تعامل بهترین روش حفظ نظام خانواده است
به گزارش خبرنگار گروه جمعیت و تعالی خانواده، دکتر مسعود جان بزرگی عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در ششمین پیش نشست همایش بین المللی خانواده مقاوم با موضوع دین، معنویت و مقاوم سازی خانواده در جهان متحول با اشاره به اینکه بحث در مورد معنای مراقبت، هسته خانواده مقاوم است، گفت: ما خانواده را در درجه اول یک سیستم می دانیم که سیستمی معنوی است.
وی در ادامه بیان داشت: معتقدیم زن، مرد و فرزندان زمانی که در خانواده قرار می گیرند نقش های آنها تغییر می کند و اگر یک نفر در خانواده نقش خود را انجام ندهد سیستم بهم می خورد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با بیان اینکه طبق اصل توحیدی، خانواده زمانی موفق خواهد بود که همگی منسجم باشند و در راستای توحید حرکت کنند، ابراز کرد: هرچیزی که یگانه نباشد یگانه ساز نیست و با کار بالینی این نظریه اثبات شده؛ معنای زندگی مهمترین عامل حفظ خانواده در جهت اهداف توحیدی است.
جان بزرگی با تاکید براینکه ما وقتی معنویت را بررسی می کنیم سه رکن اساسی در معنویت وجود دارد، مطرح کرد: معنا، هدف و ارزش سه رکن اساسی است که معنا از همه مهمتر است، کارکرد معنادهی این است که عمل انسان را به نحوی تنظیم می کند که تعادل را برای انسان به ارمغان آورد.
وی ادامه با بیان اینکه در زندگی ما با عمل سروکار داریم، بیان داشت: عمل، کنشی است که شروع و پایان آن با ما است و اگر هدف عمل، خداوند متعال باشد این عمل صالح است؛ کارکرد خانواده زمانی معنا پیدا می کند که افراد به جای عمل به تعامل فکر کنند؛ یعنی خانواده را در عمل با خود همراه کنند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با بیان اینکه عمل با معنا در دستگاه الهی وصف تقوا دارد، عنوان کرد: عمل بی معنا بی تقوایی نام دارد؛ اولین مکانیسم قدرت خانواده عمل بر محور عقل و حق است؛ حاصل خود نظم جویی و عقلایی رفتار کردن این باید باشد که رابطه با خداوند قطع نشود.
جان بزرگی با تاکید براینکه در بحث معنای زندگی آنچیزی که خیلی اهمیت دارد هویت است، مطرح کرد: معنای ثابت، هویت درست را تعریف می کند، فجایعی که در جنگ غزه اتفاق افتاده بررسی شده، آن کسانی که نمی توانند معنای زندگی را حفظ کنند از هم پاشیده شدند و کسانی که این معنا را حفظ کردند اصطلاحا رشد بعد از ضربه پیدا کردند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با بیان اینکه اهمیت خانواده در معنادهی یا بی هویتی فرد عنصر منحصر به فردی است، گفت: تنها راه نجات برای کسانی که دچار مشکل شده اند این است که به زندگی آنها معنا دهیم؛ خانواده های که بی حوصله شوند مقاومت آنها در مقابل آسیب ها کم می شود.