امشب مدینه بوی عاشقی می گیرد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، امشب آسمان مدینه ستاره باران شده است به یمن قدم خورشید عالم تاب عاشقی.

ثانیه ها قربانی قدوم یار می شوند و روزهای رمضان انتظار طلوع نیمه ماه را می کشند تا موسم عاشقی سر زند و ماهِ جبین حسنی طلوع کند.

آسمان بی تاب بزم ملائکه است و سقف می شکافد و عطر عاشقی در فراسوی زمین و زمان می پراکند.

افلاکیان چونان پروانه بر گرد رخش به مطاف برخاسته و زمینیان چشم انتظار شنیدن نوای ملکوتی سبط نبی اکرم(ص) هستند.

دریاها به جزر و مد عاشقی برخاسته اند و جاده ها به پیشواز بزم عاشقانه ملائک می شتابند.

عطر خوش خدا وزیدن می گیرد و منظومه های بلند عاشقی سروده می شوند تا قربانی قدوم یار گردند.

رودها به خروش برخاسته و راهی دریای عاطفه می شوند و کران تا کران به میعادگاه عشق می رسند.

رؤیای طلوع رخ کودکی بهشتی چکاوکان را بر سر ذوق آورده و نغمه عاشقی در کوچه های دلتنگی قیام می کنند.

عشق در هستی خیمه می زند و افلاکیان گرد و غبار مقدم آقای جوانان بهشتی را توتیای چشمان منتظر خود می سازند.

عشق سر می زند از آبی ترین کرانه های نور؛ غزل های عاشقی بی تاب می شوند و بر لب شاعران بی قراری می کنند و واژه ها تبدیل به قصیده های عشق می شوند.

زمین آغوش می گشاید و در انتظار به آغوش کشیدن اسطوره مهر و عطوفت، در دل لحظه ها می تازد و ثانیه ها را به گذشته پیوند می زند.

ستاره ها از جمال رویش وام می گیرند و آسمان از نور وجودش روشنی می گیرد و خورشید و ماه تمام قد به استقبال قدومش می شتابند.

شوق پرواز در دل چلچله ها و هزارها می شکفد و دست اهل زمین و آسمان بر چشمه سخاوتش به نیاز می آید.

ملائکه به طواف رخش برمی خیزند و آسمانها از شوق وصالش کران تا کران محبت می شوند و عاطفه.

قاصدک ها خبر طلوع ماه علوی را در گوش باد زمزمه می کنند و ابرها به یمن مقدمش اشک شوق می ریزند.

ستاره ها در عشقش تکثیر می شوند و بر ایوان عاشقی می بارند و ماه بر پرچین عاشقی طلوع می کند و خورشید گرمای وجودش را از هُرم وجود«حسن» به عاریت می گیرد.

گل ها و بوستان ها بهار عشق را به تجربه می نشینند و عشق بر قلب دنیا جوانه می زند و جاده های عاشقی به طریق محبتش ختم می شوند.

شکوفه ها به برکت نفس هایش معطر می شوند و رازقی ها در بوستان عشقش شکوفه می زنند و گل ها از شوق وصالش می شکفند.

پرنده ها به شوق وصلش بال پرواز می گشایند و پروانه ها بر گرد وجودش به طواف بر می خیزند و چشمه ها از طراوت حضورش جاری می شوند.

ملائکه منادیان عشقش در دورترین کوچه های شب زده عاشقی می شوند و ستارگان از عشق رخش به جلوه گری مشغول می شوند.

هفت آسمان به پیشواز قدومش آذین عشق می بندند و زمین غرق در بزم و سرور عاشقانه می شود و ستارگان بر گرد ماه وجودش به تکاپو می افتند.

«حسن» از اشراق مهربانی و عاطفه طلوع می کند و زمینیان در جلوه عشقش سر از پا نمی شناسند و دخیل آستان عشقش شده اند تا مهر و عطوفت مژدگانی گیرند.

«حسن» رخ می نمایاند و با تبسم شیرینش، جلوه گر عاطفه الهی می شود و بر دامن مهر فاطمی آرام می گیرد و آینه تمام نمای کرامت پروردگار می شود.

هوای مدینه بوی عاشقی می گیرد و روزهای عاشقی در هوای عطوفت، غرق سُرور و شادی می شوند و شب ها از نور رخ این دردانه هستی روشنی می یابند.

بهشت بر خود می بالد و سروش آسمانی در گوش تاریخ می پیچد که«حسن و حسین سید جوانان اهل بهشتند و مایه فخر عالمیان»

نبض هستی از حرکت باز ایستاده و خیل فرشتگان، رنگین کمان عاشقی را برای زمینیان به ودیعت می آورند و تمام هستی در پرتو نورافشانی فرزند علی(ع) روشنایی می یابد.

رمضان معطر از عطر خوش حسن می شوند و روزها از عشقش مدهوش شده و شب ها در وصال رویش هلهله سر داده و به پای کوبی می پردازند.

مُهر نا امیدی بر پیشانی شب زدگان می خورد و ماه درخشان هدایت طلوع می کند و عرش الهی از این بزم مهربانی زینت می یابد.

زندگی از لبخند این ماه روشنی بخش عالم آغاز می شود و دریاها خروش خود را به اقیانوس دلدادگی پیوند می زنند.

دریاها برای بوسه زدن بر آستان رخش قیام کرده اند و مهربانانه ترین لحظه ها در ثانیه های عاشقی رقم می خورند.

سخاوت و کرامت در رثای رخش نغمه خوان می شوند و از عشق وجود او معنا می گیرند و پرنده های بی آشیان در سایه محبتش آشیان می یابند.

چشم هایش آفاق را روشنی می بخشد و رنگ مهربانی و عطوفت را بر آسمان عالم می پراکند و پرنده ها از عشق رخش در آسمان مهربانی به پرواز در می آیند.

آینه ها تمام قد به پای مقدمش بر می خیزند و کوچه های عشق از ظهور رخش قرار می یابند و عالمیان بر سفره کرامتش متنعم می شوند.

چهارمین قمر عاشقی رخ می نماید و خورشید و ستارگان از تلألؤ نورش روشنی می یابند و ملائکه از عشق ظهور رخش بر آستان جانان سجده می کنند.

جبرئیل  آمدنش را مژده می دهد و انعکاس بهشتی رخش بر هفت آسمان می تابد و قدسیان دست زنان و پای کوبان به پیشواز رخش می شتابند.

دومین خورشید ولایت پای بر عرصه گیتی می گذارد و روشنی بخش صراط مستقیم الهی می شود و راه حقیقت را بر بشریت شب زده نمایان می سازد.

او آمده است تا منادی عشق شود در فسرده ترین عصر زندگانی بشر.

او آمده است تا چشمه ها از طراوت وجودش جاری شوند و تشنه کامان کویر جهل را از سرچشمه زلال معنویت سیراب سازد.

او آمده است تا کرامت معنا یابد و جود و سخا ترجمه شود.

او آمده است تا تجلی گاه پرتو ذات الهی شود و انسانیت و بندگی در سایه کرامت و سخاوتش معنا یابد.

او آمده است تا جلوه کرامت الهی شود و جود و بخشش پروردگار در زمین به نظاره آید.

خوش آمدی ای کریم اهل بیت؛ خوش آمدی ای معنای کرامت و سخاوت؛ خوش آمدی ای دلیل عاشقی؛ خوش آمدی ای روشنی بخش طریق عاشقی و دلدادگی؛ خوش آمدی ای امام غریب!/۸۷۲/ت۳۰۰/ی