احکام فطریه، فدیه و کفاره روزهدار
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین وحید پور، ظهر امروز در آیین بیان احکام شرعی آستان مقدس حضرت معصومه(س) به تشریح احکام فقهی فطریه، فدیه و کفاره برای مکلفان روزه دار پرداخت و گفت: میزان فدیه ۷۵۰ گرم مواد غذایی است؛ در حالی که میزان کفاره به میزان روزهای قضا شده عمدی باید برای هر روز ۶۰ کیلو مواد غذایی یا ۶۰ غذای پخته شده باشد که مکلف باید آن رابه فقیر مؤمن پرداخت کند.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه فدیه و کفاره از نگاه شرع مقدس نفقه نیست، گفت: اگر زن یا فرزندی به دلیل روزه خواری عمدی یا مستدل کفاره و یا فدیه بر عهده داشته باشند باید کفاره و فدیه را از منابع مالی شخصی خود پرداخت کنند بر این اساس تنها زکات فطریه در زمره مخارج نفقه بوده و سرپرست منزل موظف به پرداخت فطریه تمام افرادی است که تحت تکفل او هستند.
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان اینکه احکام پرداخت فطریه به روشنی از سوی مراجع تقلید تشریح شده است، گفت: ولی امر مسلمین جهان، امام خامنه ای در استفتائات خود فرموده اند که «مصرف فطریه همان مصرف زکات است؛ ولی احتیاط این است که به فقرای مؤمن داده شود.»
حجت‌الاسلام والمسلمین وحیدپور با اشاره به اینکه کسی که عمداً روزه‌ی خود را باطل کند و پس از آن به سفر برود کفاره از او ساقط نمی‌شود، گفت: کسی که کفاره بر او واجب شده، لازم نیست که آن را فوراً بدهد، ولی نباید آن را به قدری تأخیر بیندازد که کوتاهی در ادای واجب شمرده شود.
کارشناس مسائل فقهی آستان مقدس حضرت معصومه(س) به تشریح مقدار کفاره و کیفیت آن پرداخت و ادامه داد: کفـاره افطار عمـدی روزه‌ی ماه مبارک رمضان در شرع اسلام آزاد کردن یک برده، دو ماه (شصت روز) روزه گرفتن و شصت فقیر را غذا دادن است.
وی ادامه داد: در مقدار کفاره تفاوتی در این زمینه که روزهدار، به چیز حلال روزه‌ی خود را باطل کند یا به چیز حرام، وجود ندارد.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: برای مثل کفاره فرد در اینکه روزه خود را با زنا یا استمنا یا خوردن و آشامیدن باطل کند وجود ندارد اگر چه احتیاط مستحب در افطار به چیز حرام آن است که کفاره‌ی جمع بپردازد یعنی هم یک برده آزاد کند و هم دو ماه روزه بگیرد و هم شصت فقیر را سیر کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین وحیدپور تصریح کرد: زنی که به علت بیماری از روزه گرفتن معذور است و به جهت ادامه‌ی بیماری قادر بر قضا کردن آنها تا ماه رمضان سال آینده هم نیست فدیه بر خود او واجب است و چیزی بر عهده‌ی شوهرش نیست.
وی یادآور شد: زنی که در دو سال متوالی به دلیل عذر شرعی، روزه‌ی ماه رمضان را نگرفته، اگر عذر او در خوردن روزه، خوف از ضرر روزه بر جنین یا کودکش بوده باید اضافه بر قضا، برای هر روزی فدیه هم بپردازد و چنانچه قضا را بعد از رمضان، تا ماه رمضان سال بعد بدون عذر شرعی به تأخیر انداخته اضافه بر قضا و فدیه، کفاره‌ی تأخیر هم بر او واجب است و اگر روزه برای خودش ضرر داشته و به جهت ضرر داشتن قادر بر قضای روزه تا ماه رمضان سال بعد نبوده، فقط باید برای هر روزی فدیه بپردازد./۸۳۷/پ202/ی