نماز وسیله تقرب و معراج مؤمن است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله علی جاودان استاد حوزه علمیه، چهارشنبه‌شب در فضای آزاد حسینیه مرحوم شیخ مرتضی زاهد به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: نماز وسیله تقرب است.

وی افزود: کسانی که پاک‌دامن هستند با هر نماز بالا می‌روند و تفاوت هر یک از نمازها را متوجه می‌شوند، نماز معراج مؤمن است.

آیت‌الله جاودان ادامه داد: انسان به هر میزان زحمت می‌کشد به همان مقدار می‌تواند در نماز بالا برود، چنانچه اگر کسی به معراج نرود مقصر کوتاهی خودش است بنابراین انسان در نمازش باید احساس عروج کند؛ معراج از خصائص انسانی پیامبر اکرم(ص) به شمار می‌رود و همه انسان‌ها می‌توانند به آن قسمت که حضرت عروج کردند بروند اما آیا کسی پیدا می‌شود به‌اندازه حضرت زحمت‌کشیده باشد؟

استاد حوزه علمیه با استناد به آیات الهی، عنوان کرد: قرآن کریم می‌فرماید: به‌سوی خدا بالا می‌رود؛ مراد از این آیه آن است که انسان به‌واسطه عقایدش می‌تواند بالا برود؛ انسان دارای اعتقادات متعددی است اما هر اعتقادی او را بالا نمی‌برد.

وی افزود: انسان هرچقدر عقایدش بالا می‌رود اعتقادات او خالص‌تر می‌شود، شکش فرومی‌ریزد و ابهاماتش رفع  می‌شود؛ عمل صالح، عقاید را اوج می‌دهد. واقعیت انسان مربوط به عقاید اوست برای همین هنگام انجام عمل صالح جسم خاکی‌اش در زمین باقی می‌ماند و واقعیت او که روح و عقایدش است بالا می‌رود. علما و بزرگان همواره تلاش می‌کردند عمل قطعی و صحیح انجام دهند.

آیت‌الله جاودان بابیان اینکه مسلمات نماز می‌تواند انسان را به آسمان هفتم برساند، اظهار داشت: انسان با اجتناب از امر حرام و شبهه‌ناک و با انجام اعمال صالح می‌تواند عروج خود را در نماز مشاهده کند و گرفتار وساوس شیطانی نشود.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: اینکه انسان هنگام نماز جز نماز در ذهن او نباشد این معراج است، حقیقت انسان متشکل از عقاید او است که به‌سوی آسمان می‌رود بنابراین عمل صالح ضامن بالا رفتن انسان است.

وی بابیان اینکه امام حسین(ع) احیاگر امربه‌معروف و نهی از منکر هستند، عنوان کرد: حضرت فرمودند من برای امربه‌معروف و نهی از منکر و احیای سنت جدم از مدینه خارج شدم؛ یزید فاسق‌ترین و فاسدترین شخص آن دوران بود که بر مسند پاک‌ترین انسان عالم پیامبر اکرم(ص) تکیه زده بود و مردم او را امام و اطاعتش را واجب می‌دانستند.

آیت‌الله جاودان خاطرنشان کرد: بر همین اساس مردم با اطمینان و یقین به جنگ با امام حسین(ع) رفتند چون ایشان را خارج‌شده از دین و اطاعت از یزید را عین دین‌داری می‌دانستند./813/پ202/ب1