تهمت‌های سیاسی حق الناس و مذموم است
به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله محمد حسین مظاهری، صبح امروز در پایان درس خارج فقه خود با اشاره به احتمال اینکه هفتم صفر سالروز شهادت سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی(ع) باشد، گفت: جناده نقل می‌کند که در آخرین لحظات حیات مبارک امام حسن(ع)، از آن حضرت موعظه خواستم امام روایتی فرمودند که از سه بخش اساسی تشکیل شده است و در این جلسه به شرح بخش اوّل آن می‌پردازیم.
وی با بیان این که آن حضرت فرمودند «اسْتَعِدَّ لِسَفَرِکَ وَ حَصِّلْ زَادَکَ قَبْلَ حُلُولِ أَجَلِکَ وَ اعْلَمْ أَنَّکَ تَطْلُبُ الدُّنْیَا وَ الْمَوْتُ یَطْلُبُک» آماده سفر آخرت باش، زاد و توشه این سفر را قبل از فرارسیدن اجل تحصیل کن، بدان که تو طالب دنیا هستى و مرگ طالب تو، ادامه داد: عدم ایجاد آمادگی برای سفر آخرت، خسارات جبران ناپذیری دارد. قرآن کریم و روایات اهل بیت(ع) تأکید فراوانی بر لزوم آمادگی برای مرگ دارند. علمای علم اخلاق نیز بر این موضوع مهم پافشاری زیادی دارند. مرحوم شهید«ره» می‌فرماید هرکس باید دست کم ده مرتبه در شبانه روز به یاد مرگ، قبر و قیامت باشد.
حضرت آیت الله مظاهری اظهار داشت: همه باید به یاد مرگ باشند و به قانون مراقبه عمل کنند. قانون مراقبه مراتبی دارد که یک مرتبه آن، یاد مرگ و نحوۀ مواجهه با منازل پس از مرگ به صورت مکرر است. پس از این مرحله باید محاسبۀ اعمال صورت گیرد.
وی ادامه داد: حضرت موسی بن جعفر(ع) فرموده اند «لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ» انسان باید هرشب هنگام خواب محاسبه کند مانند کسی که می‌خواهد وارد قبر شود، به یاد مرگ بیفتد و اعمال خودش را محاسبه کند.
این مرجع تقلید گفت: احتمال اینکه انسان هر عملی را در این دنیا انجام بدهد در قیامت می‌بیند، برای پرهیز از گناه کافی است، چه رسد به اطمینان و یقین آن که از آیات فراوان قرآن کریم و روایات حاصل می‌شود.
وی افزود: قرآن کریم می‌فرماید «ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیکُمْ» هرچه در قیامت است، خود انسان آن را پدید آورده و فراهم کرده است. عقیده به این مطلب بین مردم وجود دارد، اما غفلت موجب شده است که گناه کنند و به قبر و قیامت و سفری که در پیش رو دارند، توجّهی نداشته باشند.
مدرس خارج فقه حوزه علمیه گفت: چند روز قبل از رحلت استاد ما علامه طباطبایی(ره) با تعدادی از فضلا به دیدار ایشان رفتیم. در جلسه حرف‌های سیاسی جلو آمد و من دیدم این سخنان با طبع ایشان سازگار نیست. لذا به ایشان گفتم: نصیحتی به ما بکنید تا مرخص شویم. فرمودند: خداوند می‌فرماید: «فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ» خداوند می‌فرماید به یاد من باشید تا دست عنایتم روی سر شما باشد. چند روز بعد خبر دادند که علامه طباطبایی(ره) در بیمارستان و در حال احتضار هستند. من که میهمان داشتم، به همراه یکی از بزرگان، بدون درنگ به بیمارستان رفتیم و ایشان را که در حال کما بودند ملاقات کردیم. ما از اتاق خارج شدیم و دقایقی بعد علامه از دنیا رفتند. همسر ایشان که تا آخر در کنارشان بود، نقل کرد که علامه طباطبایی(ره) چشم‌های خود را بازکردند و چندبار پشت سر هم گفتند توجّه، توجّه، توجّه و از دنیا رفتند.
