۱۰ آذر ۱۳۹۶ - ۰۹:۵۷
کد خبر: ۵۴۱۰۶۲
استاد درس خارج حوزه علمیه خراسان شمالی:

صداقت و صراحت سرلوحه سیاست نبوی است

استاد درس خارج حوزه علمیه خراسان شمالی گفت: در سیاست چرچیلی، وعده دروغ دادن، نان به نرخ روز خوردن، حیله و فریب دادن مردم، بسیار معمول و سبک سیاست‌مداران است؛ لیکن در سیاست نبوی و علوی، صداقت و صراحت سرلوحه برنامه زندگی فردی و اجتماعی است.
آیت الله علی قربانی، استاد درس خارج حوزه علمیه خراسان شمالی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام والمسلمین علی قربانی، استاد درس خارج اصول حوزه علمیه خراسان شمالی، شب گذشته در دیدار شماری از روحانیان، اظهار کرد: بیشتر مردم در زندگی سبک نداشته و در شیوه رفتار و معاشرت، برخورد با نامحرمان، تربیت اولاد، رفتار با همسر، کسب و کار، تعلیم و تربیت، هیچ‌گونه راه و رسم منطقی ندارند.

وی ادامه داد: این افراد گاهی به نقل استناد می‌کنند، زمانی به عقل و گاهی هم به علوم حسی تکیه می‌کنند و گاهی به فال قهوه و زمانی به رمّال و ساحر و جادوگر و جن‌گیر و دعانویس و کاهن متوسل می‌شوند که ناشی از جهل در انتخاب سبک است.

حجت‌الاسلام والمسلمین قربانی اضافه کرد: اکثر رؤسای کشورها، مانند پادشاهان سیره و شیوه مخصوصی را در حکومت‌داری در پیش می‌گیرند که آن هم غالباً توأم با زر و زور و تزویر و درنهایت سرکوبگری است، قرآن از زبان بلقیس می‌فرماید: «انَّ الملوک اذا دخلوا قریة افسدوها وجعلوا أعزّةَ اهل‌ها أذلّة»؛ پادشاهان وقتی وارد شهر و دیاری می‌شوند، آن را فاسد و تباه ساخته و آنجا را ویران و فاسد می‌کنند و عزیزان آن قوم را ذلیل می‌سازند که این سبک و شیوه عملی جباران روزگار است.

وی گفت: بعضی هم همج‌الرعاع‌اند؛ مانند پشه در جهت باد حرکت می‌کنند باد قدرت به هر سوی وزید به آن طرف تمایل پیدا می‌کنند چراکه هواشناسان شعارشان «الحق لمن غلب» است. هر جا قدرت غالب و حاکم باشد آنجا حضور دارند، از صاحبان قدرت تمجید کرده و مخالفان حکومت را در هر مقامی که باشند، به ناحق می‌کوبند و حکم اعدام صادر می‌کنند. امام علی (ع) و معاویه، هر دو سیاست‌مدار بودند؛ اما سبکشان در سیاست فرق می‌کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین قربانی افزود: معاویه اهل حیله و نیرنگ بود؛ یعنی به سیاست دِماگوژی و عوام‌فریبی اعتقاد داشت؛ ولی امام علی که به سیره رسول اکرم (ص) معتقد بود، عدالت، مساوات، صداقت و صراحت را به کار می‌گرفت.

وی ادامه داد: این امام همام در نهج‌البلاغه می‌فرماید: به خدا سوگند معاویه از من زیرک‌تر و سیاست‌مدارتر نیست. او حیله و نیرنگ به کار می‌برد و فسق و فجور می‌کند. اگر نیرنگ و حیله ناپسند نبود، بی‌گمان من سیاست‌مدارترین مردم زمان بودم.

حجت‌الاسلام والمسلمین قربانی اضافه کرد: امیرالمؤمنان سپس می‌فرماید: من چگونه سیاست نیرنگ را در پیش گیرم، درحالی‌که می‌دانم هر مکر و فریبی گناه و هر گناهی نوعی کفر و انکار است و روز رستاخیز در دست هر حیله‌گری پرچمی است که با آن شناخته می‌شود.

وی تصریح کرد: در سیاست چرچیلی، وعده دروغ دادن، نان به نرخ روز خوردن، حیله و فریب دادن مردم، بسیار معمول و سبک سیاست‌مداران است؛ لیکن در سیاست نبوی و علوی، صداقت و صراحت سرلوحه برنامه زندگی فردی و اجتماعی است.

حجت‌الاسلام والمسلمین قربانی ادامه داد: امام علی (ع) اگر پس از خلیفه دوم به پیشنهاد شورا حاضر می‌شد به سیره رسول خدا و روش شیخین عمل کند، بی‌گمان خلیفه سوم می‌شد؛ لیکن در کمال صفا و رشادت فرمود: من به سیره و سنت رسول خدا و اجتهاد خودم عمل می‌کنم و بدین‌سان حاضر نشد حقیقت را فدای مصلحت شخصی و احراز خلافت کند./9314/پ202/ب2

ارسال نظرات