خداوند امام حسین را معیار سعادت و شقاوت انسان‌ها قرار داد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین انصاریان استاد و مفسر قرآن کریم، امروز در حسینیه هدایت، گفت: 57 سالی که حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در این دنیای خاکی عمر کردند به تعبیر و تاویل قرآن کریم همچون قمر این خاک در پرتوی شمس وجود پیامبراکرم(ص) بودند.
وی افزود: مسائل مهمی از شعاع نور وجودی این بزرگان به یادگار مانده که اگر هر مرد و زنی از این فرهنگ به جای مانده پیروی کند به طور یقین سعادت دنیا و آخرت نصیب او می‌شود.
حجت الاسلام والمسلمین انصاریان با استناد به روایتی از رسول خدا(ص) مبنی براینکه اگر همه امت بخواهند می‌توانند از طریق حسین به قله خوشبختی برسند، ابراز کرد: اگر کسی به این خوشبختی پشت پا بزند ظلم عظیمی در حق خود انجام داده است قرآن کریم زمانی که مردم عالم را تقسیم می‌کند می‌فرماید: گروهی ستمکار به خودشان هستند؛ و کسانی که امام حسین(ع) را کنار بگذارند جزء این دسته افراد هستند.
استاد حوزه علمیه درباره سعادت و شقاوت، اظهار داشت: براساس آیات قرآن کریم عامل اصلی بدبختی انسان خود فرد است و کسی عامل شقی شدن او نیست برای همین جای انسان شقی دوزخ است و انسان سعادتمند به تنهایی قدرت رسیدن به سعادت را ندارد و خداوند است که او را به سعادت می‌رساند؛ بنابراین براساس فرمایش حضرت رسول(ص) خداوند امام حسین(ع) را وسیله سعادت بشر قرار داده است.
وی با بیان اینکه اگر خداوند خاک را تبدیل به یک موجود زنده کرد و اسم آن را انسان گذاشت به خاطر آن بوده که می‌خواست یک ظرف برای یک مظروفی که بالاتر از آن وجود نداشت تحت عنوان معرفت الله درست کند، اظهار داشت: کسی نمی‌تواند انسان را قیمت گذاری کند حتی ملائکه نیز قادر نبودند مقام علمی را که خداوند به انسان داده بود درک کنند؛ خداوند امام حسین(ع) را ظرف معرفتی خود قرار داد.
حجت الاسلام والمسلمین انصاریان ادامه داد: هدف پروردگار این بود که انسان را به عشق خودش برساند و جلسه انسی بین انسان و خودش برگزار کند. انسان در این عالم باید بداند به چه چیزی معرفت دارد کسانی که تنها به مواهب دنیوی معرفت یافتند و با دلار و طلا انس گرفتند و خداوند را از زندگی خود حذف کردند گرفتار یزیدیان و فرعونیان زمان شدند.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه خدا انسان را خلق کرد تا به مقام محبت خداوند برسد، گفت: انسان باید حرکت خود را ارزیابی کند تا مبادا به جای عرش به سوی فرش حرکت کند. همه معشوقان و محبوبان عالم دنیا در ابتدا و در وسط راه انسان را رها می‌کنند و تنها معشوقی که تا ابد همراه انسان می‌ماند تنها خداوند متعال است./813/پ۲۰۲/ب۱