علامه مجلسی پرچمدار نهضت شیعه گرایی و دفاع از اهل بیت بود

حجتالاسلام عبدالرحیم عقیقی بخشایشی، از اساتید حوزه علمیه قم در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری رسا به تبیین شخصیت علمی، سیاسی و اجتماعی علامه محمد تقی مجلسی پرداخت و گفت: علامه مجلسی یکی از شخصیت های بزرگ جهان شیعه است که با توجه به موقعیت برجسته وی در دستگاه خلافت صفوی، پرچمدار نهضت شیعه گرایی و دفاع از اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بود.
وی افزود: موقعیت بسیار مطلوب اجتماعی، فرهنگی و سیاسی علامه مجلسی در زمان صفوی، از وی یک مقام روحانی مطرح و شاید بالاترین مقام مطرح آن زمان ساخته بود.
این استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: هرچند محقق کرکی، شیخ بهایی، مرحوم میرداماد و فیض کاشانی هر کدام در آن عهد اما با چند سال تفاوت زندگی می کردند، اما علامه مجلسی با توجه به بُعد اجتماعی و فرهنگی توانسته بود با جمع کردن گروهی و تغذیه علمی و مالی آنان، به جمع آوری احادیث و مواریث اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بپردازد.
حجتالاسلام عقیقی بخشایشی در ادامه به اثر گرانقدر علامه مجلسی با عنوان «بحارالانوار» اشاره کرد و افزود: این اثر گرانقدر، یک دائرةالمعارف به تمام معنا و بسیار مرتب و منظم از عهد قرن یازدهم است.
وی اضافه کرد: جمع آوری یکصد و ده جلد کتاب در عرصه های مختلف از عمر محدود بشری خارج است و انسان نمی تواند بدون دستیار و همکار این مجموعه گرانسنگ را تألیف کند.
این فعال عرصه نشر دینی هدف علامه مجلسی را جمع آوری تمام آثار اهل بیت(ع) عنوان کرد و بیان داشت: البته معلوم نیست تمام احادیث و میراث های فرهنگی اهل بیت(ع) به طور دقیق و مستند باشد، اما هدف علامه گردآوری این مجموعه برای از بین نرفتن روایات ائمه(ع) بود، از این رو محققان پس از با بررسی این آثار، صحت و سقم مطالب را جدا و خوب و بد را تفکیک می کنند.
حجتالاسلام عقیقی بخشایشی با اشاره به اعتقاد برخی مبنی بر اینکه موسوعه بحارالانوار تنها جمع آوری احادیث است، ابراز داشت: این موسوعه عظیم تنها گردآوری نیست، چرا که خود ایشان در ذیل و پیرامون برخی از احادیث نظریاتی را در این مورد بیان داشته و حاشیه ها و تعلیقاتی را نوشته اند.
وی تصریح کرد: کسانی که به علامه مجلسی در آوردن احادیث صحیح یا ضعیف ایراد می کردند به هدف علامه مجلسی در گردآوری احادیث توجه نداشتند و احتمال اینکه حدیث در برخورد با یک مصلحت و در رابطه با یک موقعیت خاص از ائمه اطهار(ع) صادر شده باشد را نمی دادند. /920/ت302/ع