حقوق بشر امريكايي محلي براي تداوم سلطه است
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، اواخر فروردين‌ماه گذشته وزارت خارجه امريكا با انتشار گزارشي، ايران و چند كشور مخالف امريكا را به عنوان كشورهايي اعلام كرد كه حقوق بشر در آنها رعايت نمي‌شود. در اين گزارش براي موجه جلوه دادن اقدام وزارت خارجه امريكا به مواردي نظير صدور حكم اعدام در ايران براي تعدادي از قاچاقچيان مواد مخدر يا ادعاي محدوديت استفاده از اينترنت و گزارش‌هايي در مورد حصر سران فتنه استناد شده است.
فارغ از برخي اختلافات مفهومي و فرهنگي كه نسبت به معنا و مصاديق حقوق بشر ميان ايران و كشورهاي غربي وجود دارد، استفاده ابزاري از حقوق بشر براي مقابله با كشورهايي كه زير سلطه امريكاييها قرار ندارند، پيشينه‌اي تاريخي داشته و كشورهاي غربي و به ويژه امريكا در اين امر يد طولايي دارند و نكته مهم آن است كه در اين گزينش و فهرست‌بندي، دوستان و متحدين امريكا نظير عربستان سعودي، رژيم صهيونيستي و ... جايي در ميان ناقضان حقوق بشر ندارند.
اما در كنار اين بي‌عدالتي در متهم‌سازي كشورهاي ديگر داستان رعايت حقوق بشر توسط امريكاييها چه براي مردم خودشان و چه عرصه‌هايي كه با دخالت و تجاوز خود سياه‌ترين آثار را بر جاي گذاشته‌اند، موضوع ديگري است كه بعضاً مسئولان امريكا نيز قادر به دفاع از آن نيستند كه در اين زمينه مي‌توان به پيامدهاي تجاوز آنها به كشورهايي نظير عراق و افغانستان يا تشكيل زندان‌هايي نظير گوانتانامو، كودتاي 28 مرداد و راه‌اندازي كودتاهاي متعدد در كشورها اشاره كرد و در داخل اين كشور نيز تاريخچه نقض حقوق بشر عليه سياهان يا سرخ‌پوستان، سركوب جنبش‌هاي مردمي نظير جنبش وال‌استريت در زمره سياه‌ترين روزهاي تاريخ اين كشور قرار دارد. آنچه كه در اين عرصه قابل توجه است تبديل موضوع حقوق‌بشر به بستري براي تشديد فشارها و تحريم‌ها و يا حتي محملي براي تجاوزهاي نظامي، ترورها و تهديدات امنيتي است.
در آخرين نمونه از اين مواضع مي‌توان به سخنان آدام زوبين، معاون وزارت خزانه‌داري امريكا و فرمانده امريكايي قرارگاه تحريم عليه ايران اشاره كرد. او در مواضع اخير خود موضوع حقوق بشر در ايران را يكي از علل تداوم تحريم‌ها دانسته و مي‌گفت: از آنجا كه مي‌دانستيم ايران به زودي اين رفتارهاي خود را تغيير نمي‌دهد، از همان روز اجراي برجام فشارهاي سياسي و تحريم‌ها را حفظ كرديم و ادامه مي‌دهيم و خواهيم داد، مي‌خواهم شفاف بگويم، همانند تحريم‌هاي هسته‌اي، ساير تحريم‌هاي ايران هم تنها براي تغيير رفتار ايران است و اگر محاسبات ايران تغيير كند و رفتارهاي خود در موضوع منطقه، موشكي و حقوق بشر را تغيير دهد، اين تحريم‌ها هم متوقف مي‌شود! اين در حالي است كه نظام جمهوري اسلامي ايران به دليل فجايع امريكا عليه مردم ايران بايد مدعي اصلي در مقابل قانون‌شكني‌ها و تجاوز به حقوق مردم ايران باشد به طور مثال مناسبت‌هاي ماه تير هر سال مصداق بارزي از جنايت‌هاي امريكا عليه مردم ايران است، در حادثه روز 6تيرماه سال 60 كه به ترور مقام معظم رهبري انجاميد و حادثه روز هفتم تيرماه سال 1360 در ساختمان حزب جمهوري اسلامي ايران كه در آن شهيد بهشتي و بيش از 70 نفر از مسئولان كشور به شهادت رسيدند، منافقين به عنوان عامل اصلي ترورها نقش اصلي را ايفا كردند، اعضاي گروهكي كه هنوز هم زير سايه حمايت امريكاييها و اروپايي‌ها مشغول توطئه‌چيني عليه انقلاب اسلامي هستند.
