نوع رفتار و عملکرد ما سبب دوری از خدا میشود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجتالاسلام امیر غنوی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در جلسه شرح دعای ابوحمزه ثمالی که به همت مؤسسه فرهنگی کتابپردازان مشهد برگزار میشود به توضیح معنای قصد حرکت به سوی پروردگار پرداخت و گفت: ما برای درخواست کردن دو راه پیش روی خود داریم؛ میتوانیم سراغ مردم برویم و ذلت و خاری درخواست از غیرخدا را بچشیم، راه دیگر این است که از خدا بخواهیم و بعد به آنچه او حکم میکند راضی باشیم.
وی در ادامه افزود: مسافرت با کوچ کردن تفاوت دارد، شخصی که مسافرت میکند امید به بازگشت دارد و وسایلش در مقصد پابرجاست اما آن شخصی که کوچ میکند دیگر به مقصد باز نمیگردد و تمام وسایل زندگی را با خود میبرد، در دعای ابوحمزه ثمالی صحبت از راحل؛ یعنی کوچ کننده است که اگر انسان به این مرحله برسد راه اندکی برای رسیدن به خدا دارد.
حجتالاسلام غنوی با بیان اینکه شخصی به خدا میرسد که به سمت خدا کوچ کرده باشد، ابراز داشت: اگر دل را از غیر خدا جدا کردیم میتوانیم در راهی کوتاهتر و سریعتر به رضایت او برسیم. نکته دیگری که میتوان در راحل مد نظر گرفت این است که کوشش و تلاش نیز در او بیشتر است، زیرا فردی که کوچ میکند از شرایط معمول و عادی زندگی جدا میشود و خود را به خدا میسپارد.
وی در ادامه افزود: در مسائل عبادی و رفتن به طرف پروردگار، اگر فرد شروع به حرکت کند در حقیقت به مقصد رسیده است؛ رسیدن در همان حرکت به سمت مطلوب است، ممکن است انسان در همان ابتدای حرکت از دنیا برود اما همین حرکت او سبب رسیدنش خواهد بود زیرا این جدا شدن از زندگی روزمره ارزشمند است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با بیان اینکه انسان برای رسیدن به خدا باید تلاش کند، اظهار داشت: باید برای رسیدن به خدا تلاش کرد اما آنچه مقام و ارزش بیشتری دارد توجه به این نکته است که بعد از تلاشها، طلبکارانه رفتار نکنیم و دست خود را خالی بدانیم. باید متوجه این نکته باشیم که آنچه نزد خدا آوردیم لایق آن پاداشها نیست.
وی در ادامه ابراز داشت: آنچه این فاصله را پر میکند لطف و کرم و بخشش خدا است، این غرور نداشتن کامل کننده آن تلاش خواهد بود در غیر این صورت همه خوب عمل کردنهای ما ممکن است نتیجهاش غرور و دوری از پروردگار باشد.
حجتالاسلام غنوی با بیان قسمت دیگری از دعای ابوحمزه ثمالی، ابراز داشت: آنچه سبب میشود بین ما و پروردگار فاصله ایجاد شود نوع رفتار و عملکرد ما است، رفتارهایی که خداوند به ما آموزش داده، ادب حضور در محضر خدا است، به بیان دیگر دستورالعملهای دینی شیوههایی هستند که میتوان با آنها در محضر خدا باقی ماند./862/202/ب2