آفت رؤیاپردازی در عرصه‌های فرهنگی / کار بی‌بنیان زمین می‌خورد

دکتر محمدصالح حسین زاده، عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین(ع) در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، با اشاره به اهمیت، نیازمندی‌ها و شیوه‌های کار فرهنگی گفت: رهبر معظم انقلاب در سخنان خود از وضع فرهنگی گله زیادی دارند و حتی گفته‌اند که من از مشکلات فرهنگی خواب به چشمانم نمی‌آید.

وی ادامه داد:‌ ایشان در جای دیگر فرمودند که برای حل معضلات فرهنگی باید برنامه‌های میان مدت و بلند مدت طراحی کنیم، به نظر بنده یکی از مصادیق این صحبت، کار فرهنگی برای سنین نوجوانی است.

عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با بیان اینکه رؤیاپردازی و عدم مواجهه با واقعیت باعث زمین خوردن کارها می‌شود، مجموعه‌های بزرگ از جمله بسیج دانشگاه امام صادق(ع) را درگیر با این مسأله دانست و عنوان کرد: من با مجموعه‌های زیادی سر و کار داشتم از جمله مجموعه استاد عباسی، آقای رائفی‌پور، بسیج دانشجویی امام صادق(ع) و مجموعه‌های کلان دیگر، این مجموعه‌ها علی‌رغم فعالیت خوب و جنب و جوش بالا، یک ایراد اساسی دارند و آن این است که آرمان‌گرای دور از واقعیت‌اند و نگاه بنیادین به مسائل ندارند.

وی ضمن توضیح نگاه بنیادین و درخواست از مبلغان و فعالان فرهنگی برای انجام کار ریشه‌ای و ساختارسازی، اظهار داشت: اگر مجموعه‌ای از ابتدا چند گامی را بردارد و بعضی مسائل را مشخص کند، حتی اگر کادر اولیه مجموعه نیز جدا شدند اصل کار زمین نمی‌ماند.

استاد جامعه شناسی در ادامه بیان گام‌های مهم در کار فرهنگی تصریح کرد:‌ اولا باید برای کار، تعیین استراتژی کرد؛ یعنی باید هدف کلی را مشخص کرده و رأس قله کار قرار دهیم. گام دوم، سیاست گذاری است؛ یعنی مشخص شود که برای رسیدن به آن هدف، نیازمند کسب چه توانمندی‌هایی هستیم.

وی افزود: پس از گذراندن دو گام اول که در حکم ریشه کار می‌باشند، سراغ گام سوم، یعنی برنامه ریزی مناسب می‌رویم؛ برای دست‌یابی به این نکته، باید میدانی عمل کرد و نام کلاس‌ها و برنامه‌ها را برای رسیدن به توانمندی‌ها روی برگه آورد. گام چهارم و آخر، اقدام مناسب است؛ این گام فقط اجرایی است و نیاز به تئوری ندارد.

حسین‌ زاده بهترین زمان برای کار فرهنگی را سن نوجوانی دانست و اظهار داشت: حضرت آقا در توضیح بصیرت می‌فرمایند بصیرت یعنی مالک اشتر که با وجود فاصله مکانی از امیرالمومنین علی (ع) تشخیص می‌دهد که امام چه می‌خواهد، این ریزبینی در سن نوجوانی بیشتر است و اصلا زمان دستیابی به بصیرت، همین سن است.

وی در پایان گفت:‌ بنده چهار توانمندی را برای نوجوان ذکر می‌کنم که در تحصیل این بصیرت به او کمک می‌کند؛ قدرت دیدن، قوت تفکر و بینش، توان تجزیه و تحلیل مسائل و در آخر، توانمندی انتخاب راه حل مناسب که این چهار توانمندی، باید در صدر فعالیت‌های مجموعه‌های فرهنگی قرار بگیرد./882/ت302/ف