باز اندیشی

جریان انقلاب باید به سوی یک «بازاندیشی نظری» گام بردارد و این بازاندیشی، نه تجدیدنظر در اصول دین و انقلاب، بلکه یک «رفرم روش‌شناختی» است که مقتضای ذات جریان‌های زنده فکری به شمار می‌رود.