آیت‌الله میرباقری:
محاسبه نفس انسان را رشد می‌دهد
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه خیلی از کار‌هایی که انسان با عمل نمی‌تواند انجام دهد با نیت می‌تواند انجام دهد، گفت: از دو طریق نیت و تأسف خوردن از این که در آن زمان نبودیم می توان با امام همراه شد.
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، آیت‌الله سید محمدمهدی میرباقری شام غریبان اباعبدالله الحسین علیه‌السلام در حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها یکی از دستوراتی که در بیانات ائمه بر آن تأکید شده است را رسیدگی به خود و محاسبه نفس خواند و اظهار داشت: محاسبه نفس موجب می شود که انسان غافل از خود، خوبی‌ها و بدی‌های خود نباشد.
وی با اشاره به روایتی از امام موسی بن جعفر (ع) که فرمودند کسی که هر روز به‌حساب خود نرسد از ما نیست به این معنی که نمی‌تواند در حلقه نزدیکان اهل‌بیت وارد شود، گفت: حضرت در ادامه فرمودند کسی در محاسبه نفس اگر خوب عمل کرد باید شکرگزار باشد و اگر بد عمل کرده است باید استغفار کند.
انسان نباید از نعمت‌هایی که خدای متعال به او داده غفلت کند
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه اگر انسان از نعمت‌هایی که خدای متعال به او داده غفلت کند از وادی شکر خارج می‌شود، افزود: انسان اگر امکانات و توفیقاتی دارد باید در مرحله عمل به آن نعمت ها توجه پیدا کند و در مرحله بعد آن نعمت ها را حاصل تلاش و عملکرد خود نداند؛ بلکه آن نعمت ها را از خدا بداند تا گرفتار عُجب نشود.
وی با بیان اینکه انسانی که به وادی شکر و استغفار وارد می‌شود به خدا نزدیک می‌شود، افزود: هیچ‌کسی نمی‌تواند حق بندگی خدا را انجام دهد و ما هرچه بندگی کنیم کوتاهی کرده‌ایم؛ بنابراین نقطه مقابل عُجب، تقصیر است و انسان باید خود را مقصر بداند.
آیت الله میرباقری آفت سوم شکر را نسبت‌دادن نعمت‌ها به نفر سوم، ابزار و اسباب دنیا دانست و گفت: محاسبه نفس انسان را رشد می‌دهد و اگر انسان کار خوبی انجام داده باید توجه داشته باشد این کار خوب نه مستند به خودش است و نه اسباب؛ بلکه این از طرف خداست و وقتی این‌جور شد به وادی شکر وارد می‌شود و اگر این نعمت‌ها را در مسیری که خدا فرموده هزینه کند شکر کامل می‌شود.
انسان باید خدا را در انتهای توفیقات و نعمت‌هایی که دارد ببیند
وی با بیان اینکه انسان وقتی نعمت را از خدا دانست باید از خدا بخواهد که نعمت او را زیادتر کند، گفت: انسان باید خدا را در انتهای توفیقات و نعمت‌هایی که دارد ببیند و بداند خدایی که این توفیقات را به او داده می‌تواند بیشتر هم بدهد.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه انسان باید در محاسبه نفس به اعمال بدی که دارد توجه کند، افزود: برای مثال برخی در خیابان دستشان روی بوق است و اصلاً متوجه نیستند که با این کار دیگران اذیت می‌شوند یا هنگام راه رفتن در مسجد پا روی مهر دیگران می گذارند؛ بنابراین قدم اول این است که انسان بفهمد اشتباه کرده و قدم دوم این است که وقتی بدی را دید این بدی را به خدا و دیگران نسبت ندهد؛ بلکه بداند که این عیب مستند به خودش هست.
وی با بیان اینکه در اختلافات معمولاً عیوب از دو طرف است، گفت: کسی که عیب را گردن دیگری می‌اندازد و خود را تبرئه می‌کند هیچ‌وقت موفق نخواهد شد و مشکلات وی برطرف نخواهد شد؛ زیرا آدمی که عیب خود را توجیه کند هیچ‌وقت اصلاح نمی‌شود.
آیت الله میرباقری قدم بعدی در محاسبه نفس را توجه به قدرت و عظمت خداوند دانست و افزود: انسان باید بفهمد که یک خدایی هست که می‌تواند ما را اصلاح کند و بعد از شناخت خداوند متعال، امام خود را بشناسد و اگر این قدم را برداشت آماده می‌شود که استغفار و تدارک کند و از خدا بخواهد که در این مسیر او را یاری کند.
وی یأس از اصلاح را آفت گناه دانست و گفت: انسان هیچگاه نباید از اصلاح خود مأیوس شود؛ ولی در مسیر اصلاح تا زمانی که از خود مأیوس نشود و به خدا پناه نبرد نمی‌تواند مسیر تطهیر و اصلاح را طی کند؛ بنابراین وقتی که انسان فهمید بدون کمک خدا نمی‌تواند اصلاح شود در‌های تطهیر به روی او باز می‌شود.
ایام خاص محاسبات خاص خود را دارد
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه ایام خاص محاسبات خاص خود را دارد، گفت: انسانی که بین‌الطلوعین را بیدار نبوده و خوابیده، بیدار بودن تمام روز جای بین الطلوعین را نمی‌گیرد و آن فرصت دیگر از دست رفته است، کسی که شب قدر را درک نکرده است بعد از آن هرچه عبادت کند جای شب قدر را نمی‌گیرد، دهه اول محرم تا عاشورا هم همین‌طور است و انسان باید محاسبه کند که آیا در این ده روز موفق بوده و توانسته با امام حسین (ع) پیوند بخورد و تعلقات دنیایی خود را کنار بگذارد و اگر در سال ۶۱ هجری بود، شهید شده بود یا به دنبال زندگی و کار‌های خودش بود.
وی با بیان اینکه خیلی از کار‌هایی که انسان با عمل نمی‌تواند انجام دهد با نیت می‌تواند انجام دهد، اظهار داشت: در زمان حاضر از دو طریق می‌شود در ثواب همراهی امام حسین علیه‌السلام و اصحابشان شریک شد؛ راه اول از طریق نیت و قلب است که قلب و نیت انسان با امام حسین (ع) همراه کند و راه دوم از طریق تأسف خوردن از این که در آن زمان نبوده تا با امام همراه باشد.
آیت الله میرباقری گفت: اگر انسان در محاسبه نفس خود ببیند این توفیق را پیدا کرده که اگر در سال ۶۱ هجری بود امام را یاری می‌کرد باید خدا را شکر کند؛ ولی اگر در این ایام در حق سیدالشهدا (ع) کوتاهی کرده باید خود را مقصر بداند و استغفار کند و از همین امشب در فکر تدارک و جبران باشد.
ارسال نظرات