محاسبات غلط !
به گزارش خبرگزاری رسا، مقارن با نزدیک شدن موج دوم تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان و طرف‌های تجاری تهران که هدف از آن، آشکارا تقابل و براندازی موهوم جمهوری اسلامی است، تحولاتی راهبردی شکل‌گرفته است که تحقق کامل آنچه در اردوگاه غرب طراحی‌شده را با مشکلات جدی مواجه ساخته است.
تأکید کشورهای متحد ایران اسلامی ازجمله چین، ترکیه، روسیه و هند که از مشتریان قدیمی نفت و گاز ایران به شمار می‌آیند، در کنار تحرکات و رایزنی‌های دیپلماتیک و افزایش اعتراض کشورها به تحریم‌های یک‌جانبه و وحشیانه آمریکا علیه جمهوری اسلامی، نشان از شکست کاخ سفید در قماری دارد که از پیش هم بازنده آن بود. هم‌پیمانان ایران در آسیا و غرب این منطقه، علاقه وافری به گسترش مراودات تجاری با کشورمان دارند که سرمایه‌گذاری چین در بندرسازی، مشارکت پاکستان در طرح‌های مشترک با ایران، تمایل عراق و روسیه به گسترش صادرات و واردات، بازی کشورهای بریده از عربستان همچون قطر در پازل اقتصادی ایران و نظایر آن، از ناکامی قطعی واشنگتن در معرکه تحریم‌ها حکایت دارد.
آمریکایی‌ها به‌صراحت اعلام کرده‌اند که هدف آن‌ها از بازگرداندن تحریم‌ها و به صفر رساندن صادرات نفت ایران، تغییر رفتار – بخوانید رؤیای غیرقابل‌تعبیر براندازی نظام اسلامی – و مشخصاً عدول کشورمان از برنامه موشکی و اقتدار منطقه‌ای است ولی واقعیت هایی وجود دارد که یانکی‌ها باید آن‌ها را بازخوانی کنند.
1. «الیزابت روزنبرگ» و «پیتر ایی. هارل» که به ترتیب، در سمت مشاور ارشد حوزه تحریم‌ها در وزارت خزانه‌داری آمریکا بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ و معاون تحریم‌ها و تهدیدات مالی در اداره امور اقتصادی وزارت کشور آمریکا بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ حضور داشتند، سال گذشته طی یادداشتی تحلیلی در نشریه فارین‌پالیسی با عنوان «استفاده ترامپ از تحریم‌ها ممکن است ناپایدار باشد»، به موارد بسیار قابل‌اعتنایی اشاره کردند که نقش بسیار مهمی در عدم تأثیرگذاری تحریم‌ها ایفا می‌کنند. این دو مقام ارشد و اسبق آمریکایی با اشاره به همراهی نکردن شرکا و متحدین آمریکا ازجمله کشورهای اروپایی و آسیایی در تشدید فشارهای اقتصادی علیه ایران نوشتند: «اولین نشانه این است که استفاده تند و شدید ترامپ از تحریم‌ها، به تضعیف همکاری واشنگتن با متحدانش منجر شده است. واقعیت این است که تحریم‌های آمریکا زمانی تأثیر قوی دارند که متحدین کاخ سفید، فشارهای موازی و هماهنگ‌شده‌ای اعمال کنند که در حال حاضر، اثری از این همراهی دیده نمی‌شود.»
بنابراین، اقدام یک‌جانبه و عدم‌همکاری متحدین آمریکا یکی از عواملی است که باعث کندی چاقوی تحریم‌ها می‌شود و این در حالی است که شرکا و متحدین واشنگتن از خریداران عمده نفت ایران هستند. از سوی دیگر، شاهدیم که اروپا هر چند در ظاهر، تحریم‌های ضدایرانی را تقبیح کرده و اعلام کرده است که هم‌زمان با اجراشدن تحریم‌های نفتی ایران، ساز و کاری برای تسهیل در مبادلات تجاری با کشورمان را عملیاتی خواهد کرد. این اتفاق، جدای از ساز مخالف کشورهای متحد آمریکا در برابر تحریم‌هاست که در جلسه اخیر شورای امنیت سازمان ملل دیده شد. به‌عنوان نمونه، «اوو مورالس»، رئیس‌جمهور بولیوی در سخنانی در شورای امنیت که به ریاست ترامپ برگزار شد، به اقدامات ضدایرانی آمریکا نقبی زد و گفت: «آمریکا چندین سال پیش، کودتا علیه دولت منتخبی در ایران انجام داد که در پی ملی کردن صنعت نفت خودش بود؛ اکنون نیز که ایران کنترل منابع خودش را به دست گرفته آمریکا در حال فشار بر تهران است.»
