خدا و اعتلای عزت مسلمین را نموده اند می بوسم. و سلام و درودهای خالصانه خود را به همه غنچه های آزادی و کمال نثار می کنم و به ملت عزیز و دلاور ایران هم عرض می کنم: خداوند آثار و برکات معنویت شما را به جهان صادر نموده است.

 

 

دفاع مقدس هر چند بسیاری از خوبان را از ما جدا نمود، ولی برای نسل های آینده الگوهایی ماندگار باقی گذاشت که نام مقدسشان همیشه بر تارک تاریخ این کشور خواهد درخشید. حضرت امام(ره)، از شهدا به عنوان "شمع محفل بشریت" نام بردند. نقش شمع، سوختن و ایجاد روشنایی برای دیگران است.

 

اردوهای "راهیان نور" هر سال، میزبان هزاران مرد و زن، پیر و جوان، دختر و پسر از سراسر ایران است. با مطالعه ای در حالات بازدید کنندگان مناطق عملیاتی،به وضوح می توان این سخن قرآن را درک کرد که فرمود: آنان که در راه خدا به شهادت رسیدند،مرده مپندارید که در واقع آنان زنده هستند و نزد پروردگارشان روزی می خورند.

 

چه بسیارند کسانی که با پا نهادن در حریمی که به خون بهترین انسان ها گلگون است، از خواب غفلت بیدار شده و سر به بندگی خدا می گذراند. اهل گناه بوده اند؛حال توبه کرده اند؛از خوبان بوده اند؛حال خوب تر شده اند؛از ولایت دور بوده اند و آمدند تا ولایی شوند؛و برخی نیز مانند "شهین بیدادرس" آمده اند تا راه دیگری را سلوک کنند.

 

"شهین بیدادرس”که اکنون نام خود را به مریم تغییر داده است، در دلنوشته ای آورده است: «مسیحی بودم که در این سال ها بر دین او مانده بودم ولی فقط نام جنگ را شنیده بودم. خانواده های داغدار را دیده بودم، شهادت هزاران هزار انسان از نوجوان 13 ساله گرفته تا پیرمرد 80 ساله، اما فقط شنیده بودم. می گفتند جوانان با علاقه به جنگ می روند. برای رفتن به خط مقدم دعوا راه می افتد».

 

این هموطن اهل ارومیه می افزاید: «اما باور این حرف ها برای ما سخت بود تا وقتی که پشت میز دانشگاه نشستم و سال ها از پایان جنگ گذشت، روزی کاروانی از دانشگاه راهی مناطق جنگی شد، کاروانی بنام راهیان نور، حس کنجکاوی مرا با این کاروان همسفر کرد. همراه کاروان به سرزمینی رفتم که می گفتند خاکش تبرک است، قدم که می گذاری باید وضو بگیری، آنقدر پاک است که اگر تبرک کنی اگر بر زخمت بگذاری التیام می یابد....»

 

بیدادرس آورده است: «راست می گفتند! آنجا که رسیدم خاک با من سخن گفت ذره ذره خاک گویی زبان باز کرده بود، به هر قسمت که قدم می گذاشتی محل شهادت شهیدی بود، در آئین ما فقط در یک نقطه عیسی را به صلیب کشیده بودند ولی اینجا هزاران مسیح را در هزاران نقطه به صلیب کشیده بودند ندایی درونی مرا به خضوع وا داشت، سجده بر خاک کردم، بوسه بر خاکی کردم که رد پای انسان هایی بود ناتمام که اگر می ماندند امروز به عمر جباران خاتمه می دادند، شنیدن خاطره انسان هایی که آوار بر سرشان ریخته، گهواره های کودکانشان از شرم به گورستان پناه برده اند».

 

این هموطن مسیحی نوشته است: «مردانی که قسمتی از بدن خود را از دست داده اند دنیای دیگری در برابر چشمم مجسم کرد، زنگ توحید در گوشم به صدا در آمد: اشهد ان لااله الله ، اشهد ان محمدا رسول الله ، اشهد ان علی ولی الله، یکی گفت صدایت می زند او که عیسی بشارت آمدنش را داده بود، آنجا بود که به یگانگی خداوند سوگند یاد کردم و مسلمان شدم نامم را گذاشتم مریم تا خادم خون شهیدان باشم اینک من مریم هستم. مریمی که در کربلای ایران متولد شد با عطر و بوی شلمچه ، نسیم اروندکنار و صدای نخل های سربریده آبادان نشو و نما کرد نام او را تاریخ در دل خود ثبت کرد تا آیندگان بدانند اینجا معجزه می کند، شفا می دهد، التیام می بخشد، اینجا گنجینه ای پایان ناپذیر است، اینجا پاکترین انسانها جان خود را تقدیم پاکترین هدف ها کرده اند، اگر در کربلای هزار و چهارصد سال قبل 72 تن جان باختند اینجا میلیونها انسان فدا شدند، اگر آنجا سر یک تن بر سر نیزه رفت اینجا هزاران هزار مرد سر خود را به دار دادند تا جاودانگی اسلام را به ارمغان آورند».[12]

