تحقیر کردند و جایزه گرفتند!
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از کیهان، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در این روزنامه نوشت: «پاتریک پویانه» مدیرعامل شرکت فرانسوی توتال که برای عقد قرارداد با وزارت نفت کشورمان به ایران آمده بود، با آقای دکتر روحانی ملاقات کرد و خبر این ملاقات با آب و تاب منتشر شد. تا اینجای ماجرا، اگرچه به علت نامتقارن بودن مسئولیت‌های طرفین - رئیسجمهور یک کشور با مدیرعامل یک شرکت خارجی- خالی از اشکال نیست ولی چنانچه ماجرا در همین حد و اندازه باقی می‌ماند با تسامح قابل اغماض تلقی می‌شد. اما این ملاقات در حالی صورت پذیرفته که چند روز قبل دولت فرانسه حاضر نشد درباره ملاقات آقای ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان با «امانوئل‌ماکرون» رئیسجمهور فرانسه بیانیه‌ای صادر کرده و یا کمترین خبری از انجام این ملاقات منتشر شود.
این اقدام دولت فرانسه در فرهنگ جاری و شناخته شده روابط بین‌المللی به مفهوم و معنای «تحقیرکشور میهمان» است که متاسفانه دولت محترم علی‌رغم آن همه ادعا درباره حفظ حرمت ایران و ایرانی، نه فقط از کنار این تحقیر آشکار به آسانی عبور کرده است بلکه با پذیرش ملاقات مدیرعامل شرکت فرانسوی توتال با رئیسجمهور کشورمان به این تحقیر رنگ‌و لعاب رسمی! هم داده است!
اظهارات «برنار کوشنر» وزیر خارجه اسبق فرانسه در همایش سازمان منافقین که یک روز بعد از بازگشت آقای دکتر ظریف از سفر فرانسه و در پاریس برگزار شده بود، نشانه دیگری از اصرار دولت فرانسه به تحقیر کشورمان است و به‌وضوح نشان می‌دهد که خودداری دولت فرانسه از انتشار خبر ملاقات ظریف و ماکرون با هدف تحقیر دولت جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است! اگرچه اجازه برگزاری همایش به تروریست‌های منافق در فرانسه نیز اعلام دشمنی آشکار با ایران اسلامی است که به آن پرداخته‌ایم.
برنار کوشنر در همایش منافقین در پاریس می‌گوید؛ «ظریف، وزیر امور خارجه ایران، دیروز به فرانسه آمد و از وی استقبال شد. من نمی‌خواهم آقای «ژان ایو» وزیر امور خارجه فرانسه را مقصر بدانم. ما یک جمهوری قدیمی هستیم و بر این اساس می‌توانیم از هر کسی استقبال کنیم و او را در کشور خود بپذیریم - به لحن تحقیر‌آمیز او توجه کنید - اما شاید بهتر باشد کارها را در زمان مناسب انجام بدهیم. به نظر من استقبال از آقای ظریف، یک روز پیش از این تجمع (همایش‌منافقین) کار چندان درستی نبود... اما از این که دولت بیانیه‌ای عمومی در مورد سفر آقای ظریف منتشر نکرد بسیار خوشحال و مفتخر هستیم»!
اظهارات کوشنر به صراحت نشان می‌دهد که خودداری دولت فرانسه از صدور بیانیه درباره ملاقات آقای ظریف با امانوئل ماکرون و حتی امتناع از اعلام خبر این ملاقات، با انگیزه تحقیر دولت- بخوانید ملت- ایران صورت پذیرفته بود.
حالا این برخورد دولت فرانسه را در کنار ملاقات مدیرعامل شرکت فرانسوی توتال با رئیسجمهور کشورمان و انتشار پرآب و تاب و گسترده خبر این ملاقات قرار داده و خودتان قضاوت کنید که آیا از این مقایسه مفهومی غیر از تن دادن دولت به تحقیر از سوی فرانسوی‌ها استنباط می‌شود؟!