2. آمریکا مدعی است که با استفاده از سیستم پیام‌رسان مالی سوئیفت، می‌تواند مانع انتقال درآمد‌های نفتی ایران شود و از طرفی، بانک‌ها، مؤسسات مالی و شرکت‌هایی که با ایران کار می‌کنند را شناسایی کرده و آن‌ها را با جریمه و تحریم، تنبیه کند. بسیاری از کشورهای دنیا به دلایل متعددی که ارتباطی به تحریم‌ها ندارد، سال‌هاست از سیستم‌های پیام‌رسان مالی مستقل از سوئیفت استفاده می‌کنند و طی سال‌های اخیر نیز استفاده از فناوری‌های مالی نوین رونق یافته است. براین اساس، بسیاری از کارشناسان معتقدند که راهکار‌های مؤثر دور زدن تحریم‌های آمریکا، عبارت‌اند از استفاده از فناور‌های مالی نوین، سیستم پیام‌رسان مالی مستقل، پیمان‌های پولی دوجانبه و چندجانبه برای بی‌نیاز شدن از ارز و سیستم پیام‌رسان مالی آمریکا و با توجه به آمادگی کشورهای منطقه برای حذف دلار از تبادلات تجاری، این موارد، بزرگ‌ترین چالش‌ها برای کارآمدی تحریم‌های رئیس‌جمهور متوهم آمریکا به شمار می‌آیند.
3. تردیدی وجود ندارد که عربستان و دیگر کشورهای تولیدکننده نفت نمی‌توانند تولید خود را به حدی افزایش دهند که حدود دو میلیون و 500 هزار بشکه نفت ایران را جبران کند. در جریان تحریم‌های گذشته نفتی که به کاهش نسبی صادرات جمهوری اسلامی منجر شد، کشورمان به‌خوبی آن مقطع را پشت سر گذاشت و در دور جدید تحریم‌های نفتی که از نیمه آبان اجرایی می‌شوند، پیش‌بینی می‌شود که حداکثر 500 هزار بشکه در روز از سبد نفتی ایران از بازار حذف شود. واشنگتن حتی در جریان جنگ تحمیلی در حمایت از صدام هم نتوانست در جنگ نفت‌کش‌ها، صادرات نفت ایران را به صفر برساند، حالا که همه شواهد و قرائن، از فروپاشی پیش از موعد سازه تحریم‌ها حکایت دارند.
4. حتی اگر تحریم‌ها با این موانع جدی اجرا شوند، آمریکایی‌ها با ممانعت عبور و مرور نفت از تنگه هرمز توسط نیروهای نظامی ایران چه خواهند کرد ؟! فرماندهان پنتاگون حتماً به خاطر دارند که دو سال پیش، سوپر کماندوهای آمریکایی در خلیج‌فارس برای اولین بار در طول تاریخ در برابر نیروهای سپاه پاسداران زانوزده و به اسارت درآمدند. یازده سال پیش هم همین بلا بر سر نیروهای انگلیسی آمد و مقامات وقت این کشور را به تقلا برای آزادی پرسنل گشت دریایی خود انداخت. این در حالی است که سال گذشته، دفتر اطلاعات دریایی آمریکا طی گزارشی، راهبرد دریایی سپاه را بر پایه «سرعت»، «تعداد» و «دوام» ارزیابی و تأکید کرده بود: «سپاه توانسته با کشتی‌های تندرو و موشک‌های کروز و بالستیک و مین‌های ضدکشتی جدید به چنان قدرتی دست یابد که در مناطق عملیاتی خلیج‌فارس و تنگه هرمز قوی‌تر از گذشته عمل کند». مقامات نظامی آمریکا هم در طول ماه‌های اخیر هرچند در یک فضاسازی روانی ادعا کرده بودند که از تنگه هرمز محافظت می‌کنند، اما اذعان کردند: «ایران توانایی بستن تنگه هرمز را در کوتاه‌مدت دارد، اما اگر تنگه هرمز بسته شود، باز کردن آن یک فرایند زمان‌بر و طولانی و پرهزینه خواهد بود»!
با رصد روند تحولات و موانعی که از حیث مخالفت‌های گسترده در مقابل سیاست‌های تحریمی ایران اسلامی وجود دارد، می‌توان به این جمع‌بندی رسید که آمریکایی‌ها خود متوجه عدم توفیق و کارایی سیاست فشار علیه کشورمان شده‌اند و برای جبران مافات، به تحرکات نمایشی، همچون تشکیل «گروه ویژه اقدام علیه ایران» به ریاست «برایان هوک» روی آورده‌اند؛ اقدامی که سرانجامی بهتر از تحریم‌های عقیم مانده نخواهد داشت. /۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: حمایت