 

 

 

در نظام ولایی، زمامدار جامعه نه تنها سکان دار اصلی جامعه می باشد، بلکه بین او و مردم جامعه اش یک پیوند روحی و عاطفی برقرار است. در این نظام سیاسی که همان نظام برگرفته از آیه ولایت می باشد، مردم جان رهبر را از جان خود و اطرافیانشان عزیزتر ؛ و جانفشانی در راه او را مایه سعادت دنیا و آخرت خویش می دانند.

 

اگر بسیج عمومی و رهنمودهای امام در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، و هم چنین نفوذ و جذبه ی روح ملکوتی آن مرد الهی در مردم وجود نداشت، شاید این طعم شیرین پیروزی بر کام ایرانیان نقش نمی بست. هر چند در گذر زمان ممکن است برخی خناسان و یاوه گویانی که اعتقادی به اثر گذاری دین و رهبری دینی در جنبش های اجتماعی ندارند، بخواهند این نقش را کم رنگ کنند، اما با زنده نگه داشتن واقعیت ها باید مانع بروز این فتنه شد. فتنه ای که نمی خواهد فریاد "یاحسین" خطوط مقدم و رمز "یا زهرا" و روضه های قبل از عملیات رزمندگان بازگو شود؛ و سپس با یک رندی زیرکانه این پیروزی ها را به نام "احساسات ملی گرایانه" تفسیر و تأویل کند.

 

آیت الله جوادی آملی؛ در این باره می گوید: این مردم، مسلمانند؛ اگر انقلاب کردند، همین مردم به برکت اسلام انقلاب کردند؛ و گرنه در جنگ جهانی اول ایران تسلیم شد، در جنگ جهانی دوم ایران تسلیم شد، در کودتای ننگین 28 مرداد، ایران تسلیم شد! هر وقت سخن از اسلام و دین و روحانیت و مراجع و علماء بود، این کشور پیروز شد. در جریان دفاع مقدس 8 سال، آن خاکریز مقدم، آن خط اول، آن خط شکن ها؛ همه آنها شعارشان یا حسین، یا حسین بود نه مرز پر گهر!! شما در شب های عملیات حضور داشتید یا نداشتید؟ سخن از مرز پرگهر نبود، سخن از یا حسین یا حسین بود و این هم به برکت علماء است.....هر وقت روحانیت قیام کرد و دین مردم به صحنه آمد، این کشور محفوظ بود. هر وقت روحانیت نبود و دین نبود؛ یا 17 شهر، 17 شهر تسلیم کردیم، یا نفت را به آمریکا و انگلیس دادیم و گاز را به شوروی سابق دادیم و تسلیم شدیم و ژاندارم منطقه شدیم! بنابراین شرف این کشور به ابی عبدالله است، به دین مردم است....»[13]

 

 

قرآن کریم در سوره انفال می فرماید:«پس اگر صد نفر از شما پایدار باشد، بر دویست نفر (از کفّار) پیروز مى‌شود، و اگر از شما هزار نفر باشند، بر دو هزار نفر (از آنان) با خواست خداوند پیروز مى‌شوند. و خداوند با صابران است.»[14]

 

دعوت به صبر و یاری الهی برای صابران از وعده های تخلف ناپذیر خداوند متعال برای انسان های مومن است. دفاع مقدس میدان شهود این وعده الهی بود که در آن نهال نوپایی در برابر طوفانی سترگ با تمام قامت ایستاد و پیروز شد.

