آمارهای رسمی از برابری سهم هنر با «دلالی مسکن» در اقتصاد ایران میگویند!
فارغ از این نکات، تاثیر مستقیم هنر برای فرهنگسازی، تمدنسازی و انتقال نسل نیز اهمیت آن را بیش از پیش نشان میدهد. بسیاری از نظریهپردازان هنر را یکی از ارکان اصلی آموزش میدانند، فردریک شومان نظریه پرداز واقعگرا نمایش را سبب آموختن عمقی بسیاری از مسائل حتی امور پیچیده در انسانها بیان میکند.
همه اینها باعث میشود تا در تصورات ما هنر و فرهنگ و حتی تفریحات مردم سهم بالایی را در برنامهها، سیاستگذاریها و البته به تبع این موارد در اقتصاد کلان کشور داشته باشد، هرچند این مسأله در عمل متفاوت است.
برای فهمیدن این تفاوت نیاز به آمار رسمی نداریم. اگر همین امروز تصمیم بگیرید تفریحی را برای خانواده و یا جمع دوستانتان انتخاب کنید متوجه خواهید شد که کم بودن مصادیق تفریحی ـ فرهنگی موجود خود نشان از این اتفاق است، اما آماری که از سوی سازمان برنامه و بودجه در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفته، این موضوع را به شکل دیگری تایید میکند.
مطابق با این آمار سهم فعالیتهای هنری، تفریحی و سرگرمی از کل ارزش افزوده ایران در سال ۱۳۷۰ تنها ۰.۱ درصد، در سال ۱۳۸۰ نیز ۰.۲ درصد و از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۳۹۹ تنها ۰.۳ درصد است.
این آمار در وهله اول ۳ برابر شدن سهم این فعالیتها در اقتصاد ایران طی ۳۰ سال را نشان میدهد، اما مقایسه آن با فعالیتهای دیگر نشان دهنده نکات قابل توجهی است.
برای مثال، دلالی مستغلات در اقتصاد ایران در سال ۱۳۷۰ سهمی نداشته، اما این عدد در سال ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ به ۰.۲ درصد و در سال ۱۳۹۸ به ۰.۴ درصد افزایش پیدا میکند تا با رشد قابل توجهی روبهرو باشد. این عدد در سال ۱۳۹۹ با کاهش روبهرو شده و سهم دلالی مسکن با هنر و تفریحات مردم در عدد ۰.۳ درصد برابر شده است.
این اعداد هر کدام میتواند نشاندهنده یک سیاستگذاری و یا یک عملکرد در مدیریت موارد مطرح شده باشد.