تمسک به سیره علوی و فاطمی، آفت‌های خانوادگی و اجتماعی را می‌کاهد
حجت الاسلام والمسلمین سیدهاشم بطحائی، استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا بیان داشت: سالروز شهادت حضرت زهرا(س) باید به گونه ای مناسب شعائر الهی، بزرگ داشته شود.
وی ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) دارای چهار دختر بودند که کوچکترین آنها حضرت فاطمه زهرا(س) و ملقب به ام ابیها بود.
این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: فاطمه زهرا(س) شوهرمدار بود و در کانون گرم خانواده خود به سفارش پدرش توجه داشت از این رو هیچگاه از شوهر خود چیزی طلب نکرد.
وی اظهار داشت: روزی پیامبر اکرم(ص) به امام علی(ع) فرمودند که ما به خانه شما برای میهمانی می‌آییم، وقتی پیامبر(ص) به خانه ایشان تشریف آوردند، امیرمومنان(ع) رو به حضرت زهرا(س) کردند و پرسیدند در خانه چه طعامی داریم؟ حضت زهرا(س) پاسخ دادند چیزی در خانه نیست، امام علی(ع) علت نگفتن این مطلب را جویا شدند، حضرت زهرا(س) بیان داشت: پیامبر اکرم(س) به من فرموده‌اند که هرگاه شوهرت چیزی به خانه آورد که همان، در غیر این صورت هیچ گاه از او چیزی طلب نکن.
وی ادامه داد: در کتاب سیره معتبر نقل شده است که در این هنگام بسته غذایی از آسمان رسید و پیامبر اکرم(س) سر به سجده آوردند چراکه دختر خود را همانند حضرت مریم دیدند که برای او مائده آسمانی می‌رسید.
وی بیان داشت: زندگی معمولی حضرت زهرا(س) همانند زندگی همه انسان های معمولی همراه با مشکلات بشری بود و این گونه نبود که آنها در معرض سختی های روزگار نباشند.
این استاد حوزه علمیه قم با تشریح وضعیت فوق‌العاده سخت اول بعثت و تنگدستی عمومی مردم بیان داشت: زندگی حضرت زهرا(س) دارای تنگناهایی مختلفی بود اما حضرت یکبار جمله ای را که موجب تفریق خانواده بشود بیان نکردند.
وی با تاکید بر الگوگیری بانوان مسلمان از سیره علمی و عملی حضرت زهرا(س) بیان داشت: فاطمه زهرا(س) با تمام مراقبتی که در رفتار خود با شوهرش داشت اما نقل شده است که در اواخر عمر خود از امیرمومنان(ع) حلایت می‌طلبید.
این استاد دانشگاه پردیس قم اظهار داشت: اگر بخواهیم حضرت زهرا(س) در سختی ها به فریاد ما برسد و توسل های ما راهگشا باشد باید سیره فاطمه زهرا(س) را الگو قرار دهیم.
وی با اشاره به اینکه امروز در جامعه ما طلاق بسیار شیوع پیدا کرده است، گفت: تمسک به سیره علوی و فاطمی و تشکیل خانواده ای ایمانی از شیوع آفت های خانوادگی و اجتماعی می کاهد. /909/ت302/ع