آیت الله جوادی آملی عنوان کرد؛
وجوب حرکت برای اعتلای دین/ شهید مطهری عقل و نقل را به خدمت وحی درآورد
حضرت آیت الله جوادی آملی تأکید کرد که بر اساس آیه شریفه «لیظهره علی الدین کله» موظفیم دین اسلام را با جهان دانایی، جهان دارایی و جهان آرایی جهانی کنیم.
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جوادی آملی استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم امشب در پیامی تصویری به مراسم افتتاحیه همایش بین المللی «باز اندیشی آرای استاد مطهری در مواجهه با مسائل روز» که به صورت مجازی برگزار شد، به تبیین ابعاد مختلف شخصیت شهید مطهری پرداخت و گفت: اکنون یک قرن است که این بزرگ متألهِ شهید و حکیم به دنیا آمده و یک دنیا را در حد خود روشن کرده است.
وی با اشاره به اینکه شهید مطهری ابزار عقلی و نقلی را به خدمت وحی در آورد، ادامه داد: بیش از یک ربع قرن است که از شهادت این بزرگوار می گذرد و آثار بیانی و بنانی ایشان ماندگار و تأثیرگذار است.
حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان اینکه شهید مطهری دوران تلمذ، تعلیم و تألیفش را به درستی گذراند، ابراز کرد: وقتی وارد حوزه علمیه قم شد رجال الهی بزرگی وجود داشتند که هر کدام در حد خود جلوه خدای متعال بودند؛ ایشان فقاهت و اصول و علوم نقلی را از مکتب بزرگانی همچون آیت الله بروجردی و امام راحل فرا گرفت.
مفسر برجسته قرآن کریم عنوان کرد: همه اندیشمندان در برابر قرآن کریم و عترت و علوم وحیانی دارای سه وظیفه جهان دانی، جهان داری و جهان آرایی هستند؛ برای اجرای این اصول، انسان به عنوان خلیفه الهی در زمین خلق شد و باید دانست که این اصول سه گانه هیچگاه تغییر نمی کند.
وی اظهار داشت: این عناصر سه گانه در هر زمان و در هر زمینی وجود داشته و دارد، از این جهت قرآن کریم دارای پیام های جهانی، منطقه ای و ملی و محلی است.
حضرت آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: محصول اتاق فکر جاهلیت این بود که بگوید هیچ وحی و رسالتی وجود ندارد و قرآن نوعی سخن بشری است، در حالی که قرآن کریم برنامه بشری آورد که در هر زمان و مکان قابل اجرا است.
استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با اشاره به آیه شریفه «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»، شهید مطهری را مصداق بارز این آیه شریفه دانست و بیان کرد: ممکن است شکل مسائل عوض شود، اما محتوای دین فطری و تغییر ناپذیر است.
وی معانی و ابعاد مختلف حیات و ممات از دیدگاه آیات قرآن کریم را مورد توجه قرار داد و تأکید کرد: برخی در عین اینکه زنده هستند، اما چون از معارف الهی بی بهره اند دارای نوعی مرگ هستند؛ کسانی که «الست بربکم» را مورد نسیان قرار داده اند و تنها به فکر خود بسنده کرده و از مائده قرآن و اهل بیت(ع) استفاده نمی کنند، در حقیقت یک جنازه عمودی هستند؛ در مقابل این افراد، شهدا هستند که هم در حیات و هم در ممات خود زنده اند و برای دیگران نیز رهنمودی دارند.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به آیه شریفه «لیظهره علی الدین کله» و با بیان اینکه بر اساس این آیه شریفه ما موظفیم دین اسلام را با جهان دانایی، جهان دارایی و جهان آرایی جهانی کنیم، گفت: ما باید مبانی دینی را روی قله جهان در هر عصر و زمان نصب کنیم زیرا اصول زندگی انسان از صدر تا انتها یکی بوده و تغییر ناپذیر است.
وی با تشریح مباحثی درباره آخرت، بهشت و جهنم ابراز کرد: انسان هایی جهنمی می شوند که در زندگی خود اختلاس کرده، نجومی بگیر باشند و حق مردم را رعایت نکنند؛ در آخرت که هیزم وجود ندارد که با آن جهنم را داغ کنند، از این رو با توجه به آیات قرآن کریم، محتکران، اختلاس گران، ظالمان، جنگ افروزان، مستکبران و نجومی بگیران هستند که هیزم جهنم را تشکیل می دهند.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به روایت شریف «الاسلام یعلوا و لا یعلی علیه» و با بیان اینکه این روایت نورانی، خبر در مقام انشاء است، مراد از این روایت را وجوب حرکت در راستای اعتلای اسلام دانست و گفت: اسلام را بدون درس خواندن و فقه و اصول و فلسفه و علوم دیگر نمی توان بالا برد، از این رو باید با سایر مکاتب و اندیشه های جهان آشنا شویم تا بتوانیم در راستای جهانی سازی و اعتلای اسلام حرکت کنیم.
وی بر ضرورت الگوپذیری از بزرگانی همچون شهید مطهری و شهید سلیمانی تأکید و تصریح کرد: بر ما واجب است که در حوزه و دانشگاه، دین اسلام را جهانی کنیم و این موضوع مبتنی بر آن است که سایر مکاتب را بدانیم و تا آنها را ندانسته ایم سخن نگوییم./841/پ202/ب1
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
زاهری
۱۳ بهمن ۱۳۹۹ - ۱۱:۵۸
تکلیف ما این نیست که بگوییم: «ما گفتیم؛ هر کس می‌خواهد، عمل بکند». این مربوط به این دوره نیست که حکومت به دست مسلمین است؛ دوره‌یی که بار اداره‌ی جامعه بر دوش ماست؛ بخصوص دوره‌یی که دشمن این همه تلاش می‌کند، تا مفاهیم اسلامی را از ذهنها بزداید. تکلیف ما فقط این نیست که حالا مطلبی را گفتیم؛ شد، شد؛ نشد، نشد؛ ما فقط بایستی حرفمان را بزنیم؛ این‌گونه نیست. ما بایستی حرف خود را به دلها برسانیم؛ «و ما علی‌الرّسول الّاالبلاغ»
پاسخ