با علی در بدر بودن شرط نیست

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا،‌ بین 12 ماه قمری، ذی الحجه را به جد می توان ماه اهل بیت علیهم السلام نامید. چه زیباست ذی الحجه، ماهی که اول و وسط و آخرش منقش به زیباترین نام های الهی شده است.

اولین روز ماه ازدواج آسمانی امیرمومنان و حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام، سوم آن ابلاغ سوره برائت توسط امیرمومنان علیه السلام،‌ خروج امام حسین علیه السلام از مکه به طرف کربلا، شهادت امام محمدباقر علیه السلام، میلاد امام هادی علیه السلام،‌ عید قربان، معجزه شق القمر، عیدسراسر نور غدیر،‌ بیعت مردم در جریان خلافت امیرمومنان علیه السلام،‌ روز مباهله، حاتم بخشی امیرمومنان علیه السلام و نزول سوره مبارکه دهر در فضیلت امیرمومنان و خاندان اطهرش علیهم السلام در و گوهر این ماه شریف اند.

ماه اکمال دین، ماه اتمام نعمت، ماه منت خدا بر جهانیان، همه و همه افتخارش نصیب ذی الحجه شد.

از اتفاقات تاریخی این ماه بگذریم، روی سخن با حادثه مهم و جاودانه ای است که اگر نبود، دین کامل نبود. اگر ابلاغ نمی شد، زحمت این همه سال، رسالت نبی اعظم علیه و آله السلام کامل نمی گشت. ورای عید بودن غدیر، باید سری به قضایای پیرامونی آن زد تا بهتر، متوجه شد که برای ورود به عرصه ولایتمداری باید دو کار مهم را انجام داد.

این ماه به ما یاد می دهد که اگر می خواهی ولایت مدار شوی، باید چهل روز برای خدا خالص شوی، کور طور و نماز ده روز اول ذی الحجه یادآور پیام مهمی است. اگر بخواهی علی مدار شوی، باید پاک باشی و در عرفه خود را برای خدا خالص کرده و توبه کنی.

با آب توبه که پاک شدی باید نفست را برای خدا قربانی کنی تا محرم راز شوی. آن موقع است که می توانی با علی (علیه السلام) بیعت کنی و دم از شیعه بودنش بزنی.

و این تازه اول ماجرا است. چقدر چینش ماه ها جذاب و با معنا است. اول ولایت را که در ذی الحجه پذیرفتی باید آماده قربانگاه محرم شوی. از یاعلی گفتن صرف، تا باعلی بودن مطلق، باید جان بکنی! دروازه محرم، عیدغدیر است. غدیری نشوی عاشورایی نیستی!

غدیر باید از زاویه ای دیگر تحلیل و تجلیل شود. همه می دانیم که در این روز چه اتفاق مبارکی افتاد اما پشت پرده هایی که نمی خواستند این روز تاریخی رقم بخورد چه بود؟ حتی در غدیر چه اتفاق هایی افتاد که در نقل محافل کمتر از آن یاد می شود؟

چینش الهی این ماه ها، نوید این را می دهد که اگر بخواهی می شود! اگر با آل علی همراه شوی می توانی تا آخر بمانی. اگر اولین ماه قمری خونین است اما آخرین ماهش نورانی است. بعد از هر سختی دو راحتی است و خدا هیچ وقت از وعده اش تخلف نمی کند.

البته این را باید بدانیم که غدیری شدن کار آسانی نیست. اگر می خواهی کشته ی لب تشنه ی عشق حسین علیه السلام در عاشورا شوی، باید از چشمه جوشان ولایت غدیر بنوشی.

در غدیر بودن شرط نیست، غدیری ماندن شرط است و الا کسانی که اولین تبریک گوی علی علیه السلام بودند، شدند قاتل جانش!

راه کربلا از غدیر خم می گذرد. اگر غدیر را سینه به سینه و کلمه به کلمه نقل نکنیم، در کربلا خیلی ها یادشان می رود که روزی صدای بخٍّ بخٍّ شان در غدیر بلند بود!

هنوز صدای غدیر بلند است در هیاهوی تاریخ، هنوز عصاره خلقت منتظر لبیک من و توست، البته دیگر قرار نیست بعد از غدیر مهدی، عاشورای حسینی دیگر رخ بدهد، این بار وعده الهی به تمامه دیدنی است، اگر بخواهیم... اللهم عجل لولیک الفرج/829/ز۵۰۴/س

محمدمهدی مرادی پژوهشگر حوزه علمیه قم