کشورهای مختلف تاکسی‌های اینترنتی را چگونه ساماندهی کرده‌اند؟

دسترسی دائمی، امکان درخواست سریع و هزینه پایین تر نسبت به تاکسی های درون شهری از مواردی هستند که تاکسی های اینترنتی را در سراسر جهان محبوب تر از تاکسی های درون شهری کرده اند. این محبوبیت تا جایی پیش رفت که میزان استفاده مردم از تاکسی های عادی روز به روز کاهش یافت و از آن طرف تعداد مسافران تاکسی های اینترنتی و رانندگان این نوع تاکسی ها روندی افزایشی پیدا کرد.

این سیر سعودی باعث شد دولت ها به فکر قانون گذاری برای تاکسی های اینترنتی بیفتند.

در همین راستا مجمع حمل و نقل بین‌المللی پیشنهاد داد که شرکت های تاکسی اینترنتی ملزم هستند اطلاعات مربوط به رانندگان خود را در اختیار قانون گذاران قرار دهند تا در صورت تخلف امکان رسیدگی به اقدامات راننده وجود داشته باشد. 

انگلیس 

در حال حاضر تاکسی اینترنتی اوبر بالاترین میزان استفاده را در سراسر جهان داد و شروع فعالیت این شرکت در کشوری مانند انگلستان موجب بروز مشکلات زیادی در شهر لندن شد. مشکلاتی که اوبر در این شهر به وجود آورد باعث شد تا

فعالیت اوبر در انگلستان مشروط به گذراندن مراحل پزشکی، اخذ مجوز رانندگی ویژه و برطرف کردن تمام مشکلات نرم افزاری شد. گفتنی است که فعالیت در این تاکسی ها اخذ مالیات را به دنبال خواهد داشت.

 آلمان

با افزایش میزان استفاده از اوبر در آلمان، اتحادیه تاکسی برلین از این شرکت شکایت کرد و مقامات این شهر نیز به دلیل مسائل امنیتی به طور کامل فعالیت اوبر را ممنوع کرد. پس از گذشت چند ماه اوبر مجبور به فعالیت با قوانین اتحادیه تاکسی برلین و با محدودیت در تعداد راننده و خدمات رسانی شد.

در حال حاضر اوبر برای فعالیت در آلمان علاوه بر مالیات هزینه ای را برای فعالیت در صنف تاکسیرانی به دولت این کشور پرداخت می کند.

مالزی

در مالزی هر راننده ای که بخواهد به عنوان راننده یک تاکسی اینترنتی فعالیت داشته باشد با پس از گذراندن مراحل پزشکی، بررسی مدارک رانندگی عمومی که جدا از رانندگی عادی است و نداشتن سابقه کیفری، برچسبی را تحت عنوان تاکسی اینترنتی روی خودرو خود بچسباند. علاوه بر این برای ورود به بازار تاکسی اینترنتی مبلغی بالاتر از ۸۰۰ رینگیت را پرداخت کند. گفتنی است که پرداخت مالیات نیز از سایر شروط فعالیت در این صنف است.

آمریکا

در آمریکا بسیاری از ایالت ها مانند آلاباما و کانزاس فعالیت تاکسی های اینترنتی مانند اوبر و لیفت بدون محدودیت است و همانند تاکسی های درون شهری از این تاکسی ها می توان استفاده کرد. اما در ایالت های دیگری مانند آرکانزاس رانندگان خودروهای اینترنتی برای فعالیت باید سالانه ۱۵ هزار دلار پرداخت کنند.

در ایالت ماساچوست بعد از جا یه جایی هر مسافر ۲۰ سنت به حساب دولت واریز می شود که ۵ سنت به تاکسی های عمومی، ۵ سنت برای توسعه حمل و نقل شهری و ۱۰ سنت برای مصارف شهری مورد استفاده قرار می گیرد.

 سنگاپور

در سال ۲۰۱۹ اداره حمل و نقل زمینی سنگاپور در بیانیه ای خبر از لزوم اخذ مجوزی همانند مجوز تاکسی های درون شهری برای تاکسی های اینترنتی خبر داد و این کشور مصوب کرد که هر راننده فقط مجوز فعالیت در یک شرکت تاکسی اینترنتی را خواهد داشت و برای هر فرد متقضای فعالیت در تاکسی اینترنتی باید یک دوره کلاس حداقل ۲۵ ساعته بر گزار شود.

کمیسیون دریافتی از اوبر و مزایای این تاکسی اینترنتی برای رانندگان

به طور کلی یک مسافر زمانی که از اوبر برای جا به جایی استفاده می کند یک هزینه برای رزور خودرو، یک هزینه برای مدت زمان سواری و یک هزینه بابت مسافت طی شده به اوبر پرداخت می کند. طبق اعلام اوبر 25 درصد از هزینه دریافت شده از مسافر به عنوان کمیسیون اوبر از راننده دریافت می شود؛ گفتنی است که این رقم بالاتر از 25 درصد بوده چرا که مقداری کارمزد نیز به این رقم افزوده می شود که با توجه به نوع سفر متغیر است.

اما دریافت این کمیسیون توسط اوبر، با تسهیلات متنوعی برای رانندگان همراه بوده‌است. برای مثال اوبر می گوید با برخی از لاستیک فروشی های زنجیره ای قرارداد دارد و رانندگان این شرکت می توانند تا 15 درصد تخفیف برای خرید اقلام مصرفی خودرو خود دریافت کنند.

از آنجایی که این پلتفرم تاکسی اینترنتی با تلفن همراه و فضای اینترنت کار می کند، اوبر با اوپراتورهای تلفن همراه نظیر AT&T، Sprint و Verizon نیز قرارداد بسته و بین 8 تا 22 درصد از صورتحساب ماهانه تلفن همراه رانندگان را مشمول تخفیف قرار داده است.

اوبر در بخش بیمه سلامت برای رانندگانش نیز اقداماتی را انجام داده که بر اساس آن رانندگان می توانند یک طرح درمانی برای خود و خانوادشان را با هزینه مصوب دولتی و بدون هزینه اضافی انتخاب کنند.