لجاجت عامل عدم پذیرش حقیقت

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام‌ ناصر رفیعی در برنامه رسانه‌ای تفسیر سوره عنکبوت که در جوار مضجع مطهر بانوی کرامت برگزار و به‌صورت زنده از شبکه سه سیما منعکس شد، طی سخنانی اظهار کرد: آیات ۲۴ و ۲۵ سوره عنکبوت به حضرت ابراهیم علیه‌السلام مربوط می‌شود و عکس‌العمل مشرکان و کافران در برابر توصیه‌های حضرت را بیان می‌کند.

وی افزود: عبادت، تقوا، شکر و معاد باوری سخنان اصلی حضرت ابراهیم به مردم بود چراکه لازمه عبادت و تقوا شکرگزاری به درگاه الهی است و درنهایت این است که انسان به‌سوی خداوند بازخواهد گشت و معاد در پیش دارد.

استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: کافران و مشرکان به‌جای برهان و جواب مستدل به سمت برخورد فیزیکی رفتند و دستور قتل و آتش زدن حضرت ابراهیم را صادر نمودند.

رفیعی تأکید کرد: مشرکان به‌جای پذیرفتن سخن پیامبر خدا اقدام به تهدید حضرت ابراهیم علیه‌السلام نمودند و همواره در طول تاریخ یکی از حربه‌های مستکبران و کافران در مقابل پیامبران الهی تهدید به قتل و… بوده است.

وی یادآور شد: خداوند حضرت ابراهیم علیه‌السلام را از آتش کافران نجات داد همان‌طور که دیگر پیامبران الهی را از دست مستکبران نجات داده و یکی از صفات خداوند «منجی» می‌باشد.

سخنران حرم بانوی کرامت افزود: در محلی که قرار بود حضرت سوزانده شود جایگاه بزرگی درست کردند تا نمرود و اطرافیان سوخته شدن حضرت را تماشا کنند و منجنیق درست کردند و حتی احدی به این مسئله اعتراضی نداشت.

کارشناس مذهبی تأکید کرد: بر اساس روایت حضرت ابراهیم علیه‌السلام به هنگام پرتاب شدن به سمت آتش دست به دعا برداشته بود و از خداوند نجات به سبب رحمت واسعه درخواست می‌نمود و خداوند نیز حضرت را با سرد نمودن آتش نجات و طبع سوزاندن آتش را از بین برد.

حجت الاسلام رفیعی در ادامه گفت: خداوند چنین قدرتی دارد که بتواند این‌گونه نبی خود را نجات و آتش را بر پیامبر خود تبدیل به گلستان کند.

عضو هیئت‌علمی جامعه المصطفی خاطرنشان کرد: لجاجت وقتی بر انسان حاکم بشود دیگر انسان زیر بار حقیقت نخواهد رفت به همین خاطر وقتی نمرودیان چنین معجزه‌ای را مشاهده نمودند باز لجاجت کرده و سخن حق را نپذیرفتند.

وی اظهار داشت: وقتی‌که حضرت ابراهیم علیه‌السلام از آتش نجات پیدا کرد از دعوت خود دست برنداشت و مجدداً به وظیفه الهی خود عمل نمود.

حجت الاسلام رفیعی تأکید کرد: حضرت ابراهیم علیه‌السلام مجدداً به بت‌های مورد پرستش واقع‌شده اشکال وارد می‌کند و بت‌پرستان را به آتش ابدی و جهنم مخلد وعده می‌دهد و گوشزد می‌کند که در آتش جهنم یاری کننده برای آن‌ها وجود ندارد.

استاد حوزه علمیه یادآور شد: یکی از وعده‌های الهی در قرآن کریم این است که خداوند تمام پیامبران و کسانیکه به پیامبران الهی ایمان بیاورند یاری خواهد نمود و نصرت خود را شامل حال این افراد می‌کند.

وی افزود: نصرت همیشه به معنای پیروز شدن نیست بلکه در حقیقت یاری خداوند یعنی ماندگار شدن ، درخشش یک مکتب در عالم هستی و … که واقعه کربلا و امام حسین علیه‌السلام مصداق بارز یاری شدگان خداوند است و در نصرت الهی نباید سرعت را نگاه کرد بلکه باید آینده را مدنظر داشت و باطن وقایع را مشاهده نمود.

حجت الاسلام رفیعی در پایان گفت: نصرت الهی حالات مختلفی دارد و همیشه به معنای پیروزی فیزیکی نیست بلکه سعادت و شهادت انسان در حقیقت نصرت الهی است و در دین اسلام شهادت پیروزی می‌باشد در حالیکه به‌ظاهر به کشته شدن انسان منجر می‌شود.