درنگی بر سخنان اخیر آیت الله جوادی آملی
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، هفته گذشته کتاب تحریر الاصول اثر ارزشمند آیت الله جوادی آملی رونمایی شد. ایشان از پرکارترین علمای حوزه شیعه است و در تفسیر و فلسفه و اخلاق و سیاست آثار متعددی از ایشان به چاپ رسیده است.
آیت الله جوادی عالم برجسته شیعه از شاگردان خاص علامه طباطبایی(ره) و امام خمینی(ره) است که در معقول و منقول صاحب کرسی درس و بحث است.
ایشان در مراسم رونمایی از کتاب اصولی خود بیاناتی عالمانه و راهبردی در باب تولید علم بیان داشتند که اهمیت و عمق مطالب موجب شد بخشهایی از این سخنان نادیده باقی بماند.
ایشان در ابتدای سخنان خود در بیان تأخیر انتشار کتاب تحریر الاصول نکاتی نغز عنوان داشته است که سرشار از ارزشهای اخلاقی متعالی است که نشان میهد یک انسان وارسته و یک عالم عامل چطور بیش از 60 سال سالم و با تحفظ زیست کرده و در جهاد اکبر با نفس موفق بوده است و پس از سالها مجاهده کبیر این گونه با طمانینه از بریده شدن و دل کندن از مقام و شکوه علمی سخن می گوید:
«کتابي که ملاحظه ميفرماييد، اين تقريباً برای 63 سال قبل است و مدتها بود که براي چاپ آماده بود؛ ولي فکر ميکرديم که خيال ما را در بر بگيرد. اکنون ديديم که وقت رفتن است و چيزي براي ما ـ خدا را شکر ـ گيرندگي ندارد، اجازه چاپ داديم. تا آن وقت که قدري ميانسال بوديم و قدري خيال ميکرديم که مثلاً در عُظمی و اعظم خبري هست، اجازه نداديم؛ اما الآن که واقع وقت رفتن است، ديديم که هيچ ـ به نحو سالبه کليه ـ هيچ اثري از اين القاب و کرامات نيست، گفتيم مجاز به چاپ کردن اين اثر هستيد. اين سرّ تأخير چاپ کتاب شصت سال قبل است. سالهاي قبل ممکن بود که انسان از اين بذله و از اين طنز لذت ببرد، اما الآن خدا را شکر که هيچ اثري در ما نميگذارد.»
خواندن این فقرات از سخنان ایشان چنان انسان را تحت تأثیر می دهد که او را دچار وجد و حیرت میکند!
چه بسیارند افرادی که دلبسته القاب و عناوین علمی و مقامی هستند و با بالا رفتن سن، وقتی دستشان از مال و قدرت جسمی کوتاه می شود بزرگی و مجد خود را پس این القاب و به تعبیر آیت الله جوادی، بذله گویی ها می یابند.
در کلام حضرت استاد جوادی آملی، سخن از رفتن آمده است این بدان معناست باور ایشان به مرگ و فناپذیری دنیا و عناوین اعتباری آن به عین الیقین بدل شده است و برای کسی که سالها در عرفان و توحید غور و خوض نموده است چنین سخنی حاکی از آن است که از عرفان نظری عبور کرده است که عمل عرفانی در او نهادینه شده است، به گونه ای که با اتقان و استحکام ادعا می کند اینک القاب هیچ اثری در قلب او نمی گذارد.
امروزه شهرت و لذت از مدح و تمجید و دیده شدن در بین مردم نقل هر محفل و صفحات مجازی است و این گونه رفتارها و فرار از مشهور شدن در نایابی است که مع الاسف در انبوه اطلاعات مورد غفلت قرار می گیرد.
این سخنان عالمانه و متواضعانه آیت الله جوادی را هر طلبه و واعظ و عالمی باید هر چند روز یک بار مرور کند تا در جانش رسوب نماید و بداند به مقام رسیدن در مقام را ندیدن است و تلاش برای رسیدن به عناوین ظاهری انسان را از حقیقت عظمت دور خواهد کرد./ی704/س
مهدی عامری