حضرت فاطمه؛ قهرمان مبارزه با جریان تحریف
به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حق و حقیقت به دلیل جذابیت ذاتی و مطابقت کامل با فطرت بشری، همواره مورد اشتیاق و توجه انسانها است و جای هیچ تردیدی در گرایش به سمت آن وجود ندارد. در این میان، یک عامل بازدارنده وجود دارد که میتواند بشر را از این مسیر فطری دور نماید و او را از وصول به حقیقت، بازدارد.
«تحریف حقیقت» موضوع بسیار مهم و خطرناکی است که در طول تاریخ بشر، همواره به عنوان یکی از ابزارهای اثرگذار، مورد استفادهی اهل باطل قرار گرفته است و در موارد بسیاری نیز -دست کم در کوتاهمدت- سبب انزوای حق و جولان باطل گردیده است. سرسلسله و بنیانگذار جریان تحریف در طول تاریخ را باید ابلیس دانست که پس از مغضوب و بیآبروشدن در محضر الهی، قسم یاد کرد تا به اغوای مردم بپردازد[۱] و اغوا -در واقع- همان تحریف حقیقت است که با ایجاد اختلال در دستگاه عقل و فطرت، به صورتها و شکلهای مختلفی سعی میکند تا دستگاه محاسباتی افراد جامعه را در تشخیص حق و زیباییهای آن، مختل و باطل را در پیش چشم ما زیبا و درست، جلوه دهد.
این حرکت خزنده و خطرناک پس از رحلت پیامبر اعظم (ص) با تمام قوا به میدان آمد و سعی کرد تا موضوع امامت و جانشینی آن حضرت(ص) را که بارها بر آن تصریح و تأکید شده بود، دستخوش تحریف نماید. عناصر این تحریف خطرناک، با ایجاد فضایی پر از رعب و وحشت -که براساس مفاهیم عصر کنونی، میتوان آن را یک کودتا نامید- و با زیرپا گذاشتن تمام سفارشهای انجام شده -مخصوصاً آنچه در هجده ذیالحجه سال دهم هجری در غدیر خم انجام شد- تلاش کردند تا نصب و تعیین الهیِ امام معصوم که شعبه و شعاعی از ولایت پروردگار برای هدایت جامعه به سمت سعادت است را تحریف نمایند و آن را به یک امر زمینی و بشری تنزل دهند و از این رهگذر، مانع از درخشش خورشید ولایت در اجتماع شوند.
در این میان، بزرگ بانوی عالم اسلام و برترین زنان دو عالم یعنی حضرت فاطمه زهرا (س) با درک صحیح از این خطر عظیم که ممکن بود تمام زحمات انبیاء در طول تاریخ و نیز تلاشهای طاقتفرسای پیامبر اعظم (ص) را بر باد دهد، وارد میدان مبارزه شد و با وجود غربت و تنهایی کامل و حتی به قیمت جان پاک و مطهر خود، اجازه ندهد تا اهداف شوم اهالی سقیفه به بار بنشیند و مسیر نورانی ولایت از دسترس حقیقتطلبان تاریخ، دور بماند.
در ماجرای حمله به خانهی امیرالمومنین (ع)، آتشزدن درب و ورود بدون اجازه به داخل خانه، این فاطمه زهرا (س) بود که برای اتمام حجت با تاریخ به پشت درب رفت و مهاجمان را از حمله به خانهای با آن قداست، برحذر داشت. جایگاه باعظمت حضرت زهرا (س) در میان مسلمانان از امور قطعی و یقینی است و آن حضرت(س) با توجه به همین واقعیت، پشت درب خانه رفت تا حمایت کامل خود را از حضرت علی (ع) به همه اعلام کند، چون حرف عناصر حملهکننده این بود که علی (ع) باید برای بیعت با خلیفه به مسجد بیاید، اما این درخواست ناصواب، با مخالفت اهلبیت (ع) مواجه شد تا جریان تحریف، نتواند اهداف شوم خود را در فریب و انحراف جامعه، محقق نماید.
البته وقاحت و جسارت هجومآورندگان به اندازهای زیاد بود که نه تنها به امر دختر رسول خدا (ص) مبنی بر عدم ورود بیاجازه، توجهی نکردند بلکه با آتش و ضرب لگد بر درب، جسارت را به اوج رساندند و موجب آسیب جدی آن بزرگوار (س) شدند. حتی اگر آن خانه را یک خانهی عادی میدانستند بنا بر دستور قرآن در آیهی ۲۸ از سورهی نور، نباید بدون اجازه وارد میشدند؛[۲] چه رسد به اینکه آن خانه، بر اساس آیهی ۳۶ از سورهی نور، خانهی ویژهای بود[۳] که بنا بر تصریح قرآن، نباید بدون اجازه به آن وارد میشدند.[۴] همین حرکت شجاعانه از سوی حضرت فاطمه (علیهاالسلام) سبب شد تا در طول تاریخ و امروز، همه بدانند که آن حضرت، با آن چه در ماجرای جانشینی پیامبر (ص) رخ داد، موافق نبود و آن را قبول نداشت.