روز هفتم تيرماه همچنين مصادف با سالروز بمباران شيميايي شهر سردشت در سال 1366 است كه طي آن رژيم صدام با حمايت امريكاييها مردم اين شهر را به خاك و خون كشيدند و صدها تن را شهيد و مجروح كردند و در پي آن امريكاييها از تمام توان خود براي جلوگيري از محكوميت رژيم صدام در مراجع بين‌المللي استفاده كردند.
حادثه 12 تير سال 1367 با ورود مستقيم امريكاييها در جنگ و زدن هواپيماي مسافربري ايران همراه بود، جنايتي كه در پي آن فرمانده ناو وينسنس توسط رئيس‌جمهور وقت امريكا به جاي توبيخ، تشويق شده و نشان دريافت مي‌كند. روز 18 تيرماه نيز مصادف با سالگرد خنثي شدن كودتاي امريكايي نوژه است، كودتايي كه طي آن عوامل امريكايي در هدايت و برنامه‌ريزي براي اجراي آن نقش داشته و هدف آن بمباران جماران و مراكز اصلي اداره كشور و به تبع آن سقوط نظام بود. بعد از خنثي شدن اين كودتا بود كه امريكا در ديدار برژينسكي در مرز اردن با صدام، موافقت اين كشور را با جنگ عراق عليه ايران اعلام كرد و دو ماه بعد صدام به خاك ايران تجاوز مي‌كند.
در دوران جنگ نيز امريكا با قطعنامه‌هاي متعدد در سازمان ملل از صدام حمايت كرده و با دادن اطلاعات نظامي، تشويق همپيمانان منطقه در كمك به صدام و نهايتاً با زدن سكوهاي نفتي، نفت‌كش‌ها و ناوهاي ايران عملاً در حمايت صدام وارد جنگ با ايران شد. ريگان، رئيس‌جمهور وقت امريكا براساس يكي از اسناد وزارت دفاع اين كشور كه سال گذشته توسط نشريه فارين‌پاليسي منتظر شده رسماً تأكيد و اعلام كرد كه براي امريكا غير قابل قبول است كه ايران در اين جنگ پيروز شود.
مشابه همين اظهارات را دو دهه بعد از او خانم كلينتون، وزير خارجه وقت امريكا در دوران فتنه سال 1388 اعلام و تأكيد كرد كه امريكا هر كاري از دستش برآمد در حمايت از «جنبش سبز» انجام داد، حمايتي كه با اختصاص بودجه 55 ميليون دلاري كنگره امريكا براي حمايت از فتنه‌گران همراه بود. سال گذشته مقام معظم رهبري در ديدار خانواده شهداي هفتم تير با برشمردن جنايات امريكا در اين ايام يادآور مي‌شوند كه: از هفتم تا دوازدهم تيرماه شما ببينيد، چقدر ترور، قتل عام و كشتار انجام شد، چقدر زن، كودك، عالم، سياستمدار به وسيله عوامل امريكا آماج اين جنايت‌ها قرار گرفتند. اگر طراح اين حوادث هم سرويس‌هاي امنيتي امريكا و غرب نبودند، حداقل كمك‌كننده بودند، حداقل تشويق‌كننده بودند.
اين دشمني‌ها را بشناسيم و به تعبير بعضي دوستان خوب است اين هفتم تا دوازدهم تيرماه را «هفته حقوق بشر امريكايي» اعلام كنيم، واقعاً احتياج داريم دشمن را بشناسيم، آن كساني كه امروز سعي مي‌كنند از اين هيولا ـ كه سياست‌هاي امريكايي و سياست‌هاي بعضي از دنباله‌‌روان امريكا است ـ يك چهره موجهي معرفي كنند، اينها دارند خيانت مي‌كنند. اينها دارند جنايت مي‌كنند. اين كساني كه اين حقيقت روشن را كتمان مي‌كنند، اين دشمني خباثت‌آلود را در زير پرده‌هاي توجيه مي‌پوشانند، اينها دارند خيانت مي‌كنند به اين ملت، كشور ما و ملت ما احتياج دارد اين دشمن را بشناسد. در طول يك سال گذشته و پس از پرونده هسته‌اي، اكنون تمركز نظام سلطه بر موضوع حقوق بشر است، با توجه به تجريه تلخ برجام هسته‌اي، بايد زمينه‌هاي سوءاستفاده از بهانه حقوق بشر را از دشمن گرفت، تا بهانه حقوق بشر به برجامي ديگر تبديل نشود./998/102/ب3
منبع : روزنامه جوان