با پیروی از سیره امام حسن به کمک مردم قحطی زده سومالی بشتابیم

حجت الاسلام روح الله گلزاری، رییس اداره اوقاف و امور خیریه شمیرانات در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا بیان داشت: زندگی امام حسن(ع) در بخش‌های گوناگون قابل بررسی و تحقیق عمیق است و باید محققان مطالعات گسترده ای درباره سیره امام حسن(ع) انجام دهند.

وی گفت: یکی از نکات قابل بررسی در زندگی فردی امام حسن مجتبی(ع) ارتباط ایشان با فقرا و تهیدستان جامعه است. ابن شهر آشوب در جلد چهارم مناقب نقل کرده است که روزی امام حسن مجتبی(ع) از محلی عبور می کرد عده ای از فقرا در حال غذا خوردن در آنجا بودند و آنها امام را به غذا دعوت کردند؛ امام حسن (ع) از مرکب خود پیاده شد و با آنها هم سفره شد و فرمود خداوند متکبران را دوست ندارد، سپس حضرت آنها را برای فردا دعوت کرد و سفره مفصلی انداخت؛ وقتی از امام سوال کردند گفتند آنها هر چه داشتند به من هدیه دادند و این همه آن چیزی که من داشتم نیست.

این محقق حوزه علمیه اظهار داشت: از یکی از اصحاب امام حسن مجتبی(ع) نقل شده که روزی ایشان در زمین کشاورزی مشغول خوردن غذا بودند لقمه‌ای خود غذا می خوردند و لقمه ای برای حیوان می انداختند، بر آن شدم تا حیوان را دور کنم که امام از این کار نهی کرد و بیان داشت من شرم دارم چیزی بخورم و موجودی مرا ببیند و از این سفره بی بهره باشد.

وی با اشاره به اینکه امام حسن مجتبی(ع) به صفت کریم ملقب شده است، افزود: فرق سخی با کریم این است که کریم قبل از اظهار فقر و ناداری می بخشد.

حجت الاسلام گلزاری اظهار داشت: این گونه داستان ها نشان دهنده توجه ائمه اطهار(ع) به فقرا و ضعیفان جامعه بوده است و مسئولیت ما را در مقابل محرومین و مستضعفان دو چندان می کند.

وی گفت: امروز مردم سومالی در قحطی بزرگی گرفتار شده‌اند و تاکنون کودکان و خردسالانی در پی این فاجعه از بین رفته‌اند، باید نسبت به این مسائل حساس باشیم و با ادای حقوق مالی خود به روند کمک رسانی به مردم این کشور یاری رسانیم.

این محقق حوزه علمیه بیان داشت: نباید در میان کشورهای اسلامی که دارای حوزه های سرمایه خیز و منابع قدرت هستند، کشوری این گونه مشاهده شود.

رییس اداره اوقاف شمیرانات گفت: وقتی امام حسن مجتبی(ع) به دنیا آمدند، اولین مولود خانه پیامبر(ص) بودند، حضرت از این واقعه خوشحال بودند و بیان داشتند فرزندم را به من بدهید. تکیه پیامبر بر عبارت «فرزندم» نه فرزند علی (ع) یا فاطمه زهرا(س) از نکات درس آموز در جریان میلاد امام حسن(ع) است و این جمله منشا جریانات بسیاری در طول تاریخ شد.

وی ادامه داد: انس بن مالک می گوید زمانی که امام حسن(ع) کوچک بود از شانه پیامبر خدا(ص) بالا می رفت، به تصور اینکه ایشان اذیت می شوند خواستم امام حسن(ع) را پایین بیاورم ، پیامبر(ص) گفت: پسرم را رها کن، او پاره تن من است، هرکس او را اذیت کند مرا اذیت کرده است.

این محقق حوزه علمیه اظهار داشت: جریان حساب شده ای در تاریخ کمر بسته است تا نام حسنین(ع) را از پیامبر اکرم(ص) جدا کند، در مقابل اهل بیت(ع) به دلیل تاکیدات فراوان، بر فرزندی رسول خدا تاکید داشته اند.

حجت الاسلام گلزاری بیان داشت: سعید بن جبیر یکی از افرادی است که به دلیل اعتقاد به انتساب اهلبیت(ع) به پیامبر اکرم(ص) به دست حجاج بن یوسف ثقفی کشته شد.

الحسن و الحسین امامان؛ قاما او قعدا

وی ادامه داد: صلح امام حسن مجتبی(ع) از مصادیق اقدامات عزت بخش است که هر حاکمی باید در تصمیم گیری های خود رعایت کند. در سیره پیامبر(ص) صلح حدیبیه دیده می‌شود که نشان می دهد پذیرفتن صلح یکی از آداب مردان بزرگ در تعامل با دشمن است.

حجت الاسلام گلزاری بیان داشت: نکته مهمی که در تاریخ در مورد صلح امام جسن(ع) مغفول مانده حفظ اصل اسلام است. نباید این گونه تصور شود که اگر جنگ می شد یکی از دو سپاه امام حسن مجتبی(ع) یا معاویه حاکم می شد بلکه دشمن خارجی در پشت مرزهای اسلام مترصد فرصت برای نابودی اصل اسلام بود.

حجت الاسلام گلزاری اظهار داشت: صلح امام حسن مجتبی(ع) با توجه به اختلافات داخلی گسترده در بین یاران امام(ع) و فرصت طلبی دشمن، راه حلی گریز ناپذیر برای ایشان بود.

وی سنت صلح را در بین امامان دارای سابقه و تکرار عنوان کرد و بیان داشت: دوره بیست و پنج ساله خانه نشینی امیر المومنین(ع) و رفتار عملی سایر ائمه(ع) نشان از برقراری صلح است. امام حسین(ع) هم به صلح وفادار بود و تا زمانی که معاویه زنده بود قیامی انجام نداد.

رییس اداره اوقاف شمیرانات بیان داشت: صلح امام حسن مجتبی(ع) و قیام حضرت سید الشهدا(ع) هر دو دارای ملاک حفظ اصل اسلام بود. /909/ت302/ع