تامین حقوق بشر در همه دنیا، درد منتظران واقعی است

به گزارش خبرگزاری رسا، 14 مردادماه در تقویم کشور روز حقوق بشر اسلامی نام گرفته به مناسبت فرا رسیدن این روز و به منظور بررسی حقوق بشر مهدوی و رهاورد آنچه در عصر ظهور با این عنوان محقق می شود با حجت الاسلام عباس خادمیان، استاد دانشگاه اراک و کارشناس مهدوی گفت وگویی کرده ایم که مشروح آن به حضورتان تقدیم می شود:

آیا در مهندسی فرهنگ مهدوی تعبیر حقوق بشر جای دارد و چه تفاوتی میان این نوع از حقوق بشر با حقوق بشر مرسوم و مورد ادعای امروز جوامع بشری هست؟

حقوق بشری که اکنون در فضای سیاسی بین المللی مطرح است، حقوق بشرِ حداقلی هم در مفهوم و هم در مصداق است و متاسفانه، همین نگاه حداقلی هم که در ابعاد مادی و جسمانی و دنیای ناسوتی انسان خلاصه می شود، بازیچه و اهرم صاحبان زر و زور است.

اما... در مقابل غایت مهدویت و هدف ظهور امام عصر(عج) و هدف خدا از انتصاب امامان علیهم السلام، رسیدن بشر به حقوق خویش به شیوه حداکثری است که همه ابعاد بشر را در بر می گیرد نه فقط ابعاد جسمانی و حیوانی اش را. این حقوقِ حداکثری است که انسان را تا اوج ملکوت بالا می کشاند، از این منظر حقوق بشر در نگاه مهدوی یعنی برآورده کردن و فراهم ساختن آنچه که بشریت را به کمال می رساند هم در بُعد مادی و هم در بُعد ملکوتی.

حقوق بشر مهدوی، حقوق بشر حداکثری است نه حداقلی؛ چنان که در روایات تصریح شده وقتی ظهور می شود همه انسان ها از حاکمیتِ عدل امام زمان(عج) راضی می شوند نه فقط انسان ها بلکه حیوانات و نباتات و ارض و سماء هم بهره مند می شوند.

آنچه امروز در حال رخ دادن است، زیر پا گذاشتن همه این حقوق است در حالی که در حقوق بشر مهدوی حق خدا هم ادا می شود، حق بشر است که موانع اطاعت الله از پیش پایش برداشته شود اما در حقوق بشر متعارف امروزی این مفاهیم بلند لحاظ نمی شود؛ اینجاست که در دعاها و مناجات های منتسب به حضرت حجت(عج) می خوانیم «... وَ اعْمُرِ اللَّهُمَّ بِهِ بِلادَكَ وَ أَحْيِ بِهِ عِبَادَكَ...» یعنی حق بلاد از بین بردن نیست و لذا وقتی حضرت مهدی(عج) ظهور کنند، بلاد و ممالک آباد می شود و این نابسامانی ها، کشتارها و ... رنگ می بازد و اینچنین حیات طیبه الهی و سلامت معنوی به عنوان حق بشر که در فضای امروز مغفول مانده است، محقق می شود.

آیا در روایات مربوط به عصر ظهور و کیفیت دولت کریمه مهدوی درباره نحوه اجرا و تامین حقوق بشر و دستاوردهای آن برای انسان ها تصریح شده است؟

وقتی حضرت حجت(عج) می آیند صدای مظلومان به جایی می رسد «... اللَّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبَادِكَ وَ نَاصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ لَهُ نَاصِراً غَيْرَكَ ...» در حالی که امروز این همه ظلم در حق بشر می شود، اما نهادهای مدعی حقوق بشر سکوت کرده و حتی آب به آسیاب ظالمان می ریزند و اینچنین به نام حقوق بشر، بشریت ذبح می شود چنان که در سوریه، عراق، یمن و .. شاهد آن هستیم.

از ابعاد حقوق بشر آن است که مظلوم بتواند نصرت بیابد اما امروز وضع چطور است؟ ظالم یاری و مظلوم ذلیل می شود!!