عدم رضایت تنها یادگار پیامبر اعظم (ص) از آن دو نفر نیز از موضوعاتی است که در مقابله با جریان تحریف و روکردن دست مخالفان حقیقت، انجام گرفت و در منابعی مثل کتاب صحیح بخاری -که از معتبرترین کتب نزد اهل سنت است- به صراحت، بیان شده است.[۵] با این وجود و با علم به اینکه رضایت حضرت فاطمه (س) مساوی با رضایت خداوند و عدم رضایت ایشان، برابر با عدم رضایت پروردگار است، این نکته بر همگان آشکار میشود که عناصر فعال در ماجرای سقیفه و جانشینی پیامبر (ص) مورد غضب آن بانوی بزرگ بودند و همین حقیقت، برای زدودن گرد تحریف از آینهی شفاف حقیقت، کفایت میکند و طالبان حقیقت را بس است.
بندهای مهم وصیت حضرت فاطمه (س) در اینکه نباید آن افراد، در تشییع بدن مطهر ایشان شرکت کنند و نیز مخفیبودن قبر آن حورای انسیه (س) نیز دقیقاً در راستای مقابله با جریان تحریف صورت گرفت تا بر جهانیان ثابت کند که غاصبان حکومت، صلاحیت حضور در مراسم تشییع و اقامهی نماز بر پیکر آن بزرگوار را نداشتند تا این سوال مهم برای آیندگان، مطرح شود که اگر کسی که بر مسند پیامبر (ص) نشست واقعاً صاحب صلاحیت بود و امام زمان خود به حساب میآمد، پس چرا حضرت فاطمه (س) حاضر نشد او بر پیکرش نماز بگذارد و در مراسم تشییع، حاضر شود؟[۶]
این موارد، تنها گوشهای از اقدامات سرور و سرآمد زنان در طول تاریخ است که باید او را «پرچمدار و قهرمان مبارزه با جریان تحریف» نامید که برای دفاع از حق و مقابله با تحریف انجام گرفت تا جویندگان صراط مستقیم الهی، راهی برای کسب واقعیت داشته باشند و دست عناصر تحریف از پایمالکردن حق، کوتاه و ناکام بماند.
در روزگار کنونی که جریان تحریف، دوباره به کار افتاده تا با وارونهکردن حقایق و ایجاد خطا در محاسبات عقلی و فطری مردم، اغراض شوم خود را محقق سازد، بر پیروان آن بانوی بزرگ لازم است تا با تأسی به مسلک نورانی ایشان، به روشنگری مداوم و فراگیر در جهت تبیین حقیقت بپردازند و مانع از تحریف حقایق گردند که اگر انشاءالله چنین شود شاهد فروپاشی نقشهها و نیرنگهای دشمنان علیه ملت ایران خواهیم بود.
نویسنده: حجت الاسلام رضا رستمی، کارشناس سطوح عالی حوزه علمیه قم
پینوشت ها:
[۱] قالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِین» (قران کریم، سورهی صاد، آیهی ۸۲)
[۲] فَإِن لَّمْ تجَِدُواْ فِیهَا أَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتیَ یُؤْذَنَ لَکمُ ْ وَإِن قِیلَ لَکُمُ ارْجِعُواْ فَارْجِعُواْ هُوَ أَزْکیَ لَکُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیم»، ترجمه: و اگر در خانه، کسى را نیافتید، داخل مشوید تا شما را رخصت دهند. و اگر گویند: بازگردید؛ بازگردید. این برایتان پاکیزهتر است. و خدا به هر کارى که مىکنید آگاه است.
[۳] فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ و یُسَبِّحُ لَهُ و فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْأَصَالِ.» ترجمه: آن نور در خانههایى است که خدا رخصت داد ارجمندش دارند و نامش در آنجا یاد شود و او را هر بامداد و شبانگاه تسبیح گویند.
[۴] یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لاتَدْخُلُواْ بُیُوتَ النَّبِیِ ّ إِلا أَن یُؤْذَنَ لَکُمْ» (احزاب/۵۴)
[۵] فَغَضِبَتْ فَاطِمَهُ بِنْتُ رسول اللَّهِ صلی الله علیه وسلم فَهَجَرَتْ أَبَا بَکْرٍ فلم تَزَلْ مُهَاجِرَتَهُ حتی تُوُفِّیَتْ.» ترجمه: فاطمه دختر رسول خدا از ابوبکر ناراحت و از وی روی گردان شد و این ناراحتی ادامه داشت تا از دنیا رفت. ( صحیح البخاری، ج ۳، ص ۱۱۲۶، ح۲۹۲۶ )
[۶]وَعَاشَتْ بَعْدَ النبی صلی الله علیه وسلم سِتَّهَ أَشْهُرٍ فلما تُوُفِّیَتْ دَفَنَهَا زَوْجُهَا عَلِیٌّ لَیْلًا ولم یُؤْذِنْ بها أَبَا بَکْرٍ وَصَلَّی علیها» ترجمه فاطمه پس از رسول خدا شش ماه زنده بود و چون از دنیا رفت همسرش علی شبانه او را دفن کرد و به ابوبکر خبر نداد و خودش بر بدن فاطمه نماز خواند. (صحیح البخاری، ج ۴، ص ۱۵۴۹، ح ۳۹۹۸)
/1350/د101/ف