در مشروعیت حکومت امام بر جامعه تنها نصب الهی تعیین کننده است

به گزارش خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین نائینی از استادان درس خارج حوزه علمیه قم و عضو هیات مرکزی نشست دوره ای اساتید، در کانال شخصی خود به مباحث مطرح شده در باب مبنای حکومت و ولایت پاسخ علمی داد.

وی این مطلب را در پاسخ به درخواست شماری از مخاطبان به نگارش درآورده است.

متن کامل مطلب حجت الاسلام والمسلمین نائینی بدین شرح است:‌

 امامت، منصبی الهی، و تنها راه آن، نصب از طرف خداوند متعال است که به وضوح از یای متکلم در (إني جاعلک) و از ضمیر ه در (فما بلغت رسالته) استفاده میشود.

 در مشروعیت حکومت امام  بر جامعه تنها و تنها نصب الهی تعیین کننده است، و مخالفت با امام منصوب، مخالفت با "ما انزل الله" است، همانطور که در صدر اول، مناظره مذکور در تاریخ معروف طبری، بین خلیفه دوم و ابن عباس، کاملا روشن میکند:

"فلو أن قريشا اختارت لأنفسها حيث اختار الله عز وجل لها لكان الصواب بيدها غير مردود ولا محسود؛

 وأما قولك: إنهم كرهوا أن تكون لنا النبوة والخلافة، فإن الله عز وجل وصف قوما بالكراهية فقال: "ذلك بأنهم كرهوا ما أنزل الله فأحبط أعمالهم" (تاريخ الطبري 4/ 222)،

و مورخ معروف، ابن خلدون در تاریخش ذیل (مبدء دولة الشیعة) اشاره به این مناظره میکند.

 بنابر این مقبولیت حکومت امام معصوم، شرط حکومت امام نیست، بلکه عدم مقبولیت، مانع برای انجاز حکم خداست، مثل سایر موارد معصیت فرد یا جامعه،

 یعنی: امام معصوم باید زمام امور جامعه را به عهده بگیرند ولو همه مخالفت کنند، و مخالفت آنها یک عصیان جمعی است که جلوی تحقق فرمان خدا را میگیرد.

 در سیر تاریخی، به دلیل کارشکنی منافقان، حکومت به دست امام معصوم به عنوان منصوب از طرف خدا، نیفتاده است.

 کلام امیر مؤمنان ع پس از قتل عثمان خطاب به مردم چنین است:

"اگر مرا ترک کنید مانند یکی از شما خواهم بود و شاید بیش از شما اطاعت حاکمی که برگزینید کنم" .

این جملات دلالتی بر مشروعیت انتخاب والی توسط مردم با وجود امام معصوم ندارد؛

بلکه با سرپیچی آنان از دستور خداوند متعال و انتخاب حاکم غاصب،اطاعت معصوم از او برای حفظ نظم اجتماع است. /۹۲۴/د۱۰۲/ج