هندوانه کیلویی 550 تومان!
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، «بیا و ببر. هندوانه، کیلویی ۵۵۰ تومان.» این جملهای بود که میوهفروش محلهیمان فریاد میزد. مردم هم شتابان به مغازهاش میرفتند و دوتا دوتا میخریدند و خوشحال و راضی به سوی خانه میبردند. مغازهدار هم با دمش گردو میشکست و احتمالا داشت کامیون دوم و سوم را سفارش میداد.
ارزانی هندوانه بیش از همه، مردم هندوانهخور را شادمان میکند. اما هیچ کس به مظلومیت کشاورزان بینوا توجهی نمیکند؛ کسانی که در ایران جزء ستمدیدهترین اقشارند و دندان طمع دلالان، پیکر معیشتشان را تکه و پاره کرده و آتش سودجوییشان، خرمن رفاهشان را سوزانده است. آیا تاکنون با خود فکر کردهایم هندوانهای که ۵۰۰ تومان به دست ما میرسد به چه قیمتی از کشاورز خریداری شده است؟ در بدترین حالت برای دلال و بهترین حالت برای زارع احتمالا ۱۰۰ تومان! حال با یک حساب سرانگشتی میتوان دریافت چه بر سر کشاورز مظلوم آمده است! هزینهی آب، اجارهی زمین، کود، سم، کارگر و سایر هزینههای کشت را وقتی روی هم بگذاریم درخواهیم یافت در آخر کار نه تنها چیزی برای کشاورز نمیماند بلکه از جیب خالیاش هم باید هزینه کند تا سفرهی مهمانی ما، طعم شیرین هندوانه سرخ و آبدار را بچشد!
سالهاست که این درد نظام کشاورزی ماست. زحمتش را کشاورز میکشد و عایدیاش در جیب دلال مینشیند و غصه آنجاست که این موضوع بیشتر محصولات کشاورزی را و به خصوص میوهها را شامل میشود. مثلا همین هندوانهای که در بالا اشاره شد برای تولید آن در هر هکتار بالای ده میلیون تومان سرمایه نیاز است. حال به این رقم هزینهی کارگر و ماشین را هم اضافه کنید. طبیعی است که وقتی این اتفاق میافتد کشاورز ترجیح میدهد زمینش را اگر در منطقهی خوش آب و هوایی باشد به دلال میلیاردر پایتخت نشین بفروشد تا کاخ هوا کند و اگر در منطقهی خشک باشد کاسهی چه کنم چه کنم دست بگیرد و در انتظار گشایشی از سوی دولت گشایشگر تدبیر و امید بنشیند!
روی دیگر این بیتدبیری، کاهش آمار کشاورزان است. بیتوجهی به معاش کشاورز در سالهای گذشته، زارعان بسیاری را به ترک کشت و مهاجرت به سوی شهرها وادار کرده است و اگر این روند ادامه یابد حتما تبعات بد جمعیتی برای کشور خواهد داشت؛ چه آن که کشاورزان، تولید کنندگان غذای مردماند و هر قدر که از شمار آنان کاسته شود در واقع از آمار تولیدگران کم و به عدد مصرفکنندگان اضافه شده است؛ امری که میتواند مایهی وابستگی غذایی کشور به خارج شود و پیامدهای فاجعهبار امنیتی به همراه داشته باشد.
اگر آقایانِ مسئول نخواهند چارهای برای زندگی پر درد و رنج کشاورزان این مملکت بیاندیشند، زارعان دیگر انگیزهای برای ادامهی کار مقدس زراعت نخواهند داشت و این یعنی بیچارگی آنها در تامین معاش و درماندگی کشور در تامین غذا! حال برویم و حال هندوانهی ۵۵۰ تومانیمان را ببریم!/918/ی703/س
علی بهاری