مراسم شانزدهمین سالگرد ارتحال آیت‌الله بهجت برگزار شد

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، مراسم بزرگداشت شانزدهمین سالگرد ارتحال عارف بزرگ، حضرت آیت‌الله محمدتقی بهجت (قدس‌سره)، شامگاه پنجشنبه در مسجد اعظم حرم مطهر حضرت معصومه (س) با حضور گسترده مردم و علما برگزار شد.

 

در این مراسم که آیت الله رجبی، آیت الله خاتمی، آیت‌الله حسینی بوشهری، آیت‌الله سید محمد غروی، حجت‌الاسلام رفعتی نائینی، استاندار قم، اکبر بهنام جو، طلاب و اقشار مختلف مردم حضور داشتند، حجت‌الاسلام حسن منفرد استاد اخلاق، به ایراد سخن پرداخت و با اشاره به گذشت 16 سال از عروج ملکوتی حضرت آیت‌الله بهجت، محبوبیت این مرجع عالی‌قدر را به ویژگی‌های خاص ایشان نسبت داد و گفت: محبوبیت حقیقی، ریشه در صفات الهی دارد و ذات مقدس احدیت، تنها یک معبود، یک مربی و یک رب حقیقی است. حضرت آیت‌الله بهجت به این توحید ناب دست یافته بود و همین امر ایشان را در میان مردم و خواص محبوب ساخت.

 

 

حجت‌الاسلام منفرد با تأکید بر نقش کلیدی ترک محرمات و انجام واجبات به‌عنوان پایه‌های سیر و سلوک معنوی، گفت: اولین ویژگی برجسته در شخصیت حضرت آیت‌الله بهجت، اهتمام شدید به ترک محرمات و انجام واجبات بود. این اصل بنیادی، پایه و اساس هر حرکت معنوی است و بدون آن، سلوک الی الله ممکن نیست.

 

وی افزود: هرکس که به محضر حضرت آیت‌الله بهجت شرفیاب می‌شد و از ایشان تقاضای دستورالعمل معنوی می‌کرد، نخستین توصیه ایشان همیشه یکسان بود؛ از محرمات دوری کنید و به واجبات عمل کنید. این نه تنها یک توصیه اخلاقی، بلکه نقشه راهی روشن برای هر کسی است که می‌خواهد به کمال انسانی برسد و به مقام قرب الهی نائل شود. در حقیقت، این همان راه اسلام، ایمان و جهاد است که قرآن کریم بارها بر آن تأکید کرده است.

 

حجت‌الاسلام منفرد در ادامه با اشاره به اهمیت این اصل در سیر الی الله، تصریح کرد: ترک محرمات و انجام واجبات، دروازه ورود به عالم نور و نجات از ظلمت‌های نفس است. چرا که هر گناه، تاریکی و هر طاعت، نوری است که انسان را به سمت حقیقت هدایت می‌کند. این نوری است که دل را روشن کرده، قلب را زنده می‌سازد و انسان را از غفلت و انحراف نجات می‌دهد. کسی که به این پایه ابتدایی توجه نکند، هرچند به عبادات مستحبی و اذکار بسیار مشغول باشد، در واقع بر نفس خود ستم کرده و از مسیر حقیقی دور مانده است.

 

این استاد اخلاق همچنین خاطرنشان کرد: حضرت آیت‌الله بهجت خود نمونه بارز این اصل اساسی بود. ایشان با ترک محرمات و انجام دقیق واجبات، به مقامی رسید که از خواسته‌های نفس رها شده و به مقام اطمینان قلبی دست یافته بود. این همان نفس مطمئنه است که خداوند در قرآن کریم وعده داده است.

 

 

 

 

وی در ادامه سخنانش به مرحله‌ای بالاتر در سیر معنوی اشاره کرد و گفت: اگر انسان بتواند از مرتبه اسلام صغری به اسلام وسطی و سپس به اسلام کبری هجرت کند، می‌تواند به مرحله ترک مشتهیات نفسانی، برسد. این همان مرحله‌ای است که قرآن کریم با واژه هجرت از آن یاد می‌کند؛ هجرتی که نه فقط جغرافیایی، بلکه عبور از تمایلات نفس، دل‌بستگی‌های دنیوی و امیال درونی است. در این مسیر، انسان باید از نفس اماره که پیوسته به بدی‌ها فرمان می‌دهد، گذر کند و به مرتبه نفس مطمئنه دست یابد؛ نفسی که به آرامش الهی رسیده و از شک و اضطراب رها شده است.