در یک کلام حقوق بشر در زمان ظهور امام عصر(عج) و در پرتوی امامت تحقق می یابد، امروز بشر در سراب حقوق بشر زندگی می کند و به چند علت در این باره دچار مخمصه و معضلات جدی است: نخست آنکه بشر را خوب نمی شناسد و نمی داند انسان، حیوان دوپا و صرفاً دارای بعد شهوانی نیست؛ انسان بُعد ملکوتی دارد، سیر و کمال و حرکت دارد؛ دوم آنکه راه را نمی شناسد و نمی داند بشر با چه چیز به کمال می رسد؟

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی 10 کشور نخست از نظر میزان اضطراب و فاجعه همین کشورهای پیشرفته اند، چرا کشورهای دارای قدرت و ثروت باید در رده اول خودکشی و تجاوز به زنان باشند؟! این نشان می دهد حقوق کنونی، حقوق بشر نیست و حقوق سرمایه داران است.

برای همین باید هر انسان والا و هر حقوقدان بشری، شیفته ظهور حضرت حجت ابن الحسن(عج) باشد تا از این ظلمات بی عدالتی به نور راه یابد.

با توجه به آنکه باید در عصر غیبت تلاش کنیم تا حداقل ماکتی از عصر ظهور را در عرصه ها و ابعاد مختلف داشته باشیم، از نظر حقوق بشر و تلاش برای ایجاد و تامین آن منتظران چه وظایفی بر عهده دارند و آیا اساساً می توانند در این باره سکوت کنند و منفعل باشند؟

در تعریف ما از زمینه سازی برای ظهور امام عصر(عج) و انتظار ایشان باید دقت کنیم، برخی حتی از میان طیف های فکری مذهبی بر این باورند که صرف انتظار و دعا و مناجات برای ظهور کفایت می کند در حالی که این صحیح نیست؛ وقتی طبق فرموده قرآن «وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّه وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ» خداوند اراده کرده مستضعفان را نجات داده و آنها را وارثان زمین قرار دهد: «وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ»، پس زمینه سازان ظهور هم باید تلاش کنند تا وارث زمین شوند.

بنابر فرمایش حضرت رسول(ص) که انتظار را عمل معرفی می کنند، باید بدانیم  اگر قرار است امام عصر(عج) پس از ظهور، حقوق همه بشریت را تامین کند، منتظران واقعی هم باید با نگاه حداکثری نسبت به تامین حقوق بشر در عصر غیبت تلاش کنند.

لذا باید هر کس که می تواند با دست، زبان و قلم باید ابراز کند که صالحان وارث زمین اند و اگر انسان صالح شد می تواند مصلح باشد، پس باید تا جای ممکن مفاسد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ... را برطرف کند.

اینکه امام خمینی(ره) فرمودند: انقلاب ما مقدمه ظهور است یعنی باید مدیران، مسئولان، معلمان و ... همه اقشار باور داشته باشند که برای اصلاح باید مصلح باشند، آنگاه است که دیگر ناهنجاری های اقتصادی، اخلاقی و ... بروز نمی کند؛ لذا شناخت و پیگیری حقوق بشری جزء وظایف منتظران است.

با توجه به آنکه ظهور شرایط و ملزوماتی را می طلبد آیا زمینه سازی برای ایجاد و تحقق حقوق بشر توسط منتظران را می توان از زمینه سازی ظهور قلمداد کرد؟

وقتی ظهور رخ می دهد که مطالبه جمعی بشری نسبت به حقوق حداکثری بشر شکل بگیرد، چون این مطالبه وجود نداشت خلافت امیرالمومنین(ع) ادامه نیافت و یزید بر مسند خلافت نشست و امام حسین(ع) شهید شد و حق امامت به عنوان بزرگ ترین حق بشری یعنی حق هدایت و نجات غصب شد.

لذا بر هر منتظری لازم است نسبت به استیفای حقوق بشر اقدام کند و صرفاً به دعا و احساس و ناله و حزن و تقاضا و اصلاح شخصی بسنده نکند؛ اگر بنا است امام عصر(عج) شخصا صالح باشد و کاری برای جامعه نکند و یاران شان هم چنین باشند و کاری به حقوق دیگران مثل مردم غزه، یمن، سوریه و ... نداشته باشند، ظهوری نباید رخ دهد؛ درد بشر بی تفاوتی به این حقوق است که ما را 1400 سال از حاکمیت خلیفه اللهی محروم کرده است.

متاسفانه، انجمن حجتیه و رویکردهای مشابه آن، همین رویکرد بی تفاوتی را دارند و برای همین هم مورد حمایت دشمن قرار می گیرند؛ چراکه این مهدویت سودی برای عدالتخواهان نخواهد داشت و صرفاً شاید خودسازی درونی را در پی داشته باشد در حالی که هدف امام عصر(عج) جامعه سازی است و اینچنین بلاد و کشورها آباد می شوند./۹۶۹/د۱۰۲/ب۱

منبع: شبستان