 

مقام معظم رهبری با اشاره به نقش ایمان و باورهای دینی در پیروزی های به دست آمده،فرمودند:

«ببینید، صد نفر انسان در مقابل صد نفر انسان دیگر از لحاظ عدد یکسانند. صد نفر در مقابل صد نفر، هزار نفر در مقابل هزار نفر، ده میلیون در مقابل ده میلیون؛ خوب، اینها برابرند. ممکن است یکى از اینها از لحاظ قوّت بدنى و توانائى‌هاى جسمى و مادى قوى‌تر هم باشد، اما وقتى آن گروه دیگر که حتّى از لحاظ جسمانى و مادى آنچنان قوّتى هم ندارد، به ایمان به خدا مجهز شد، باور کرد که اگر در راه خدا فداکارى کند، چیزى از دست نمی دهد، بلکه چیزى به دست مى‌آورد، این صد نفر آنچنان قوّتى پیدا می کنند که صد نفر نقطه‌ى مقابل آنها با هیچ امکان مادى نمی توانند این قدرت را پیدا کنند.

 

در جنگ بدر، دشمنان پیغمبر عده‌شان چند برابر مسلمانها، سلاح و تجهیزاتشان چندین برابر مسلمانها، پول و امکاناتشان چندین برابر مسلمانها بود، اما مسلمانها پیروز شدند؛ چرا؟ مگر پیروزى به زور بازو نیست؟ به شمشیر نیست؟ به پول نیست؟ به اقتدار ظاهرى نیست؟ نه، پیروزى به اینها نیست. پیروزى وابسته‌ى به یک اقتدارى است که آن اقتدار از پول و از امکان مادى و از سلاح اتمى حاصل نمی شود؛ از اعتقاد به شهادت، ایمان به ایثار، باور به اینکه انسان وقتى ایثار می کند، دارد با خدا معامله می کند، ناشى می شود. با این حساب اگر محاسبه کنیم - که حساب درستى است - ملت ایران از همه‌ى ملتهاى دیگر قوى‌تر است، باعظمت‌تر است.

 

این عظمت را کى به ملت ایران داد؟ در صف اول، همین شهیدان عزیز ما، همین زین‌الدین‌ها، همین صادقى‌ها، همین وکیلى‌ها، همین حیدریان‌ها هستند؛ اینها کسانى بودند که این باور را نه در زبان، بلکه در عمل نشان دادند.»[15]

 

«من می خواهم به شما بگویم: جوانهاى عزیز! همیشه همین طور است؛ همیشه عزم راسخ شما، هوشمندى و بصیرت شما، ایستادگى و قاطعیت و شجاعت شما می تواند همه‌ى دشمنان را هرچند بظاهر بزرگ و نیرومند باشند، به شکست بکشاند. امروز هم همین جور است؛ فردا هم همین جور است. ملت ایران اگر بخواهد به اوج سعادت دنیا و آخرت برسد - که می خواهد و ان‌شاءاللَّه خواهد رسید - راهش عبارت است از شجاعت، بصیرت، تدبیر، عزم راسخ، اراده‌ى مستحکم از سوى زن و مرد؛ و همه‌ى اینها متکى بر ایمان، ایمان اسلامى. آن چیزى که ضامن این عزم و همت راسخ در رزمندگان ما بود، ایمان قلبى‌شان بود. دین را، خدا را، قیامت را، مسئولیت انسانى در مقابل خدا را باور داشتند؛ این باور در هر ملتى، در هر جامعه‌اى وجود داشته باشد، او را آسیب‌ناپذیر میکند؛ میتوانند مقاومت کنند.»[16]

 

 

یکی از سرافکندگی های ایران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، ‍‍ژاندارمی منطقه بود؛ به تعبیر دیگر نگهبانی برای منافع مستکبران در کشورهای ضعیف.

 

«در 26 ژانویه 1968 (4 مرداد 1348) نیکسون رئیس جمهور امریکا در راه سفر به فیلیپین، در جزیره گوام (پایگاه نظامی امریکا در اقیانوس کبیر) دکترین خود را اعلام کرد و رایزنی‌های خود را برای عملی کردن این نظریه آغاز کرد. بر اساس این دکترین، امریکا بدون اینکه از تعهدات خود برای پشتیبانی از کشورهای دوست و متحد در برابر تهدید شوروی سر باز زند، قسمت عمده مسئولیت دفاع از خود را در بحران‌های منطقه‌ای بدوش این کشورها می‌گذاشت و نقش امریکا محدود به کمک‌های تسلیحاتی و اقتصادی خواهد بود.

 

این دکترین در نگاهی روشن‌تر به معنای زیر است:

1.      حفظ برتری امریکا در جهان آزاد و یافتن راه‌های عادی سازی روابط با اتحاد شوروی و جمهوری خلق چین.

