تلاش برای کسب دنیا، معیار سنجش انسانیت نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در جلسه سخنرانی شب گذشته که در مسجد امام حسین (ع) واقع در خیابان باهنر برگزار شد، گفت: استفاده بیش از حد از دنیا، موجب دلبستگی به دنیا خواهد شد.

وی در ادامه مبحث شب گذشته افزود: استفاده از دنیا نباید سبب دل بسته شدن به دنیا شود و برای رسیدن به چنین مقصودی زهد پیشه کردن در دنیا بهترین راهکار است؛ هدف از آمدن در دنیا رسیدن به امیال دنیوی نبوده است؛ تلاش در راستای کسب دنیا نمی‌تواند معیار سنجش انسانیت افراد باشد.

آیت الله مهدوی خاطرنشان کرد: حکایت است که یکی از انبیا از خداوند درخواست کرد که روزی موجودات به او سپرده شود، روزی از سوی آن نبی مقرر شد و از سوی خداوند این درخواست پذیرفته شد، نهنگی نزد آن نبی آمد و درخواست غذا کرد، آن نبی همه غذا‌هایی که برای همه مخلوقات جمع آوری کرده بود نزد آن نهنگ ریخت، آن نهنگ بعد از خوردن همه غذا‌ها به آن نبی گفت، همه عذا‌هایی که به من دادی به اندازه یک چهارم غذای روزانه من بود؛ حیوانات در خوردن از انسان جلوتر هستند از این رو خوردنی‌ها نمی‌تواند معیار و ملاک سنجش انسانیت باشد بلکه می‌توان ادعا کرد انسانی که بیش از حد عادی از خوردنی‌ها استفاده می‌کند، به حیوانیت نزدیک‌تر است تا به انسانیت.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری تبیین کرد: رسیدگی بیش از حد به جسم نشانه انسانیت نیست، حتی سلامتی جسم نیز ملاک و معیار سنجش انسانیت نیست چرا که حیوانات در قدرت و دقت در بعضی از زمینه‌ها بالاتر از انسان هستند؛ به واسطه جسم سالم می‌توان در راستای کسب دین و معرفت به الله تلاش کرد، ولی با جسم بیمار کسب معرفت الله سخت و طاقت فرسا می‌شود.

امام جمعه موقت اصفهان اظهار کرد: دنیا دارای ویژگی‌هایی است که شناخت حقایق آن سبب عدم دلبستگی به دنیا می‌شود؛ در روایت آمده است دنیا برای کافران بهشت است، ولی برای مؤمن با تمام جذابیتش چنین نیست.

استاد اخلاق حوزه علمیه خاطرنشان کرد: یک یهودی که وضع مالی خوبی نداشت از روی طعنه خطاب به امام مجتبی (ع) عرضه داشت شنیده ایم وضع مؤمن در دنیا همچون زندان است و برای کافران همچون بهشت است، امام خطاب به او فرمودند، اگر وضع مؤمن را در آخرت می‌دیدی می‌دانستی که دنیا با تمام جذابیتش برای او زندان است و اگر وضع کافر را در آخرت می‌دانستی قطعاً می‌فهمیدی دنیا با تمام کم و کاستی هایش برای او بهشت است.

وی تصریح کرد: استفاده از حلال‌های دنیا نیز باید در حد متعارف باشد چرا که بیش از حد استفاده کردن از دنیا دل مشغولی و دلبستگی می‌آورد و انسان را از اهدافش بازمی دارد.

آیت الله مهدوی در پایان گفت: یکی از تعابیری که امیرمؤمنان (ع) راجع به دنیا فرموده اند لُماذه است، لماذه به معنای غذای گیر کرده لای دندان است که انسان بعد از خارج کردن آن از دهان نسبت به آن بیزاری می‌جوید؛ امیرمؤمنان (ع) می‌فرمایند، بهتر است انسان آزاده از دنیا کَنده شود و آن را برای استفاده اهلش واگذارد؛ البته منظور از این آزادگی، آزادگی از نفس است. /۸۶۷/پ210/ب1