گفتنی است برنار کوشنر در حالی از نامناسب بودن حضور آقای ظریف در فرانسه به علت همزمانی با همایش منافقین ابراز ناخرسندی می‌کند که اعتراض به برگزاری همایش تروریست‌ها حق مسلم ایران است و انتظار مردم خون دل خورده و شهید داده این مرز و بوم از آقای ظریف این بود که نه فقط در اعتراض به برگزاری همایش منافقین از سفر به فرانسه خودداری کند، بلکه این اقدام خصمانه فرانسوی‌ها را با برخوردی سخت و پشیمان‌کننده پاسخ بدهد که...!
اشاره به این نکته نیز ضروری است که دوشنبه شب 14بهمن‌ماه 95 سفارت فرانسه به مناسبت حضور «ژان‌مایک‌آیرو» وزیر امور خارجه سابق فرانسه که به ایران آمده بود، ضیافت شامی برگزار کرد. در این ضیافت، پس از سخنرانی «آیرو» یکی از تجار فرانسوی از وی می‌پرسد؛
«جناب وزیر، چرا این سفر دقیقا در روزی انجام شد که فرانسه به همراه انگلیس و آمریکا در خلیج‌فارس و در نزدیکی آب‌های ایران مانور نظامی که طبیعتا پیام‌های خاصی دارد، برگزار کرده‌اند؟»
این تاجر برجسته فرانسوی در ادامه با نگرانی می‌پرسد؛
«آیا فکر نمی‌کنید این مسئله روی روابط تجاری ما با ایران تاثیر بگذارد و نتوانیم در این سفر قرارداد خاصی منعقد کنیم؟ شما از واکنش مقامات ایرانی نگران نیستید»؟
وزیرخارجه فرانسه با کمال وقاحت در پاسخ می‌گوید: «خیر، بنده هیچ نگرانی نسبت به موفقیت‌آمیز بودن این سفر ندارم. مقامات ایرانی در هیچ یک از جلسات مقدماتی و برنامه‌ریزی برای سفر در تهران و پاریس به این مسئله معترض نشدند».
آیرو در ادامه پاسخ خود به تاجر فرانسوی، اظهارنظری درباره موقعیت کشورمان دارد که بدون تعارف و البته با عرض پوزش، باید عرق شرم بر پیشانی دولت بنشاند. او می‌گوید؛
«دولت ایران به این سفرها احتیاج دارد و مطمئن هستم که از آنها هیچ اعتراضی در جلسات فردا هم نخواهیم شنید»!
در ارزیابی ضعف مفرط دولت یازدهم حق با «ژان‌مایک‌آیرو» وزیر امور خارجه وقت فرانسه بود که می‌دانست این روزها در ایران اسلامی با دولت واداده‌ای طرف است که برخی از مسئولان آن علی‌رغم شعارهای دهان‌پرکنی که در حمایت از حرمت و احترام مردم کشورشان سر می‌دهند، انگیزه چندانی برای حفاظت از جایگاه برجسته انقلاب اسلامی و منافع ملی مردم خود ندارند!
پیش از این نیز در آغاز به کار دولت آقای روحانی -مهرماه1392 - وبسایت رادیو فرانسه درباره برداشت غرب از بینش و منش رئیسجمهور کشورمان نوشته بود؛
«ارزیابی غرب از وضعیت کنونی دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش «حقوق ملی» می‌بیند، برپایه این جمعبندی، صبوری خریدار (غرب) وضعیت فروشنده (دولت روحانی) را دشوارتر و قیمت فروش را کمتر خواهد کرد»!
و بالاخره باید از جناب روحانی پرسید؛ کدامیک از وادادگی‌های دولت شما که در این یادداشت فقط به چند نمونه از آن اشاره شده، قابل انکار است؟ و اگر قابل انکار نیست - که نیست- آیا مواجهه دولت شما با این تحقیرها تأسف‌آور نیست؟!
لطفا ماجرای این وادادگی‌ها و پذیرش این تحقیرها را به سلیقه‌های سیاسی نسبت ندهید. به یقین هیچیک از 23میلیون نفری که به شما رأی داده‌اند حاضر به پذیرش اینهمه تحقیر نیستند. مگر آنها شما را برگزیده‌اند که تحقیرشان کنید؟! و در مقابل این تحقیرها با قرارداد خسارت‌بار توتال به حریف جایزه هم بدهید؟!/۱۳۲۵//۱۰۲/خ