2.      حفظ فاصله‌های نزدیک با اتحاد شوروی در عرصه سلاح‌های استراتژیک با تأکید بر به دست گرفتن کنترل تسلیحات.

3.      کاهش نیروهای امریکایی در خارج از مرزهای این کشور با تأکید بر حفظ تعهدات ایالات متحده در عرصه امنیت.

 

ریچارد نیکسون مشخصا راجع به دکترین خود در 1 بهمن 1350 (21 ژانویه­ی 1972) ضمن پیامی به کنگره آمریکا گفت: «سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا باید واقعیت‌ها و تغییر و تحولات نظامی و سیاسی در جهان را در نظر بگیرد، ما فقط آن تعهداتی را می‌پذیریم که بتوانیم اجرا کنیم و برای اجرای آنها آماده هستیم. تعهدات ما نسبت به آزادی، بزرگ و تزلزل‌ناپذیر باقی می‌ماند ولی البته دیگران هم باید سهم خود را در دفاع از آزادی در سراسر جهان به عهده گیرند... ما به کشورهای دیگر کمک خواهیم کرد تا ظرفیتی که بدان نیاز دارند، بسط دهند تا قادر باشند از خودشان دفاع کنند».

 

بدین منظور نیکسون ایران را در درجه اول و عربستان را در درجه دوم به عنوان حافظ امنیت خلیج فارس انتخاب کرد.

 

این دو کشور به چند دلیل برای امریکا اهمیت داشتند:

1.      اولا در هر دو کشور نظام پادشاهی حاکم بود که شدیدا ضد کمونیسم بودند.

2.      هر دو کشور دارای روابط نزدیک با آمریکا بودند.

3.      از نظر ابزاری هر دو کشور توانایی آن را داشتند که سیاست آمریکا را اجرا کنند. ایران با توانایی نظامی و اقتصادی مثل ارتش و درآمد نفت و عربستان یکی از کشورهای مهم صادرکننده نفت که با قدرت مالی می توانست، دیپلماسی فعالی را دنبال کند.

 

توان نظامی ایران با توان مالی عربستان برای اجرای سیاست امریکا در منطقه مکمل یکدیگر بودند. انتخاب ایران و عربستان سعودی به عنوان ژاندارم‌های منطقه به «سیاست امنیت دو ستونی» نیز معروف است. بنابراین ایران به سبب داشتن ارتشی نیرومند، عهده دار نقش نظامی گردید و عربستان سعودی با بهره مندی از ثروت هنگفت حاصل از درآمدهای نفتی، تأمین منابع مالی سیاست امنیتی مورد نظر آمریکا را عهده دار گشت.»[17]

 

اما اکنون همان کشوری که مزدور مستکبران بود،یار ستمدیدگان و آزادگان و مایه افتخار ملت ها است.

 

مقام معظم رهبری در بازتاب استقبال گرم مردم لبنان در سفر ریاست جمهوری، فرمودند: شما نگاه کنید به همین استقبالى که مردم لبنان از رئیس جمهور ملت ایران انجام دادند. اینها چیز کوچکى نیست؛ اینها درخور مطالعه است، درخور تحلیل است. چطور می شود که رئیس جمهور یک ملتى در یک کشور دیگر، در میان یک ملت دیگر که با او هیچ نسبت خویشاوندى ندارند، اینجور مورد توجه قرار می گیرد؟ عظمت این ملت از کجا به دست آمد؟ پاسخ به همه‌ى این سؤالات، توجه به اهمیت مسئله‌ى شهادت است. وقتى یک ملتى آحادش، جوانهایش، پدر مادرهایش، ایثار در راه خدا، فداکردن خود در راه هدف الهى را به عنوان یک ایمان پذیرفتند، این ملت یک عمق عظیم قدرت پیدا می کند؛ به طور طبیعى این ملت می شود مقتدر، می شود قوى، می شود یک ملت سرآمد؛ بدون اینکه سلاح داشته باشد، بدون اینکه ثروت فوق‌العاده‌ى نقدى در اختیارش باشد.»[18]

 

...الان ایران قدرت منطقه ای شده است ، امروز ما در دل ملتهای اسلامی جا داریم . هویت عظیم بین المللی جمعی زنده ی خسته نشو و متکی به ایمان ما ، امروز می تواند پایه های غلط دستگاههای شیطانی را به چالش بکشد. امروز دنیا با محوریت جمهوری اسلامی می تواند جلوی جهان غرب بایستد. ما باید « ایستادن امیدوارانه » را صادر کنیم ... »

/ی701/ر