چرا مبارزه با بی‌حجابی، مبارزه با مشکلات اقتصادی هم هست؟

دوم؛ هر مسئله اجتماعی فی نفسه مهم است و باید به حل آن پرداخت. فرضاً حل مشکلات اقتصادی اولویت دارد، اما کوتاهی مسئولان و عوامل مربوطه موجب نمی‌شود که حل مسئله‌ای فرهنگی و اجتماعی از اولویت بیفتد و نسبت به آن بی‌تفاوت بود. اگر این زنجیره بی‌تفاوتی و بی‌حمیتی ادامه پیدا کند، سنگ روی سنگ بند نمی‌گیرد و جامعه بیشتر در فساد فرو می‌رود.

فراموش نشود که باید آن مدیر و کارگزار اقتصادی را سرزنش کرد که چرا مانند آمر به معروف و ناهی از منکر به وظیفه خود عمل نمی‌کنی، نه آنکه آمر به معروف را سرزنش کنیم. چنین رفتار غلطی برای کارگزار اقتصادی بی‌کفایت حریم امن پدید می‌آورد.

سوم؛ معمولاً می‌گویند جلوی ضرر را هر جا بگیریم، منفعت است. اگر کشف حجاب را امتداد تشدید مشکلات اقتصادی بدانیم که در مواردی اینچنین است، در آن صورت، مبارزه با کشف حجاب اقدام جدی برای حل مشکلات اقتصادی است. بی‌حجابی و عریان‌گری بخشی از مسائل پیش آمده ناشی از فساد اقتصادی است. رفع این مسئله خود به خود رفع بخشی از مشکلات اقتصادی است. بنابر این، چرا نباید برای ما مبارزه با کشف حجاب و برهنگی مهم باشد؟

چهارم؛ ثروتمندی را تصور کنید که از راه‌های نامشروع و غیرقانونی مال نجومی کسب کرده است. او مسلما بخشی از عوامل فساد و مشکلات اقتصادی جامعه است. چنین کسی مالش را در همان راه فساد و لذت‌جویی هزینه می‌کند و کاری با عمل خیر ندارد. او بیش از هر کس دیگری خواهان کشف حجاب و عریان گری است. او دوست دارد که محل کار و کف خیابان و فروشگاه و اماکن تفریحی آنچنان آزاد و رها باشند تا بتواند لذت مال نامشروعی را که به چنگ آورده ببرد. طبیعی است که مبارزه با کشف حجاب و عریان‌گری خلق ثروتمندان فاسد را تلخ می‌کند. در این صورت، آیا ناهی از منکرِ بی حجابی با یکی از دانه درشت‌های پدید آورنده مشکلات اقتصادی مبارزه و محدود نکرده است؟

پنجم؛ اقتصاد جهان در چنبره و زیر سلطه نظام سرمایه‌داری قرار دارد. هیچ نقطه‌ای از این جهان نیست که از مصائب و مشکلات لیبرالیسم اقتصادی در امان مانده باشد حتی شهرهای بزرگ ( متروپل ) سرمایه‌داری غربی. این حلقه و دایره سرمایه‌داری به کمک ریسمان‌های کلفت و محکمی توانسته سیطره جهانی پیدا کند. یکی از طناب‌های مستحکم نظام سرمایه‌داری ریسمان کشف حجاب و فرهنگ برهنگی است. تجارت سکس که مقدمه آن ترویج فرهنگ عریان‌گری است، نه فقط برای سرمایه‌داری پر سودترین تجارت است بلکه هموار کننده سلطه سرمایه‌داری است. بنابر این، مبارزه با کشف حجاب به مثابه قطع یکی از مستحکم‌ترین ریسمان‌های قدرت سرمایه‌داری است.

ششم؛ همه ما خواهان اقتصاد سالم و مهر اندیش هستیم. اقتصادی که درد و رنج مادی مردم را به حداقل یا صفر برساند و رفاه همگانی را به ارمغان آورد. اما بدیهی است که تحقق چنین اقتصادی بدون سالم‌سازی سایر حوزه‌ها ممکن نیست. حوزه فرهنگ نقش بسزایی در ایجاد اقتصاد سالم دارد. اگر حوزه فرهنگ سالم نباشد، اقتصاد سالم هم شکل نمی‌گیرد. مقابله با کشف حجاب و  عریان‌گری گامی بزرگ برای سالم سازی حوزه فرهنگ و بالطبع زمینه‌سازی برای ایجاد اقتصاد سالم است.

جمع‌بندی
پاسخ‌های دیگری نیز برای پرسش یاد شده وجود دارد ولی به همین شش پاسخ بسنده می‌شود. جمع‌بندی ما از این پاسخ‌ها آن است که مقابله با بی‌حجابی و فرهنگ برهنگی نه فقط کار فرهنگی و اخلاقی است بلکه اقدامی در جهت مبارزه با مشکلات اقتصادی و سالم‌سازی آن است. چنین نیست که ناهی از منکر فقط با بی‌حجاب درگیر می‌شود بلکه او با عوامل فساد اقتصادی هم در افتاده است. بی‌جهت نیست که فاسدان اقتصادی به شدت با آمران به معروف و ناهیان از منکر خصومت می‌ورزند.