یعنی به جای «لا اله الا الله» فرمودند «توجه» و انصافاً ایشان تجسّم «لا اله الا الله » بودند و در آخرین لحظات عمر، همۀ ما را به توجه و هوشیاری فرا خواندند.
وی ادامه داد: باید به فرمایش امام حسن مجتبی(ع) اهمیّت بدهیم و از گناه و نافرمانی خداوند اجتناب ورزیم. از غیبت و تهمت و شایعه پراکنی پرهیز کنیم. غیبت و تهمت، حقّ النّاس است و از خوردن اموال دیگران، قبیح‌تر و گناهش بزرگ‌تر است. تهمت به بزرگان به عنوان تهمت سیاسی، گناه بزرگی است که امروزه رایج شده است و باید از آن پرهیز جدی شود.
حضرت آیت الله مظاهری خاطرنشان کرد: مراقبت از زبان و مراقبت از حقّ النّاس بسیار ضروری است. حضرت آیت الله بروجردی«ره» با آن مقام و منزلت و با آن همه خدمتی که به اسلام و مسلمین کردند، دم مرگ گریه می کردند و می فرمودند: «صرّاف روز قیامت، بصیر است، بصیر» و به روایتی اشاره می‌فرمودند که در بخشی از آن می‌فرماید «أَکْثِرِ الزَّادَ فَإِنَّ السَّفَرَ بَعِیدٌ وَ أَخْلِصِ الْعَمَلَ فَإِنَّ النَّاقِدَ بَصِیرٌ».
وی افزود: یکی از علمای تهران نقل می‌کرد، پدرش که از علمای بزرگ بود را در نجف به خاک سپردند. بعد به خواب او آمده بود و گفته بود «حقّ النّاس بسیار مشکل است و من هیجده تومان به یک کاسب جزء بدهکارم، بپردازید تا راحت شوم». فرزند ایشان بدهی را پرداخته بود و به آن کاسب گفته بود چرا نگفتی تا بدهی تو را بپردازم و پدرم را از عذاب نجات دهم گفته بود چرا پدر شما بدهی خود را در دفترش ننوشته بود من ترسیدم بگویم شما نپذیرید.
وی خاطر نشان کرد: مرحوم آیت الله احمدی میانجی«ره» از رفقای خاص من بود. پدر ایشان که از علمای گران‌قدر تبریز بود، گفته بود من یک مرید بسیار متّقی در تبریز داشتم. آن مرد که سواد چندانی هم نداشت، اما با تقوا بود، روزی به دنبال من فرستاد و گفت من حقّ الله و حق النّاس بر عهده ندارم و اکنون آمادۀ سفر مرگ هستم. خیلی مهم است که کسی بتواند دم مرگ چنین ادعایی بکند. بنا بر نقل ایشان، بعد از نماز شب و اقامۀ نماز صبح، آن پیرمرد یک تلاطم درونی پیدا کرد و اسماء مبارک اهل بیت(ع)را بر زبان جاری کرد و به آنان سلام داد. وقتی رسید به نام مبارک حضرت ولی عصر (عج)، سعی کرد از جای خود بلند شود که نتوانست و به آن حضرت سلام کرد و از دنیا رفت.
این مرجع تقلید گفت: وقتی انسان خود را برای سفر مرگ آماده کرده باشد، هنگام مرگ چهارده معصوم(ع) به دیدن او می‌آیند و او را باخود به بهشت می برند. عالم برزخ که شاید میلیارد ها سال باشد، برای چنین شخصی یک لحظه است. در قیامت هم زیر لوای حمد، به دست أمیرالمومنین(ع) از آب کوثر می نوشد و با آب کوثر، اگر پیر باشد، جوان می شود. اگر جاهل باشد، عالم می شود، اگر صفت رذیله داشته باشد، رفع می شود و به یک انسان کامل مبدّل می گردد. با یک چشم بر هم زدن به دنبال أمیرالمومنین(ع) به بهشت موعود راه می یابد./901/پ202/ع