 

حجت‌الاسلام منفرد با اشاره به ویژگی‌های حضرت آیت‌الله بهجت (قدس‌سره) افزود: ایشان با مجاهدت‌های فراوان، از خواسته‌های نفس اماره عبور کرده و به مقامی رسید که دیگر هوای نفس بر او سلطه‌ای نداشت. چنین کسی نه تنها به خواسته‌های نفسانی خود توجه نمی‌کند، بلکه حتی عبادت و بندگی خویش را نیز نمی‌بیند؛ چرا که جز خدا را نمی‌بیند و از هر چه جز اوست، دل بریده است. این همان مقام نفس مطمئنه است که خداوند در قرآن کریم به آن اشاره کرده و می‌فرماید: يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً. این نفس، به رضای الهی راضی است و خداوند نیز از او خشنود است.

 

 

وی بیان داشت: حضرت آیت‌الله بهجت (قدس‌سره) به مقامی رسیده بود که از محبت به دنیا به‌طور کامل بریده و از هر تعلق دنیوی رها شده بود؛ حالتی که در آن، انسان نه خود را می‌بیند، نه خلق را، بلکه تنها حق تعالی را مشاهده می‌کند. این بریدن از دنیا، نه از سر زهد خشک و بی‌روح، بلکه نتیجه شناخت عمیق از حقیقت هستی و آگاهی از ماهیت فانی دنیا بود. ایشان به مرحله‌ای رسیده بودند که دنیا برایشان نه تنها جذابیت نداشت، بلکه همچون حجابی بر سر راه معرفت الهی بود که باید کنار زده می‌شد.

 

حجت‌الاسلام منفرد ادامه داد: چنین مقامی به معنای ترک دنیا در شکل ظاهری آن نیست، بلکه به معنای ترک محبت و وابستگی به دنیاست؛ حالتی که در آن، انسان دنیا را نه به‌عنوان هدف، بلکه به‌عنوان ابزاری برای رسیدن به خداوند می‌بیند. در این مقام، هرچند انسان در دنیا زندگی می‌کند و با خلق خدا سر و کار دارد، اما دل او به چیزی جز خدا وابسته نیست.

 

 

وی با اشاره به یکی از ویژگی‌های بارز حضرت آیت‌الله بهجت (قدس‌سره) گفت: ایشان به اهمیت ذکر و یاد خدا توجه ویژه‌ای داشتند و این را یکی از اساسی‌ترین اصول سلوک معنوی می‌دانستند. به باور ایشان، ذکر نه تنها گفتن الفاظی مانند استغفار و صلوات است، بلکه باید به مرحله‌ای برسد که قلب انسان نیز با آن همراه شود.

 

حجت‌الاسلام منفرد افزود: با استناد به کلام امام علی علیه‌السلام که فرمودند ذات الله، ذکر است، می‌توان توقع داشت که ذکر حقیقی همان یاد دائمی خداوند در دل و جان انسان است. حضرت آیت‌الله بهجت (قدس‌سره) معتقد بودند که ذکر لفظی، همچون استغفار و صلوات، نخستین گام در این مسیر است؛ چرا که با تکرار این الفاظ، قلب به تدریج از غفلت بیدار شده و به سوی حضور قلب و خشوع حقیقی هدایت می‌شود.

 

 

وی در پایان بیان داشت: خداوند انسان را برای مقام خلافت الهی آفریده است و این وظیفه ما است که زینت اسلام و آبروی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشیم. حضرت آیت‌الله بهجت با پشت سر گذاشتن مراتب نفس و بریدن از تعلقات دنیوی، به حقیقت خلیفة‌اللهی نزدیک شده و به همین دلیل، در دل‌های عاشقان حق جایگاهی والا داشت.