۰۷ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۸:۰۷
کد خبر: ۷۵۶۷۲۶
شرح حدیث؛

خوف از پروردگار

خوف از پروردگار
خوف از خدای متعال از این قبیل است. خوف از عالم قادر عادل. از عدل او می‌ترسیم. لذا در دعای شریف ابی همزه و عدلک مهلکی. عدالت توست که پدر من را ممکن است دربیاورد، برای من مشکل درست بکند، عدالت توست. لذا عاملنا بفضلک و لاتعاملنا بعدلک.

به گزارش گروه سیره امامین انقلاب خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای طبق سنت مرسوم در ابتدای جلسه درس خارج فقه به بیان و شرح حدیثی اخلاقی می پردازند که در ادامه می‌خوانید.

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
الحمدلله رب العالمین

والثالثه الخوف من الله عزّ ذکره. خوف از بندگان خدا ممنوع است خوف از خدا لازم است. در خطاب به پیغمبر اکرم و تغشی الناس الله احق عن تغشی. خشیت از پروردگار و خوف از پروردگار این یک چیز لازمی است. این خوف، خوف از قبیل خوف از قاضی عادل است. نه خوف از ظالم. یک وقت انسان از کسی می‌ترسد چون می‌داند که او آدم متعرضی است متجاوزی است بداخلاقی است انسان از او ملاحظه می کند می‌ترسد. یک وقت انسان از یک انسان آگاه، عادل، قاطعی می‌ترسد ضعف‌های خودش را می‌داند و از اینکه بر اساس این ضعف‌ها با او معامله بشود خائف است. خوف از خدای متعال از این قبیل است. خوف از عالم قادر عادل. از عدل او می‌ترسیم. لذا در دعای شریف ابی همزه و عدلک مهلکی. عدالت توست که پدر من را ممکن است دربیاورد، برای من مشکل درست بکند، عدالت توست. لذا عاملنا بفضلک و لاتعاملنا بعدلک. پس بنابراین خوف از خدای متعال یک امر لازمی است و این مصونیت بخش است. مصونیت بخش است که انسان از خدای متعال خائف باشد. این را موجب می‌شود که انسان مراقب حرکات خود، مراقب کلمات خود باشد. نقطه‌ی مقابلش غفلت است ایمنی بی‌مورد است. که اعتماد بی مورد به خدای متعال، اعتماد کردن بی‌مورد. یعنی انسان در حالی که عمل صالحی ندارد خاطرش جمع باشد. یک وقتی یک مصاحبه‌ای را در یکی از کشورها در آمریکا با یک جماعتی از مردم کرده بودند در مجلات خودشان منتشر کرده بودند سؤال می‌کند آن سؤال کننده که شما به نظرتان اهل بهشتید یا نه. هشتاد درصد مردم می‌گویند بله ما اهل بهشتیم. یعنی خودشان را اهل بهشت می‌دانند. این اعتماد به خدای متعال است به بدون اینکه انسان استحقاق این را داشته باشد که از ثواب الهی برخوردار باشد. ویلن لمن اقتربک. آن فقره‌ی شریفه‌ی دعا این است وشقاء الاشقاء لمن اقتربک. ما اکثر تردده فی عقابک در دعای صحیفه‌ی سجادیه است. این بدترین شقاوت این است که انسان اقترار بالله پیدا کند. اقترار بالله یعنی همین، پس الخوف من الله عزّ ذکره کأنک تری. مثل اینکه داری می‌بینی خدا را. جلو چشم توست این جور خوفی را  داشته باش.

ارسال نظرات